Йов 39

1 Штий ту кынд ышь фак капреле сэлбатиче пуий? Везь ту пе чербоайче кынд фатэ?

Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?

2 Нумерь ту луниле ын каре сунт ынсэрчинате ши куношть ту время кынд наск?

Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?

3 Еле се плякэ, фатэ пуий ши скапэ юте де дурериле лор.

Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?

4 Пуий лор принд влагэ ши креск суб черул слобод; плякэ ши ну се май ынторк ла еле.

Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.

5 Чине а лэсат слобод мэгарул сэлбатик, избэвинду-л де орьче легэтурэ?

Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?

6 Й-ам дат ка локуинцэ пустиул ши пэмынтул сэрак ка локаш.

Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.

7 Ел рыде де зарва четэцилор ши н-ауде стригэтеле стэпынулуй каре-л мынэ.

Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.

8 Стрэбате мунций ка сэ-шь гэсяскэ храна ши умблэ дупэ тот че есте верде.

Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.

9 Вря биволул сэлбатик сэ фие ын служба та? Ши стэ ел ноаптя ла есля та?

Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?

10 Ыл поць лега ту ку о фуние ка сэ трагэ о браздэ? Мерӂе ел дупэ тине ка сэ грэпезе булгэрий дин вэй?

Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?

11 Те ынкрезь ту ын ел пентру кэ путеря луй есте маре? Ши-й лашь ту грижа лукрэрилор тале?

Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?

12 Те лашь ту пе ел пентру кэратул роаделор тале, ка сэ ле стрынгэ ын ария та?

Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?

13 Арипа струцулуй бате ку веселие, де-ай зиче кэ есте арипа ши пенишул берзей.

Zijn an u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?

14 Дар струцоайка ышь ынкрединцязэ пэмынтулуй оуэле ши ле ласэ сэ се ынкэлзяскэ ын нисип.

Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.

15 Еа уйтэ кэ пичорул ле поате стриви, кэ о фярэ де кымп ле поате кэлка ын пичоаре.

En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?

16 Есте аспрэ ку пуий сэй, де паркэ нич н-ар фи ай ей. Кэ с-а трудит деӂяба, ну-й пасэ ничдекум!

Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.

17 Кэч Думнезеу ну й-а дат ынцелепчуне ши ну й-а фэкут парте де причепере.

Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.

18 Кынд се скоалэ ши порнеште, рыде де кал ши де кэлэрецул луй.

Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

19 Ту дай путере калулуй ши-й ымбрачь гытул ку о коамэ че фылфые?

Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?

20 Ту-л фачь сэ сарэ ка лэкуста? Некезатул луй путерник рэспындеште гроаза.

Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.

21 Скурмэ пэмынтул ши, мындру де путеря луй, се арункэ асупра челор ынармаць;

Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.

22 ышь бате жок де фрикэ, ну се теме ши ну се дэ ынапой динаинтя сабией.

Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.

23 Зэнгэнеште толба ку сэӂець пе ел, сулица ши ланчя стрэлуческ,

Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.

24 фербе де априндере, мэнынкэ пэмынтул, н-аре астымпэр кынд рэсунэ трымбица.

Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.

25 Ла сунетул трымбицей паркэ зиче: ‘Ынаинте!’ Де департе мироасе бэтэлия, гласул ка де тунет ал кэпетениилор ши стригэтеле де луптэ.

In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.

26 Оаре прин причеперя та ышь я улиул зборул ши ышь ынтинде арипиле спре мязэзи?

Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?

27 Оаре дин порунка та се ыналцэ вултурул ши ышь ашазэ куйбул пе ынэлцимь?

Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt?

28 Ел локуеште ын стынчь, аколо ышь аре локуинца, пе вырфул зимцат ал стынчилор ши пе вырфул мунцилор.

Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats.

29 Де аколо дескоперэ ел прада ши ышь куфундэ привириле ын депэртаре дупэ еа.

Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af.

30 Пуий луй ый бяу сынӂеле; ши аколо унде сунт хойтурь, аколо-й ши вултурул.”

Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij.