Йов 21
1 Йов а луат кувынтул ши а зис:
Maar Job antwoordde en zeide:
2 „Аскултаць, аскултаць кувинтеле меле, даци-мь мэкар ачастэ мынгыере.
Hoort aandachtelijk mijn rede, en laat dit zijn uw vertroostingen.
3 Лэсаци-мэ сэ ворбеск, вэ рог, ши, дупэ че вой ворби, вець путя сэ вэ батець жок.
Verdraagt mij, en ik zal spreken; en nadat ik gesproken zal hebben, spot dan.
4 Оаре ымпотрива унуй ом се ындряптэ плынӂеря мя? Ши пентру че н-аш фи нерэбдэтор?
Is (mij aangaande) mijn klacht tot den mens? Doch of het zo ware, waarom zou mijn geest niet verdrietig zijn?
5 Привици-мэ, мираци-вэ ши пунець мына ла гурэ.
Ziet mij aan, en wordt verbaasd, en legt de hand op den mond.
6 Кынд мэ гындеск, мэ ынспэймынт ши ун тремур ымь апукэ тот трупул:
Ja, wanneer ik daaraan gedenk, zo word ik beroerd, en mijn vlees heeft een gruwen gevat.
7 Пентру че трэеск чей рэй? Пентру че ый везь ымбэтрынинд ши споринд ын путере?
Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen?
8 Сэмынца лор се ынтэреште ку ей ши ын фаца лор, одраслеле лор пропэшеск суб окий лор.
Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen.
9 Ын каселе лор домнеште пачя, фэрэ умбрэ де фрикэ; нуяуа луй Думнезеу ну вине сэ-й ловяскэ.
Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet.
10 Таурий лор сунт плинь де влагэ ши прэситорь, жунканеле лор зэмислеск ши ну ляпэдэ.
Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet.
11 Ышь ласэ копиий сэ се ымпрэштие ка ниште ой, ши копиий се збенгуе ын журул лор.
Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen.
12 Кынтэ ку сунет де тобэ ши де харпэ, се десфэтязэ ку сунете де кавал.
Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels.
In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf. (Sheol h7585)
14 Ши тотушь зичяу луй Думнезеу: ‘Плякэ де ла ной. Ну воим сэ куноаштем кэиле Тале.
Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust.
15 Че есте Чел Атотпутерник, ка сэ-Й служим? Че вом кыштига дакэ-Й вом ынэлца ругэчунь?’
Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden?
16 Че, ну сунт ей ын стэпыниря феричирий? – Департе де мине сфатул челор рэй! –
Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij.
17 Дар де мулте орь се ынтымплэ сэ ли се стингэ кандела, сэ винэ сэрэчия песте ей, сэ ле дя ши лор Думнезеу партя лор де дурерь ын мыния Луй,
Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn!
18 сэ фие ка паюл луат де вынт, ка плява луатэ де выртеж?
Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt;
19 Вець зиче кэ пентру фиий Сэй пэстрязэ Думнезеу педяпса. Дар пе ел, пе нелеӂюит, ар требуи сэ-л педепсяскэ Думнезеу, ка сэ симтэ;
Dat God Zijn geweld weglegt, voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt;
20 ел ар требуи сэ-шь вадэ нимичиря, ел ар требуи сэ бя мыния Челуй Атотпутерник.
Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen!
21 Кэч че-й пасэ луй че ва фи де каса луй дупэ ел, кынд нумэрул лунилор и с-а ымплинит?
Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is?
22 Оаре пе Думнезеу Ыл вом ынвэца минте, пе Ел, каре кырмуеште духуриле черешть?
Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt?
23 Унул моаре ын мижлокул пропэширий, пэчий ши феричирий,
Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was;
24 ку коапселе ынкэркате де грэсиме ши мэдува оаселор плинэ де сук.
Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd.
25 Алтул моаре ку амэрэчуня ын суфлет, фэрэ сэ се фи букурат де врео феричире,
De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten.
26 ши амындой адорм ын цэрынэ, амындой сунт мынкаць де вермь.
Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze.
27 Штиу еу бине каре сунт гындуриле воастре, че жудекэць недрепте ростиць асупра мя.
Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet.
28 Вой зичець: ‘Унде есте каса апэсэторулуй? Унде есте кортул ын каре локуяу нелеӂюиций?’
Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen?
29 Дар, че, н-аць ынтребат пе кэлэторь ши ну штиць че историсеск ей?
Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet?
30 Кум, ын зиуа ненорочирий, чел рэу есте круцат ши, ын зиуа мынией, ел скапэ.
Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden.
31 Чине ыл мустрэ ын фацэ пентру пуртаря луй? Чине ый рэсплэтеште тот че а фэкут?
Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden?
32 Есте дус ла гроапэ ши и се пуне о стражэ ла мормынт.
Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop.
33 Булгэрий дин вале ый сунт май ушорь, кэч тоць оамений мерг дупэ ел ши о мулциме ый мерӂе ынаинте.
De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal.
34 Пентру че дар ымь даць мынгыерь дешарте? Че май рэмыне дин рэспунсуриле воастре декыт викление?”
Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?
