Йов 40
1 Домнул а ворбит луй Йов ши а зис:
Nu vervolgde Jahweh tot Job, en sprak:
2 „Ешть ынкрединцат акум ту, каре ворбешть ымпотрива Челуй Атотпутерник? Ту, каре мустри пе Думнезеу, май ай вреун рэспунс де дат?”
Zal nu de bediller van den Almachtige zwijgen; Of weet de vitter op God hier nog antwoord op?
3 Йов а рэспунс Домнулуй ши а зис:
Maar Job antwoordde Jahweh, en sprak:
4 „Ятэ, еу сунт пря мик. Че сэ-Ць рэспунд? Ымь пун мына ла гурэ.
Ik ben lichtzinnig geweest: Wat zou ik hierop kunnen zeggen; Ik leg mijn hand op mijn mond.
5 Ам ворбит о датэ, ши ну вой май рэспунде; де доуэ орь, ши ну вой май адэуга нимик.”
Ik heb eens gesproken, maar doe het niet weer; Tweemaal, maar ik begin niet opnieuw!
6 Домнул а рэспунс луй Йов дин мижлокул фуртуний ши а зис:
Maar Jahweh vervolgde, en sprak tot Job in de storm
7 „Ынчинӂе-ць мижлокул ка ун витяз ка Еу сэ те ынтреб, ши ту сэ Мэ ынвець.
Omgord uw lenden als een man, Ik zal u vragen stellen, gij moogt Mij leren!
8 Врей сэ нимичешть пынэ ши дрептатя Мя? Ши сэ Мэ осындешть, ка сэ-ць скоць дрептатя?
Wilt ge ook nu nog mijn gerechtigheid loochenen, Mij in het ongelijk stellen, om gelijk te hebben?
9 Ай ту ун брац ка ал луй Думнезеу ши ун глас де тунет ка ал Луй?
Hebt ge dan een arm, zoals God, Kunt ge donderen met een stem als de zijne?
10 Ымподобеште-те ку мэрецие ши мэриме, ымбракэ-те ку стрэлучире ши ку славэ!
Tooi u dan eens met grootheid en luister, Bekleed u met glorie en majesteit!
11 Варсэ-ць валуриле мынией тале ши добоарэ ку о привире пе чей труфашь!
Stort eens uw toorn in stromen uit, En verneder, wat trots is, met uw blik;
12 Смереште ку о привире пе чей труфашь, здробеште пе лок пе чей рэй,
Zie op alle hoogmoedigen neer, en trap ze ineen, Verpletter de bozen terstond;
13 аскунде-й пе тоць ымпреунэ ын цэрынэ, ынвелеште-ле фаца ын ынтунерик!
Stop ze allen weg in de grond, Zet ze gevangen in het verborgen oord:
14 Ши атунч вой адуче ши Еу лаудэ путерий дрептей тале.
Dan zal Ik de eerste zijn, die u prijst, Omdat het uw rechterhand is, die u helpt!
15 Уйтэ-те ла хипопотамул кэруя й-ам дат вяцэ, ка ши цие! Ел мэнынкэ ярбэ ка боул.
Maar zie, daar staat het Nijlpaard, dat Ik heb geschapen, Het vreet gras als een rund.
16 Уйтэ-те че тэрие аре ын коапсе ши че путере аре ын мушкий пынтечелуй сэу!
Zie eens, wat kracht in zijn lenden, Wat sterkte in de spieren van zijn buik!
17 Ышь ындоае коада таре ка ун чедру ши винеле коапселор луй сунт ынтрецесуте.
Hij spant zijn staart als een ceder, De spieren van zijn dijen tot een bundel;
18 Оаселе луй сунт ка ниште цевь де арамэ, мэдулареле луй сунт ка ниште друӂь де фер.
Zijn schonken zijn koperen buizen, Zijn knoken als ijzeren staven.
19 Ел есте чя май маре динтре лукрэриле луй Думнезеу. Чел че л-а фэкут л-а ынзестрат ку о сулицэ.
Hij is het meesterwerk van God Gemaakt, om over zijn buurtschap te heersen!
20 Ел ышь гэсеште храна ын мунць, унде се жоакэ тоате фяреле кымпулуй.
Ja, de bergen brengen hem schatting, Met al het wild, dat daar speelt;
21 Се кулкэ суб лотус, ын мижлокул трестиилор ши млаштинилор.
Onder de lotus vleit hij zich neer, Verscholen in riet en moeras;
22 Десишул лотусулуй ыл акоперэ ку умбра луй, сэлчииле пырыулуй ыл ынконжоарэ.
Lotusstruiken beschutten hem met hun schaduw, De waterwilgen staan om hem heen;
23 Дакэ се ынтымплэ ка рыул сэ ясэ дин маткэ, ел ну фуӂе: кяр де с-ар нэпусти Йорданул ын гытлежул луй, ел ар рэмыне лиништит.
Al raast de stroom, hij is niet bang, Onverschrokken, al stijgt de Jordaan tot zijn muil.
24 Крезь кэ-л поць принде ловинду-л ын фацэ? Сау крезь кэ-й вей путя стрэпунӂе насул ку ажуторул лацурилор?
Wie durft hem bij zijn ogen grijpen, Zijn neus met harpoenen doorboren!
