< Йов 3 >

1 Дупэ ачея, Йов а дескис гура ши а блестемат зиуа ын каре с-а нэскут.
Allora Giobbe aprì la bocca e maledisse il giorno della sua nascita.
2 А луат кувынтул ши а зис:
E prese a dire così:
3 „Блестемате сэ фие зиуа ын каре м-ам нэскут ши ноаптя каре а зис: ‘С-а зэмислит ун копил де парте бэрбэтяскэ!’
“Perisca il giorno ch’io nacqui e la notte che disse: “E’ concepito un maschio!”
4 Префакэ-се ын ынтунерик зиуа ачея, сэ ну Се ынгрижяскэ Думнезеу де еа дин чер ши сэ ну май стрэлучяскэ лумина песте еа!
Quel giorno si converta in tenebre, non se ne curi Iddio dall’alto, né splenda sovr’esso raggio di luce!
5 С-о куприндэ ынтунерикул ши умбра морций, норь грошь сэ винэ песте еа ши негурь де песте зи с-о ынспэймынте!
Se lo riprendano le tenebre e l’ombra di morte, resti sovr’esso una fitta nuvola, le eclissi lo riempian di paura!
6 Ноаптя ачея! С-о акопере ынтунерикул, сэ пярэ дин ан, сэ ну май фие нумэратэ ынтре лунь!
Quella notte diventi preda d’un buio cupo, non abbia la gioia di contar tra i giorni dell’anno, non entri nel novero de’ mesi!
7 Да, стярпэ сэ фие ноаптя ачея, дукэ-се веселия дин еа!
Quella notte sia notte sterile, e non vi s’oda grido di gioia.
8 Блестематэ сэ фие де чей че блестемэ зилеле, де чей че штиу сэ ынтэрыте левиатанул;
La maledicano quei che maledicono i giorni e sono esperti nell’evocare il drago.
9 сэ се ынтунече стелеле дин амургул ей, ын задар сэ аштепте лумина ши сэ ну май вадэ ӂенеле зорилор зилей!
Si oscurino le stelle del suo crepuscolo, aspetti la luce e la luce non venga, e non miri le palpebre dell’alba,
10 Кэч н-а ынкис пынтечеле каре м-а зэмислит, нич н-а аскунс суферинца динаинтя окилор мей.
poiché non chiuse la porta del seno che mi portava, e non celò l’affanno agli occhi miei.
11 Де че н-ам мурит ын пынтечеле мамей меле? Де че ну мь-ам дат суфлетул ла еширя дин пынтечеле ей?
Perché non morii nel seno di mia madre? Perché non spirai appena uscito dalle sue viscere?
12 Де че ам гэсит ӂенункь каре сэ мэ примяскэ? Ши цыце каре сэ-мь дя лапте?
Perché trovai delle ginocchia per ricevermi e delle mammelle da poppare?
13 Акум аш фи кулкат, аш фи лиништит, аш дорми ши м-аш одихни
Ora mi giacerei tranquillo, dormirei, ed avrei così riposo
14 ку ымпэраций ши чей марь де пе пэмынт, каре шь-ау зидит фалниче морминте,
coi re e coi consiglieri della terra che si edificarono mausolei,
15 ку домниторий каре авяу аур ши шь-ау умплут каселе ку арӂинт.
coi principi che possedean dell’oro e che empiron d’argento le lor case;
16 Сау н-аш май фи ын вяцэ, аш фи ка о стырпитурэ ынгропатэ, ка ниште копий каре н-ау вэзут лумина!
o, come l’aborto nascosto, non esisterei, sarei come i feti che non videro la luce.
17 Аколо ну те май некэжеск чей рэй, аколо се одихнеск чей слеиць де путерь.
Là cessano gli empi di tormentare gli altri. Là riposano gli stanchi,
18 Аколо чей пушь ын ланцурь сунт лэсаць тоць ын паче, ну май ауд гласул асуприторулуй;
là i prigioni han requie tutti insieme, senz’udir voce d’aguzzino.
19 чел май мик ши чел маре сунт тот уна аколо, ши робул скапэ де стэпынул сэу.
Piccoli e grandi sono là del pari, e lo schiavo è libero del suo padrone.
20 Пентру че дэ Думнезеу луминэ челуй че суферэ ши вяцэ челор амэрыць ла суфлет,
Perché dar la luce all’infelice e la vita a chi ha l’anima nell’amarezza,
21 каре аштяптэ моартя, ши ну вине, мэкар кэ о дореск май мулт декыт о комоарэ,
i quali aspettano la morte che non viene, e la ricercano più che i tesori nascosti,
22 каре н-ар май путя де букурие ши де веселие дакэ ар гэси мормынтул?
e si rallegrerebbero fino a giubilarne, esulterebbero se trovassero una tomba?
23 Пентру че, зик, дэ Ел луминэ омулуй каре ну штие ынкотро сэ мяргэ, пе каре ыл ынгрэдеште Думнезеу дин тоате пэрциле?
Perché dar vita a un uomo la cui via è oscura? e che Dio ha stretto in un cerchio?
24 Суспинеле ымь сунт храна де тоате зилеле ши жаля ми се варсэ ка апа.
Io sospiro anche quando prendo il mio cibo, e i miei gemiti si spandono com’acqua.
25 Де че мэ тем, ачея ми се ынтымплэ; де че мь-е фрикэ, де ачея ам парте!
Non appena temo un male, ch’esso mi colpisce; e quel che pavento, mi piomba addosso.
26 Н-ам нич линиште, нич паче, нич одихнэ, ши неказул дэ песте мине.”
Non trovo posa, né requie, né pace, il tormento è continuo!”

< Йов 3 >