Йов 22
1 Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:
Elifaz il Temanita prese a dire:
2 „Поате ун ом сэ адукэ вреун фолос луй Думнезеу? Ну, чи ынцелептул ну-шь фолосеште декыт луй.
Può forse l'uomo giovare a Dio, se il saggio giova solo a se stesso?
3 Дакэ ешть фэрэ приханэ, аре Чел Атотпутерник вреун фолос? Ши дакэ трэешть фэрэ винэ, че ва кыштига Ел?
Quale interesse ne viene all'Onnipotente che tu sia giusto o che vantaggio ha, se tieni una condotta integra?
4 Пентру евлавия та те педепсеште Ел оаре ши интрэ ла жудекатэ ку тине?
Forse per la tua pietà ti punisce e ti convoca in giudizio?
5 Ну-й маре рэутатя та? Ши фэрэделеӂиле тале, фэрэ нумэр?
O non piuttosto per la tua grande malvagità e per le tue iniquità senza limite?
6 Луай фэрэ причинэ зэлоаӂе де ла фраций тэй, лэсай фэрэ хайне пе чей гой.
Senza motivo infatti hai angariato i tuoi fratelli e delle vesti hai spogliato gli ignudi.
7 Ну дэдяй апэ омулуй ынсетат, ну вояй сэ дай пыне омулуй флэмынд.
Non hai dato da bere all'assetato e all'affamato hai rifiutato il pane,
8 Цара ера а та фииндкэ ерай май таре, те ашезай ын еа фииндкэ ерай ку вазэ.
la terra l'ha il prepotente e vi abita il tuo favorito.
9 Дэдяй афарэ пе вэдуве ку мыниле гоале ши брацеле орфанилор ле фрынӂяй.
Le vedove hai rimandato a mani vuote e le braccia degli orfani hai rotto.
10 Пентру ачея ешть ынконжурат де курсе ши те-а апукат гроаза динтр-одатэ.
Ecco perché d'intorno a te ci sono lacci e un improvviso spavento ti sorprende.
11 Ну везь дар ачест ынтунерик, ачесте апе мулте каре те нэпэдеск?
Tenebra è la tua luce e più non vedi e la piena delle acque ti sommerge.
12 Ну есте Думнезеу сус ын черурь? Привеште вырфул стелелор. Че ыналт есте!
Ma Dio non è nell'alto dei cieli? Guarda il vertice delle stelle: quanto sono alte!
13 Ши ту зичь: ‘Че штие Думнезеу? Поате сэ жудече Ел прин ынтунерикул де норь?
E tu dici: «Che cosa sa Dio? Può giudicare attraverso la caligine?
14 Ыл ынфэшоарэ норий, ну веде нимик, болта черяскэ абя дакэ о стрэбате!’
Le nubi gli fanno velo e non vede e sulla volta dei cieli passeggia».
15 Че, врей с-апучь пе каля стрэвеке, пе каре ау урмат-о чей нелеӂюиць,
Vuoi tu seguire il sentiero d'un tempo, gia battuto da uomini empi,
16 каре ау фост луаць ынаинте де време ши ау цинут кыт цине ун пырыу каре се скурӂе?
che prima del tempo furono portati via, quando un fiume si era riversato sulle loro fondamenta?
17 Ей зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной! Че не поате фаче Чел Атотпутерник?’
Dicevano a Dio: «Allontànati da noi! Che cosa ci può fare l'Onnipotente?».
18 Ши тотушь Думнезеу ле умплусе каселе де бунэтэць. – Департе де мине сфатул челор рэй! –
Eppure egli aveva riempito le loro case di beni, anche se i propositi degli empi erano lontani da lui.
19 Чей фэрэ приханэ вор фи марторь ай кэдерий лор ши се вор букура, чел невиноват ва рыде де ей
I giusti ora vedono e ne godono e l'innocente si beffa di loro:
20 ши ва зиче: ‘Ятэ пе потривничий ноштри нимичиць! Ятэ-ле богэцииле арсе де фок!’
«Sì, certo è stata annientata la loro fortuna e il fuoco ne ha divorati gli avanzi!».
21 Ымприетенеште-те дар ку Думнезеу, ши вей авя паче; те вей букура астфел ярэшь де феричире.
Su, riconcìliati con lui e tornerai felice, ne riceverai un gran vantaggio.
22 Примеште ынвэцэтурэ дин гура Луй ши пуне-ць ла инимэ кувинтеле Луй.
Accogli la legge dalla sua bocca e poni le sue parole nel tuo cuore.
23 Вей фи ашезат ярэшь ла локул тэу дакэ те вей ынтоарче ла Чел Атотпутерник, дакэ депэртезь фэрэделеӂя дин кортул тэу.
Se ti rivolgerai all'Onnipotente con umiltà, se allontanerai l'iniquità dalla tua tenda,
24 Арункэ дар аурул ын цэрынэ, арункэ аурул дин Офир ын прундул пыраелор!
se stimerai come polvere l'oro e come ciottoli dei fiumi l'oro di Ofir,
25 Ши атунч, Чел Атотпутерник ва фи аурул тэу, арӂинтул тэу, богэция та.
allora sarà l'Onnipotente il tuo oro e sarà per te argento a mucchi.
26 Атунч, Чел Атотпутерник ва фи десфэтаря та, ши ыць вей ридика фаца спре Думнезеу.
Allora sì, nell'Onnipotente ti delizierai e alzerai a Dio la tua faccia.
27 Ыл вей руга, ши те ва аскулта ши ыць вей путя ымплини журуинцеле.
Lo supplicherai ed egli t'esaudirà e tu scioglierai i tuoi voti.
28 Пе че вей пуне мына ыць ва избути, пе кэрэриле тале ва стрэлучи лумина.
Deciderai una cosa e ti riuscirà e sul tuo cammino splenderà la luce.
29 Винэ смериря, ту те вей руга пентру ридикаря та: Думнезеу ажутэ пе чел ку окий плекаць.
Egli umilia l'alterigia del superbo, ma soccorre chi ha gli occhi bassi.
30 Ел ва избэви кяр ши пе чел виноват, каре ышь ва датора скэпаря курэцией мынилор тале.”
Egli libera l'innocente; tu sarai liberato per la purezza delle tue mani.
