Йов 33
1 Акум дар, Йов, аскултэ кувынтэриле меле, я аминте ла тоате кувинтеле меле!
Ora dunque, Giobbe, ascolta, ti prego, i miei ragionamenti, E porgi gli orecchi a tutte le mie parole.
2 Ятэ, дескид гура ши ми се мишкэ лимба ын черул гурий.
Ecco, ora io ho aperta la mia bocca, La mia lingua parla nel mio palato.
3 Ку курэцие де инимэ вой ворби, бузеле меле вор спуне адевэрул курат:
Le mie parole [saranno secondo] la dirittura del mio cuore; E le mie labbra proferiranno scienza pura.
4 Духул луй Думнезеу м-а фэкут ши суфларя Челуй Атотпутерник ымь дэ вяцэ.
Lo Spirito di Dio mi ha fatto, E l'alito dell'Onnipotente mi ha data la vita.
5 Дакэ поць, рэспунде-мь, апэрэ-ць причина, фий гата!
Se tu puoi, rispondimi; Mettiti in ordine contro a me, e presentati pure.
6 Ынаинтя луй Думнезеу еу сунт семенул тэу ши еу, ка ши тине, ам фост фэкут дин норой.
Ecco, io [sono] a Dio, come tu; Anch'io sono stato tratto dal fango.
7 Астфел, фрика де мине ну те ва тулбура ши греутатя мя ну те ва коплеши.
Ecco, il mio spavento non ti sgomenterà, E la mia mano non ti sarà grave addosso.
8 Дар ту ай спус ын аузул меу ши ам аузит сунетул кувинтелор тале:
Tu hai pur detto, udendolo io, Ed io ho intesa la voce delle parole:
9 ‘Сунт курат, сунт фэрэ пэкат, сунт фэрэ приханэ, ну есте фэрэделеӂе ын мине.
Io [son] puro, senza misfatto; Io [son] netto, e non [vi è] iniquità in me;
10 Ши Думнезеу каутэ причинэ де урэ ымпотрива мя, мэ сокотеште врэжмаш ал Луй;
Ecco, egli trova delle occasioni contro a me; Egli mi reputa per suo nemico;
11 ымь пуне пичоареле ын бутучь, ымь пындеште тоате мишкэриле.’
Egli ha messi i miei piedi ne' ceppi, Egli spia tutti i miei sentieri.
12 Ыць вой рэспунде кэ аич н-ай дрептате, кэч Думнезеу есте май маре декыт омул.
Ecco, [in] questo tu non sei stato giusto; io ti risponderò; Perciocchè Iddio è vie maggiore che l'uomo.
13 Врей дар сэ те черць ку Ел пентру кэ ну дэ сокотялэ фиекэруя де фаптеле Луй?
Perchè hai tu conteso con lui, Perchè egli non dichiara tutte le sue ragioni?
14 Думнезеу ворбеште ынсэ кынд ынтр-ун фел, кынд ынтр-алтул, дар омул ну я сяма.
[Egli è ben vero], che [talora] Iddio parla una volta, E due, [a chi] non vi ha atteso.
15 Ел ворбеште прин висе, прин ведений де ноапте, кынд оамений сунт куфундаць ынтр-ун сомн адынк, кынд дорм ын патул лор.
In sogno, [in] vision notturna, Quando il più profondo sonno cade in su gli uomini, Quando essi son tutti sonnacchiosi sopra i [lor] letti;
16 Атунч, Ел ле дэ ынштиинцэрь ши ле ынтипэреште ынвэцэтуриле Луй,
Allora egli apre loro l'orecchio, E suggella il lor castigo;
17 ка сэ абатэ пе ом де ла рэу ши сэ-л феряскэ де мындрие,
Per istorre l'uomo dalle opere [sue], E per far che la superbia dell'uomo non apparisca più;
18 ка сэ-й пэзяскэ суфлетул де гроапэ ши вяца де ловитуриле сабией.
Per iscampar l'anima sua dalla fossa, E far che la sua vita non passi per la spada.
19 Ши прин дурере есте мустрат омул ын кулкушул луй, кынд о луптэ некурматэ ый фрэмынтэ оаселе.
Ma [talora altresì] l'uomo è castigato con dolori sopra il suo letto, E tutte le sue ossa di grave [malattia];
20 Атунч ый есте гряцэ де пыне, кяр ши де букателе челе май алесе.
E la sua vita gli fa abbominare il cibo, E l'anima sua la vivanda desiderabile;
21 Карня и се прэпэдеште ши пере, оаселе каре ну и се ведяу рэмын гоале;
La sua carne è consumata, talchè non apparisce più; E le sue ossa, [che prima] non si vedevano, spuntano fuori;
22 суфлетул и се апропие де гроапэ ши вяца, де веститорий морций.
E l'anima sua si accosta alla fossa, E la vita sua a' [mali] mortali.
23 Дар, дакэ се гэсеште ун ынӂер мижлочитор пентру ел, унул дин мииле ачеля каре вестеск омулуй каля пе каре требуе с-о урмезе,
Ma se [allora] vi è appresso di lui alcun messo, un parlatore, Uno d'infra mille, Per dichiarare all'uomo il suo dovere;
24 Думнезеу Се ындурэ де ел ши зиче ынӂерулуй: ‘Избэвеште-л, ка сэ ну се кобоаре ын гроапэ; ам гэсит ун прец де рэскумпэраре пентру ел!’
[Iddio] gli farà grazia, e dirà: Riscuotilo, che non iscenda alla fossa; Io ho trovato il riscatto.
25 Ши атунч карня луй се фаче май фраӂедэ ка ын копилэрие, се ынтоарче ла зилеле тинереций луй.
La sua carne diventerà morbida, più che [non è] in fanciullezza; Egli ritornerà a' dì della sua giovanezza.
26 Се роагэ луй Думнезеу, ши Думнезеу ый есте биневоитор, ыл ласэ сэ-Й вадэ Фаца ку букурие ши-й дэ ынапой невиновэция.
Egli supplicherà a Dio, ed egli gli sarà placato, E [gli] farà veder la sua faccia con giubilo, E renderà all'uomo la sua giustizia.
27 Атунч, ел кынтэ ынаинтя оаменилор ши зиче: ‘Ам пэкэтуит, ам кэлкат дрептатя ши н-ам фост педепсит дупэ фаптеле меле;
Ed esso [poi] si volgerà verso gli uomini, e dirà: Io avea peccato, ed avea pervertita la dirittura, E [ciò] non mi ha punto giovato.
28 Думнезеу мь-а избэвит суфлетул ка сэ ну интре ын гроапэ ши вяца мя веде лумина!’
[Così Iddio] riscoterà l'anima sua, che non passi nella fossa, E la vita sua vedrà la luce.
29 Ятэ, ачестя ле фаче Думнезеу де доуэ орь, де трей орь омулуй,
Ecco, Iddio opera tutte queste cose Due e tre volte inverso l'uomo;
30 ка сэ-л ридиче дин гроапэ, ка сэ-л луминезе ку лумина челор вий.
Per ritrarre l'anima sua dalla fossa, Acciocchè sia illuminata della luce de' viventi.
31 Я аминте, Йов, ши аскултэ-мэ! Тачь, ши вой ворби!
Attendi, o Giobbe, ascoltami; Taci, ed io parlerò.
32 Дакэ ай чева де спус, рэспунде-мь! Ворбеште, кэч аш вря сэ-ць дау дрептате.
Se tu hai alcuna cosa da dire, rispondimi; Parla, perciocchè io desidero giustificarti.
33 Дакэ н-ай нимик де зис, аскултэ-мэ! Тачь, ши те вой ынвэца ынцелепчуня.”
Se no, ascoltami tu; Taci, ed io t'insegnerò la sapienza.
