Йов 18
1 Билдад дин Шуах а луат кувынтул ши а зис:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 „Кынд вей пуне капэт ачестор кувынтэрь? Вино-ць ын минць, ши апой вом ворби.
Wanneer maakt gij eindelijk eens een eind aan uw praten, Wordt gij verstandig, en laat ons aan het woord;
3 Пентру че не сокотешть атыт де добиточь? Пентру че не привешть ка пе ниште вите?
Waarom worden wij als vee beschouwd, En zijn wij zo dom in uw ogen?
4 Оаре пентру тине, каре те сфыший ын мыния та, с-ажунгэ пустиу пэмынтул ши сэ се стрэмуте стынчиле дин локул лор?
Gij, die in uw woede uzelf verscheurt: Zou om uwentwil de aarde worden ontvolkt, Een rots van haar plaats verwijderd, Een berg van zijn grondslag gerukt?
5 Да, лумина челуй рэу се ва стинӂе ши флакэра дин фокул луй ну ва май стрэлучи.
Waarachtig, het licht van den boze dooft uit, De vlam van zijn vuur blijft niet schijnen;
6 Се ва ынтунека лумина ын кортул луй ши се ва стинӂе кандела дясупра луй.
Het licht wordt donker in zijn tent, De lamp gaat boven hem uit.
7 Паший луй чей путерничь се вор стрымта; ши, ку тоате опинтириле луй, ва кэдя.
Zijn krachtige tred wordt verlamd, Zijn eigen beleid doet hem struikelen;
8 Кэч калкэ ку пичоареле пе лац ши умблэ прин окюрь де реця;
Want door zijn eigen voeten wordt hij in het net gedreven, En wandelt hij over de mazen.
9 есте принс ын курсэ де кэлкый ши лацул пуне стэпынире пе ел;
Een klem grijpt zijn hiel, een net houdt hem vast.
10 капкана ын каре се принде есте аскунсэ ын пэмынт ши принзэтоаря ый стэ пе кэраре.
Zijn strik ligt in de grond verborgen, een val op zijn pad;
11 Де жур ымпрежур ыл апукэ спайма ши-л урмэреште пас ку пас.
Verschrikkingen beangstigen hem van alle kant, En vervolgen hem, stap voor stap.
12 Фоамя ый мэнынкэ путериле, ненорочиря есте алэтурь де ел.
Het onheil hongert naar hem, De rampspoed staat aan zijn zijde gereed;
13 Мэдулареле ый сунт мистуите унул дупэ алтул, мэдулареле ый сунт мынкате де ынтыюл нэскут ал морций.
Zijn huid wordt door ziekte verteerd, De eersteling van de dood slokt zijn leden op.
14 Есте смулс дин кортул луй, унде се кредя ла адэпост, ши есте тырыт спре ымпэратул спаймелор.
Hij wordt uit zijn tent gerukt, waar hij zich veilig waande, En zij sleept hem naar den vorst der verschrikking
15 Нимень дин ай луй ну локуеште ын кортул луй, пучоасэ есте пресэратэ пе локуинца луй.
Zij woont in zijn tent, die hem niet langer behoort, En over zijn woning wordt zwavel gestrooid.
16 Жос и се усукэ рэдэчиниле; сус ый сунт рамуриле тэяте.
Van onderen verdorren zijn wortels, Van boven verwelken zijn twijgen;
17 Ый пере помениря де пе пэмынт, нумеле луй ну май есте пе улицэ.
Zijn gedachtenis verdwijnt uit het land, Zelfs in de steppe heeft hij geen naam.
18 Есте ымпинс дин луминэ ын ынтунерик ши есте изгонит дин луме.
Men stoot hem uit het licht de duisternis in, Men jaagt hem uit de wereld weg;
19 Ну ласэ нич моштениторь, нич сэмынцэ ын попорул сэу, ничо рэмэшицэ вие ын локуриле ын каре локуя.
Hij heeft onder zijn volk geen kroost, geen geslacht, In zijn woonplaats geen, die hem rest.
20 Нямуриле каре вор вени се вор уйми де прэпэдиря луй, ши нямул де акум ва фи купринс де гроазэ.
Over zijn lot staat het Westen ontsteld, En het Oosten siddert er van:
21 Ачаста есте соарта челуй рэу, ачаста есте соарта челуй че ну куноаште пе Думнезеу.”
Waarachtig, zo gaat het met het verblijf van den boze, Met de woonplaats van hem, die God miskent!
