Йов 42

1 Йов а рэспунс Домнулуй ши а зис:

Allora Giobbe rispose al Signore e disse:

2 „Штиу кэ Ту поць тотул ши кэ нимик ну поате ста ымпотрива гындурилор Тале.” –

Comprendo che puoi tutto e che nessuna cosa è impossibile per te.

3 „Чине есте ачела каре аре небуния сэ-Мь ынтунече плануриле?” – „Да, ам ворбит, фэрэ сэ ле ынцелег, де минунь каре сунт май пресус де мине ши пе каре ну ле причеп.” –

Chi è colui che, senza aver scienza, può oscurare il tuo consiglio? Ho esposto dunque senza discernimento cose troppo superiori a me, che io non comprendo.

4 „Аскултэ-Мэ ши вой ворби; те вой ынтреба ши Мэ вей ынвэца.” –

«Ascoltami e io parlerò, io t'interrogherò e tu istruiscimi».

5 „Урекя мя аузисе ворбинду-се де Тине, дар акум окюл меу Те-а вэзут.

Io ti conoscevo per sentito dire, ma ora i miei occhi ti vedono.

6 Де ачея мь-е скырбэ де мине ши мэ покэеск ын цэрынэ ши ченушэ.”

Perciò mi ricredo e ne provo pentimento sopra polvere e cenere.

7 Дупэ че а ворбит ачесте кувинте луй Йов, Домнул а зис луй Елифаз дин Теман: „Мыния Мя С-а апринс ымпотрива та ши ымпотрива челор дой приетень ай тэй, пентру кэ н-аць ворбит аша де дрепт де Мине кум а ворбит робул Меу Йов.

Dopo che il Signore aveva rivolto queste parole a Giobbe, disse a Elifaz il Temanita: «La mia ira si è accesa contro di te e contro i tuoi due amici, perché non avete detto di me cose rette come il mio servo Giobbe.

8 Луаць акум шапте вицей ши шапте бербечь, дучеци-вэ ла робул Меу Йов ши адучець о ардере-де-тот пентру вой. Робул Меу Йов сэ се роаӂе пентру вой, ши нумай ын ведеря луй ну вэ вой фаче дупэ небуния воастрэ; кэч н-аць ворбит аша де дрепт деспре Мине кум а ворбит робул Меу Йов.”

Prendete dunque sette vitelli e sette montoni e andate dal mio servo Giobbe e offriteli in olocausto per voi; il mio servo Giobbe pregherà per voi, affinchè io, per riguardo a lui, non punisca la vostra stoltezza, perché non avete detto di me cose rette come il mio servo Giobbe».

9 Елифаз дин Теман, Билдад дин Шуах ши Цофар дин Наама с-ау дус ши ау фэкут кум ле спусесе Домнул. Ши Домнул а аскултат ругэчуня луй Йов.

Elifaz il Temanita, Bildad il Suchita e Zofar il Naamatita andarono e fecero come loro aveva detto il Signore e il Signore ebbe riguardo di Giobbe.

10 Домнул а адус пе Йов ярэшь ын старя луй де ла ынчепут, дупэ че с-а ругат Йов пентру приетений сэй. Ши Домнул й-а дат ынапой ындоит декыт тот че авусесе.

Dio ristabilì Giobbe nello stato di prima, avendo egli pregato per i suoi amici; accrebbe anzi del doppio quanto Giobbe aveva posseduto.

11 Фраций, сурориле ши векий приетень ай луй Йов ау венит тоць сэ-л вадэ ши ау мынкат ку ел ын касэ. Л-ау плынс ши л-ау мынгыят пентру тоате ненорочириле пе каре ле тримисесе Домнул песте ел, ши фиекаре й-а дат ун кесита ши ун инел де аур.

Tutti i suoi fratelli, le sue sorelle e i suoi conoscenti di prima vennero a trovarlo e mangiarono pane in casa sua e lo commiserarono e lo consolarono di tutto il male che il Signore aveva mandato su di lui e gli regalarono ognuno una piastra e un anello d'oro.

12 Ын чей дин урмэ ань ай сэй, Йов а примит де ла Домнул май мулте бинекувынтэрь декыт примисе ын чей динтый. А авут пайспрезече мий де ой, шасе мий де кэмиле, о мие де перекь де бой ши о мие де мэгэрице.

Il Signore benedisse la nuova condizione di Giobbe più della prima ed egli possedette quattordicimila pecore e seimila cammelli, mille paia di buoi e mille asine.

13 А авут шапте фий ши трей фете;

Ebbe anche sette figli e tre figlie.

14 челей динтый й-а пус нумеле Иемима, челей де а доуа Кеция ши челей де а трея Керен-Хапук.

A una mise nome Colomba, alla seconda Cassia e alla terza Fiala di stibio.

15 Ын тоатэ цара ну ерау фемей аша де фрумоасе ка фетеле луй Йов. Татэл лор ле-а дат о парте де моштенире принтре фраций лор.

In tutta la terra non si trovarono donne così belle come le figlie di Giobbe e il loro padre le mise a parte dell'eredità insieme con i loro fratelli.

16 Йов а май трэит дупэ ачея о сутэ патрузечь де ань ши а вэзут пе фиий сэй ши пе фиий фиилор сэй пынэ ла ал патруля ням.

Dopo tutto questo, Giobbe visse ancora centoquarant'anni e vide figli e nipoti di quattro generazioni.

17 Ши Йов а мурит бэтрын ши сэтул де зиле.

Poi Giobbe morì, vecchio e sazio di giorni.