Йов 30
1 Ши акум!… Ам ажунс де рысул челор май тинерь декыт мине, пе ай кэрор пэринць ну-й сокотям вредничь сэ-й пун принтре кыний турмей меле.
Dar acum cei ce sunt mai tineri decât mine mă iau în derâdere, pe ai căror părinți i-aș fi disprețuit încât să îi așez cu câinii turmei mele.
2 Дар ла че мь-ар фи фолосит путеря мынилор лор, кынд ей ну ерау ын старе сэ ажунгэ ла бэтрынеце?
Da, la ce mi-ar folosi tăria mâinilor lor, în cei care bătrânețea a pierit?
3 Сфрижиць де сэрэчие ши фоаме, фуг ын локурь ускате, де мултэ време пэрэсите ши пустий.
Singuri, din lipsă și foamete, fugind în pustie de mult pustiită și secătuită.
4 Смулг ербуриле сэлбатиче де лынгэ копэчей ши н-ау ка пыне декыт рэдэчина де буксэу.
Care taie nalbă de pe lângă tufișuri și rădăcini de ienupăr ca hrană a lor.
5 Сунт изгониць дин мижлокул оаменилор, стригэ лумя дупэ ей ка дупэ ниште хоць.
Ei au fost alungați dintre oameni, (care au strigat după ei ca după un hoț);
6 Локуеск ын вэй ынгрозитоаре, ын пештериле пэмынтулуй ши ын стынчь.
Ca să locuiască în coastele văilor, în peșteri ale pământului și în stânci.
7 Урлэ принтре туфишурь ши се адунэ суб мэрэчинь.
Printre tufișuri au zbierat; sub urzici s-au adunat.
8 Фиинце мыршаве ши диспрецуите, сунт изгониць дин царэ.
Erau copii de nebuni, da, copii de oameni josnici; erau mai ticăloși decât pământul.
9 Ши акум, астфел де оамень мэ пун ын кынтечеле лор, ам ажунс де батжокура лор.
Și acum sunt cântecul lor, da, sunt zicătoarea lor.
10 Мэ урэск, мэ околеск, мэ скуйпэ ын фацэ.
Ei mă detestă, fug departe de mine și nu se abțin să mă scuipe în față.
11 Ну се май сфиеск ши мэ ынжосеск, ну май ау ничун фрыу ынаинтя мя.
Pentru că mi-a dezlegat frânghia și m-a chinuit, ei de asemenea și-au dat frâu liber înaintea mea.
12 Тикэлоший ачештя се скоалэ ла дряпта мя ши ымь ымпинг пичоареле ши ышь кроеск кэрэрь ымпотрива мя, ка сэ мэ пярдэ.
Tinerii se ridică peste dreapta mea; ei îmi împing deoparte picioarele și își ridică împotriva mea căile nimicirii lor.
13 Ымь нимическ кэраря ши лукрязэ ка сэ мэ прэпэдяскэ, ей, кэрора нимень ну ле-ар вени ын ажутор.
Ei îmi distrug cărarea, profită de nenorocirea mea, nu au ajutor.
14 Ка принтр-о ларгэ спэртурэ стрэбат спре мине, се нэпустеск суб покнетул дэрымэтурилор.
Au venit peste mine ca apele printr-o spărtură largă, în pustiire s-au rostogolit peste mine.
15 Мэ апукэ гроаза. Слава ымь есте спулбератэ ка де вынт, ка ун нор а трекут феричиря мя.
Terori s-au întors asupra mea, ei îmi urmăresc sufletul ca vântul; și bunăstarea mea trece ca un nor.
16 Ши акум, ми се топеште суфлетул ын мине ши м-ау апукат зилеле суферинцей.
Și acum sufletul meu este turnat peste mine; zilele nenorocirii m-au apucat.
17 Ноаптя мэ пэтрунде ши-мь смулӂе оаселе, дуреря каре мэ роаде ну ынчетязэ.
Oasele îmi sunt străpunse în mine pe timpul nopții și tendoanele mele nu au odihnă.
18 Де тэрия суферинцей, хайна ышь перде фаца, ми се липеште де труп ка о кэмашэ.
Prin marea forță a bolii mele este îmbrăcămintea mea schimbată, mă leagă împrejur ca gulerul cămășii mele.
19 Думнезеу м-а арункат ын норой ши ам ажунс ка цэрына ши ченуша.
El m-a aruncat în mocirlă și am devenit ca țărâna și cenușa.
20 Стриг кэтре Тине ши ну-мь рэспунзь; стау ын пичоаре ши ну мэ везь.
Strig către tine și nu mă asculți; mă ridic în picioare și nu iei aminte la mine.
21 Ешть фэрэ милэ ымпотрива мя, лупць ымпотрива мя ку тэрия мыний Тале.
Ai devenit crud față de mine, cu mâna ta puternică mi te opui.
22 Мэ ридичь, ымь дай друмул пе вынт ши мэ нимичешть ку суфларя фуртуний.
Tu mă ridici spre vânt, mă faci să călăresc pe el și îmi topești ființa.
23 Кэч штиу кэ мэ дучь ла моарте, ын локул унде се ынтылнеск тоць чей вий.
Fiindcă știu că mă vei aduce la moarte și la casa rânduită pentru toți cei vii.
24 Дар чел че се прэбушеште ну-шь ынтинде мыниле? Чел ын ненорочире ну чере ажутор?
Totuși el nu își va întinde mâna spre mormânt, deși ei strigă la nimicirea lui.
25 Ну плынӂям еу пе чел амэрыт? Н-авя инима мя милэ де чел липсит?
Nu am plâns pentru cel ce era în necaz? Nu a fost sufletul meu întristat pentru cel sărac?
26 Мэ аштептам ла феричире, ши, кынд коло, ненорочиря а венит песте мине; трэӂям нэдежде де луминэ, ши, кынд коло, а венит ынтунерикул.
Când căutam binele, atunci răul a venit; și când am așteptat lumina, a venit întunericul.
27 Ымь ферб мэрунтаеле фэрэ ынчетаре, м-ау апукат зилеле де дурере.
Adâncurile mele fierbeau și nu se odihneau; zilele necazului mă întâmpinau.
28 Умблу ыннегрит, дар ну де соаре. Мэ скол ын плинэ адунаре ши стриг дупэ ажутор.
Umblam jelind, fără soare; m-am ridicat în picioare și am strigat în adunare.
29 Ам ажунс фрате ку шакалий, товарэш ку струций.
Sunt frate dragonilor și însoțitor bufnițelor.
30 Пеля ми се ыннегреште ши каде, яр оаселе ымь ард ши се усукэ.
Pielea mi se înnegrește pe mine și oasele mi se ard de arșiță.
31 Харпа мя с-а префэкут ын инструмент де жале ши кавалул меу скоате сунете плынгэтоаре.
Harpa de asemenea mi s-a prefăcut în jelire și instrumentul meu de suflat în vocea celor ce plâng.
