< Йов 42 >

1 Йов а рэспунс Домнулуй ши а зис:
E Jó respondeu ao SENHOR, dizendo:
2 „Штиу кэ Ту поць тотул ши кэ нимик ну поате ста ымпотрива гындурилор Тале.” –
Eu sei que tudo podes, e nenhum de teus pensamentos pode ser impedido.
3 „Чине есте ачела каре аре небуния сэ-Мь ынтунече плануриле?” – „Да, ам ворбит, фэрэ сэ ле ынцелег, де минунь каре сунт май пресус де мине ши пе каре ну ле причеп.” –
[Tu dizes]: Quem é esse que obscurece o conselho sem conhecimento? Por isso eu falei do que não entendia; coisas que eram maravilhosas demais para mim, e eu não as conhecia.
4 „Аскултэ-Мэ ши вой ворби; те вой ынтреба ши Мэ вей ынвэца.” –
Escuta-me, por favor, e eu falarei; eu te perguntarei, e tu me ensina.
5 „Урекя мя аузисе ворбинду-се де Тине, дар акум окюл меу Те-а вэзут.
Com os ouvidos eu ouvira falar de ti; mas agora meus olhos te veem.
6 Де ачея мь-е скырбэ де мине ши мэ покэеск ын цэрынэ ши ченушэ.”
Por isso [me] abomino, e me arrependo no pó e na cinza.
7 Дупэ че а ворбит ачесте кувинте луй Йов, Домнул а зис луй Елифаз дин Теман: „Мыния Мя С-а апринс ымпотрива та ши ымпотрива челор дой приетень ай тэй, пентру кэ н-аць ворбит аша де дрепт де Мине кум а ворбит робул Меу Йов.
E sucedeu que, depois que o SENHOR acabou de falar essas palavras a Jó, o SENHOR disse a Elifaz, o temanita: Minha ira se acendeu contra ti e contra os teus dois amigos; porque não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
8 Луаць акум шапте вицей ши шапте бербечь, дучеци-вэ ла робул Меу Йов ши адучець о ардере-де-тот пентру вой. Робул Меу Йов сэ се роаӂе пентру вой, ши нумай ын ведеря луй ну вэ вой фаче дупэ небуния воастрэ; кэч н-аць ворбит аша де дрепт деспре Мине кум а ворбит робул Меу Йов.”
Por isso tomai sete bezerros e sete carneiros, ide ao meu servo Jó, e oferecei holocaustos em vosso favor, então meu servo Jó orará por vós; pois certamente atenderei a ele para eu não vos tratar conforme a vossa insensatez; pois não falastes de mim o que era correto, como o meu servo Jó.
9 Елифаз дин Теман, Билдад дин Шуах ши Цофар дин Наама с-ау дус ши ау фэкут кум ле спусесе Домнул. Ши Домнул а аскултат ругэчуня луй Йов.
Então foram Elifaz, o temanita, Bildade, o suíta, e Zofar, o naamita, e fizeram como o SENHOR havia lhes dito; e o SENHOR atendeu a Jó.
10 Домнул а адус пе Йов ярэшь ын старя луй де ла ынчепут, дупэ че с-а ругат Йов пентру приетений сэй. Ши Домнул й-а дат ынапой ындоит декыт тот че авусесе.
E o SENHOR livrou Jó de seu infortúnio, enquanto ele orava pelos seus amigos; e o SENHOR acrescentou a Jó o dobro de tudo quanto ele[ antes] possuía.
11 Фраций, сурориле ши векий приетень ай луй Йов ау венит тоць сэ-л вадэ ши ау мынкат ку ел ын касэ. Л-ау плынс ши л-ау мынгыят пентру тоате ненорочириле пе каре ле тримисесе Домнул песте ел, ши фиекаре й-а дат ун кесита ши ун инел де аур.
Então vieram e ele todos os seus irmãos, e todas as suas irmãs, e todos os que o conheciam antes; e comeram com ele pão em sua casa, e condoeram-se dele, e o consolaram acerca de toda a calamidade que o SENHOR tinha trazido sobre ele; e cada um deles lhe deu uma peça de dinheiro, e uma argola de ouro.
12 Ын чей дин урмэ ань ай сэй, Йов а примит де ла Домнул май мулте бинекувынтэрь декыт примисе ын чей динтый. А авут пайспрезече мий де ой, шасе мий де кэмиле, о мие де перекь де бой ши о мие де мэгэрице.
E [assim] o SENHOR abençoou o último estado de Jó mais que o seu primeiro; porque teve catorze mil ovelhas, seis mil camelos, mil juntas de bois, e mil asnas.
13 А авут шапте фий ши трей фете;
Também teve sete filhos e três filhas.
14 челей динтый й-а пус нумеле Иемима, челей де а доуа Кеция ши челей де а трея Керен-Хапук.
E chamou o nome da uma Jemima, e o nome da segunda Quézia, e o nome da terceira Quéren-Hapuque.
15 Ын тоатэ цара ну ерау фемей аша де фрумоасе ка фетеле луй Йов. Татэл лор ле-а дат о парте де моштенире принтре фраций лор.
E em toda a terra não se acharam mulheres tão belas como as filhas de Jó; e seu pai lhes deu herança entre seus irmãos.
16 Йов а май трэит дупэ ачея о сутэ патрузечь де ань ши а вэзут пе фиий сэй ши пе фиий фиилор сэй пынэ ла ал патруля ням.
E depois disto Jó viveu cento e quarenta anos; e viu seus filhos, e os filhos de seus filhos, até quatro gerações.
17 Ши Йов а мурит бэтрын ши сэтул де зиле.
Então Jó morreu, velho, e farto de dias.

< Йов 42 >