Йов 29
1 Йов а луат дин ноу кувынтул ын пилде ши а зис:
E GIOBBE riprese il suo ragionamento, e disse:
2 „О, кум ну пот сэ фиу ка ын луниле трекуте, ка ын зилеле кынд мэ пэзя Думнезеу,
Oh! fossi io pure come a' mesi di prima, Come al tempo che Iddio mi guardava!
3 кынд кандела Луй стрэлучя дясупра капулуй меу ши лумина Луй мэ кэлэузя ын ынтунерик!
Quando egli faceva rilucere la sua lampana sopra il mio capo, E [quando] io camminava al suo lume, per mezzo le tenebre;
4 Кум ну сунт ка ын зилеле путерий меле, кынд Думнезеу вегя ка ун приетен песте кортул меу,
Come io era al tempo della mia giovanezza, Mentre il consiglio di Dio governava il mio tabernacolo;
5 кынд Чел Атотпутерник ынкэ ера ку мине ши кынд копиий мей стэтяу ын журул меу;
Mentre l'Onnipotente [era] ancora meco, [E] i miei famigli mi [erano] d'intorno;
6 кынд ми се скэлдау паший ын смынтынэ ши стынка вэрса лынгэ мине пырае де унтделемн!
Mentre io lavava i miei passi nel burro, E le rocce versavano presso di me de' ruscelli d'olio.
7 Дакэ ешям сэ мэ дук ла поарта четэций ши дакэ ымь прегэтям ун скаун ын пяцэ,
Quando io andava fuori alla porta per la città, [O] mi faceva porre il mio seggio in su la piazza,
8 тинерий се трэӂяу ынапой ла апропиеря мя, бэтрыний се скулау ши стэтяу ын пичоаре.
I fanciulli, veggendomi, si nascondevano; E i vecchi si levavano, e stavano in piè;
9 Май-марий ышь опряу кувынтэриле ши ышь пуняу мына ла гурэ.
I principali si rattenevano di parlare, E si mettevano la mano in su la bocca;
10 Гласул кэпетениилор тэчя ши ли се липя лимба де черул гурий.
La voce de' rettori era celata, E la lor lingua era attaccata al lor palato;
11 Урекя каре мэ аузя мэ нумя феричит, окюл каре мэ ведя мэ лэуда.
L'orecchio che [mi] udiva mi celebrava beato; L'occhio che [mi] vedeva mi rendeva testimonianza;
12 Кэч скэпам пе сэракул каре черя ажутор ши пе орфанул липсит де сприжин.
Perciocchè io liberava il povero che gridava, E l'orfano che non avea chi l'aiutasse.
13 Бинекувынтаря ненорочитулуй веня песте мине, умплям де букурие инима вэдувей.
La benedizione di chi periva veniva sopra me; Ed io faceva cantare il cuor della vedova.
14 Мэ ымбрэкам ку дрептатя ши-й служям де ымбрэкэминте, неприхэниря ымь ера манта ши турбан.
Io mi vestiva di giustizia, ed [ella altresì] mi rivestiva; La mia dirittura [mi era] come un ammanto, e come una benda.
15 Орбулуй ый ерам окь ши шкьопулуй, пичор.
Io era occhi al cieco, E piedi allo zoppo.
16 Челор ненорочиць ле ерам татэ ши черчетам причина челуй некуноскут.
Io [era] padre a' bisognosi, E investigava la causa che mi era sconosciuta.
17 Рупям фалка челуй недрепт ши-й смулӂям прада дин динць.
E rompeva i mascellari al perverso, E gli faceva gittar la preda d'infra i denti.
18 Атунч зичям: ‘Ын куйбул меу вой мури, зилеле меле вор фи мулте ка нисипул.
Onde io diceva: Io morrò nel mio nido, E moltiplicherò i [miei] giorni come la rena.
19 Апа ва пэтрунде ын рэдэчиниле меле, роуа ва ста тоатэ ноаптя песте рамуриле меле.
La mia radice [era] aperta alle acque, E la rugiada era tutta la notte in su i miei rami.
20 Слава мя ва ынверзи неынчетат ши аркул ымь ва ынтинери ын мынэ.’
La mia gloria si rinnovava in me, E il mio arco si rinforzava in mano mia.
21 Оамений мэ аскултау ши аштептау, тэчяу ынаинтя сфатурилор меле.
[Altri] mi ascoltava, ed aspettava [che io avessi parlato]; E taceva al mio consiglio.
22 Дупэ кувынтэриле меле, ничунул ну рэспундя ши кувынтул меу ера пентру тоць о роуэ бинефэкэтоаре.
Dopo che io avea parlato, niuno replicava; E i miei ragionamenti stillavano sopra loro.
23 Мэ аштептау ка пе плоае, кэскау гура ка дупэ плоая де примэварэ.
Essi mi aspettavano come la pioggia, Ed aprivano la bocca, [come] dietro alla pioggia della stagione della ricolta.
24 Кынд ли се ынмуя инима, ле зымбям ши ну путяу изгони сенинэтатя де пе фрунтя мя.
[Se] io rideva verso loro, essi nol credevano, E non facevano scader la chiarezza della mia faccia.
25 Ымь плэчя сэ мэ дук ла ей ши мэ ашезам ын фрунтя лор; ерам ка ун ымпэрат ын мижлокул уней оштирь, ка ун мынгыетор лынгэ ниште ынтристаць.
[Se] mi piaceva d'andar con loro, io sedeva in capo, Ed abitava con loro come un re fra le [sue] schiere, E come una persona che consola quelli che fanno cordoglio.
