Йов 39
1 Штий ту кынд ышь фак капреле сэлбатиче пуий? Везь ту пе чербоайче кынд фатэ?
Sabes tu o tempo em que as cabras montesas dão filhotes? Ou observaste tu as cervas quando em trabalho de parto?
2 Нумерь ту луниле ын каре сунт ынсэрчинате ши куношть ту время кынд наск?
Contaste os meses que elas cumprem, e sabes o tempo de seu parto?
3 Еле се плякэ, фатэ пуий ши скапэ юте де дурериле лор.
Quando se encurvam, produzem seus filhos, [e] lançam de si suas dores.
4 Пуий лор принд влагэ ши креск суб черул слобод; плякэ ши ну се май ынторк ла еле.
Seus filhos se fortalecem, crescem como o trigo; saem, e nunca mais voltam a elas.
5 Чине а лэсат слобод мэгарул сэлбатик, избэвинду-л де орьче легэтурэ?
Quem despediu livre ao asno montês? E quem ao asno selvagem soltou das ataduras?
6 Й-ам дат ка локуинцэ пустиул ши пэмынтул сэрак ка локаш.
Ao qual eu dei a terra desabitada por casa, e a terra salgada por suas moradas.
7 Ел рыде де зарва четэцилор ши н-ауде стригэтеле стэпынулуй каре-л мынэ.
Ele zomba do tumulto da cidade; não ouve os gritos do condutor.
8 Стрэбате мунций ка сэ-шь гэсяскэ храна ши умблэ дупэ тот че есте верде.
A extensão dos montes é seu pasto; e busca tudo o que é verde.
9 Вря биволул сэлбатик сэ фие ын служба та? Ши стэ ел ноаптя ла есля та?
Por acaso o boi selvagem quererá te servir, ou ficará junto de tua manjedoura?
10 Ыл поць лега ту ку о фуние ка сэ трагэ о браздэ? Мерӂе ел дупэ тине ка сэ грэпезе булгэрий дин вэй?
Ou amarrarás ao boi selvagem com sua corda para o arado? Ou lavrará ele aos campos atrás de ti?
11 Те ынкрезь ту ын ел пентру кэ путеря луй есте маре? Ши-й лашь ту грижа лукрэрилор тале?
Confiarás nele, por ser grande sua força, e deixarás que ele faça teu trabalho?
12 Те лашь ту пе ел пентру кэратул роаделор тале, ка сэ ле стрынгэ ын ария та?
Porás tua confiança nele, para que ele colha tua semente, e a junte em tua eira?
13 Арипа струцулуй бате ку веселие, де-ай зиче кэ есте арипа ши пенишул берзей.
As asas da avestruz batem alegremente, mas são suas asas e penas como as da cegonha?
14 Дар струцоайка ышь ынкрединцязэ пэмынтулуй оуэле ши ле ласэ сэ се ынкэлзяскэ ын нисип.
Ela deixa seus ovos na terra, e os esquenta no chão,
15 Еа уйтэ кэ пичорул ле поате стриви, кэ о фярэ де кымп ле поате кэлка ын пичоаре.
E se esquece de que pés podem os pisar, e os animais do campo [podem] os esmagar.
16 Есте аспрэ ку пуий сэй, де паркэ нич н-ар фи ай ей. Кэ с-а трудит деӂяба, ну-й пасэ ничдекум!
Age duramente para com seus filhos, como se não fossem seus, sem temer que seu trabalho tenha sido em vão.
17 Кэч Думнезеу ну й-а дат ынцелепчуне ши ну й-а фэкут парте де причепере.
Porque Deus a privou de sabedoria, e não lhe repartiu entendimento.
18 Кынд се скоалэ ши порнеште, рыде де кал ши де кэлэрецул луй.
Porém quando se levanta para correr, zomba do cavalo e do seu cavaleiro.
19 Ту дай путере калулуй ши-й ымбрачь гытул ку о коамэ че фылфые?
És tu que dás força ao cavalo, ou que vestes seu pescoço com crina?
20 Ту-л фачь сэ сарэ ка лэкуста? Некезатул луй путерник рэспындеште гроаза.
Podes tu o espantar como a um gafanhoto? O sopro de suas narinas é terrível.
21 Скурмэ пэмынтул ши, мындру де путеря луй, се арункэ асупра челор ынармаць;
Ele escarva a terra, alegra-se de sua força, [e] sai ao encontro das armas;
22 ышь бате жок де фрикэ, ну се теме ши ну се дэ ынапой динаинтя сабией.
Ele zomba do medo, e não se espanta; nem volta para trás por causa da espada.
23 Зэнгэнеште толба ку сэӂець пе ел, сулица ши ланчя стрэлуческ,
Contra ele rangem a aljava, o ferro brilhante da lança e do dardo;
24 фербе де априндере, мэнынкэ пэмынтул, н-аре астымпэр кынд рэсунэ трымбица.
Sacudido-se com furor, ele escarva a terra; ele não fica parado ao som da trombeta.
25 Ла сунетул трымбицей паркэ зиче: ‘Ынаинте!’ Де департе мироасе бэтэлия, гласул ка де тунет ал кэпетениилор ши стригэтеле де луптэ.
Ao som das trombetas diz: Eia! E desde longe cheira a batalha, o grito dos capitães, e o barulho.
26 Оаре прин причеперя та ышь я улиул зборул ши ышь ынтинде арипиле спре мязэзи?
Por acaso é por tua inteligência que o gavião voa, [e] estende suas asas para o sul?
27 Оаре дин порунка та се ыналцэ вултурул ши ышь ашазэ куйбул пе ынэлцимь?
Ou é por tua ordem que a água voa alto e põe seu ninho na altura?
28 Ел локуеште ын стынчь, аколо ышь аре локуинца, пе вырфул зимцат ал стынчилор ши пе вырфул мунцилор.
Nas penhas ela mora e habita; no cume das penhas, e em lugares seguros.
29 Де аколо дескоперэ ел прада ши ышь куфундэ привириле ын депэртаре дупэ еа.
Desde ali espia a comida; seus olhos avistam de longe.
30 Пуий луй ый бяу сынӂеле; ши аколо унде сунт хойтурь, аколо-й ши вултурул.”
Seus filhotes sugam sangue; e onde houver cadáveres, ali ela está.
