Йов 20
1 Цофар дин Наама а луат кувынтул ши а зис:
Tsophar de Naama prit la parole et dit:
2 „Гындуриле меле мэ силеск сэ рэспунд, ши фрэмынтаря мя ну-мь дэ паче.
Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.
3 Ам аузит мустрэрь каре мэ умплу де рушине, ши, дин адынкул минций меле, духул мэ фаче сэ рэспунд.
J’ai entendu des reproches qui m’outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.
4 Ну штий ту кэ демулт де тот, де кынд а фост ашезат омул пе пэмынт,
Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l’homme a été placé sur la terre,
5 бируинца челор рэй а фост скуртэ ши букурия нелеӂюитулуй, нумай де о клипэ?
Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l’impie momentanée?
6 Кяр дакэ с-ар ынэлца пынэ ла черурь ши капул й-ар ажунӂе пынэ ла норь,
Quand il s’élèverait jusqu’aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,
7 ва пери пентру тотдяуна, ка мурдэрия луй, ши чей че-л ведяу вор зиче: ‘Унде есте?’
Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
8 Ва збура ка ун вис ши ну-л вор май гэси; ва пери ка о ведение де ноапте.
Il s’envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;
9 Окюл каре-л привя ну-л ва май приви, локул ын каре локуя ну-л ва май зэри.
L’œil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu’il habitait ne l’apercevra plus.
10 Песте фиий луй вор нэвэли чей сэрачь, ши мыниле луй вор да ынапой че а рэпит ку сила.
Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu’il a pris par violence.
11 Оаселе луй, плине де влага тинереций, ышь вор авя кулкушул ку ел ын цэрынэ.
La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.
12 Дулче ера рэул ын гура луй. Ыл аскундя суб лимбэ,
Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,
13 ыл местека ынтруна ши ну-л лэса; ыл циня ын черул гурий,
Il le savourait sans l’abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;
14 дар храна луй се ва префаче ын мэрунтаеле луй, ва ажунӂе ын трупул луй о отравэ де аспидэ.
Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d’aspic.
15 Богэцииле ынгиците ле ва вэрса, Думнезеу ле ва скоате дин пынтечеле луй.
Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
16 Отравэ де аспидэ а супт, ши де ачея лимба нэпырчий ыл ва учиде.
Il a sucé du venin d’aspic, La langue de la vipère le tuera.
17 Ну-шь ва май плимба привириле песте пыраеле ши рыуриле де мьере ши де лапте,
Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.
18 ва да ынапой че а кыштигат ши ну ва май траӂе фолос дин кыштиг; ва да ынапой тот че а луат ши ну се ва май букура де ел,
Il rendra ce qu’il a gagné, et n’en profitera plus; Il restituera tout ce qu’il a pris, et n’en jouira plus.
19 кэч а асуприт пе сэрачь ши й-а лэсат сэ пярэ, а дэрымат касе ши ну ле-а зидит ла лок.
Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.
20 Лэкомия луй н-а куноскут марӂинь, дар ну ва скэпа че аре май скумп.
Son avidité n’a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu’il avait de plus cher.
21 Нимик ну скапэ де лэкомия луй, дар бунэстаря луй ну ва цине.
Rien n’échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.
22 Ын мижлокул белшугулуй ва фи ын невое; мына тутурор тикэлошилор се ва ридика асупра луй.
Au milieu de l’abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.
23 Ши ятэ, ка сэ-й умпле пынтечеле, Думнезеу ва тримите песте ел фокул мынией Луй ши-л ва сэтура ку о плоае де сэӂець.
Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.
24 Дакэ ва скэпа де армеле де фер, ыл ва стрэпунӂе аркул де арамэ.
S’il échappe aux armes de fer, L’arc d’airain le transpercera.
25 Ышь смулӂе дин труп сэӂята, каре скынтеязэ ла еширя дин феря луй, ши ыл апукэ спаймеле морций.
Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.
26 Тоате ненорочириле сунт пэстрате пентру комориле луй; ва фи мистуит де ун фок пе каре ну-л ва апринде омул, ши че ва май рэмыне ын кортул луй ва фи арс де фок.
Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n’allumera point l’homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.
27 Черуриле ый вор дезвели фэрэделеӂя, ши пэмынтул се ва ридика ымпотрива луй.
Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s’élèvera contre lui.
28 Венитуриле касей луй се вор перде, вор пери ын зиуа мынией луй Думнезеу.
Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.
29 Ачаста есте соарта пе каре о пэстрязэ Думнезеу челуй рэу, ачаста есте моштениря пе каре й-о хотэрэште Думнезеу.”
Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l’héritage que Dieu lui destine.
