Йов 17
1 Ми се перде суфларя, ми се стинг зилеле, мэ аштяптэ мормынтул.
Brudt er min Aand, mine Dage slukt, og Gravene venter mig;
2 Сунт ынконжурат де батжокориторь, ши окюл меу требуе сэ привяскэ спре окэриле лор.
visselig, Spot er min Del, og bittert er, hvad mit Øje maa skue.
3 Пуне-Те сингур зэлог пентру мине ынаинтя Та; алтфел, чине ар путя рэспунде пентру мине?
Stil Sikkerhed for mig hos dig! Hvem anden giver mig Haandslag?
4 Кэч ле-ай ынкуят инима ын фаца причеперий. Де ачея нич ну-й вей лэса сэ бируе.
Thi du lukked deres Hjerte for Indsigt, derfor vil du ikke ophøje dem;
5 Чине дэ пе приетень сэ фие прэдаць, копиилор ачелуя ли се вор топи окий.
den, der forraader Venner til Plyndring, hans Sønners Øjne hentæres.
6 М-а фэкут де басмул оаменилор ши ка унул пе каре-л скуйпь ын фацэ!
Til Mundheld har du gjort mig for Folk, jeg er blevet et Jærtegn for dem;
7 Окюл ми се ынтунекэ де дурере; тоате мэдулареле меле сунт ка о умбрэ.
mit Øje er sløvet af Kvide, som Skygger er mine Lemmer til Hobe;
8 Оамений фэрэ приханэ сунт ынмэрмуриць де ачаста, ши чел невиноват се рэскоалэ ымпотрива челуй нелеӂюит.
retsindige stivner af Rædsel ved sligt, over vanhellig harmes den skyldfri,
9 Чел фэрэ приханэ рэмыне тотушь таре пе каля луй, чел ку мыниле курате се ынтэреште тот май мулт.
men den retfærdige holder sin Vej, en renhaandet vokser i Kraft.
10 Дар вой, тоць, ынтоарчеци-вэ, вениць ярэшь ку кувынтэриле воастре, ши вэ вой арэта кэ ынтре вой ничунул ну е ынцелепт.
Men I, mød kun alle frem igen, en Vismand finder jeg ikke iblandt jer!
11 Че! Ми с-ау дус зилеле, ми с-ау нимичит плануриле, плануриле ачеля фэкуте ку атыта юбире ын инима мя…
Mine Dage stunder mod Døden, brudt er mit Hjertes Ønsker;
12 Ши ей май спун кэ ноаптя есте зи, кэ се апропие лумина, кынд ынтунерикул а ши венит!
Natten gør jeg til Dag, Lyset for mig er Mørke;
13 Кынд Локуинца морцилор о аштепт ка локуинцэ, кынд ын ынтунерик ымь вой ынэлца кулкушул; (Sheol h7585)
vil jeg haabe, faar jeg dog Bolig i Døden, jeg reder i Mørket mit Leje, (Sheol h7585)
14 кынд стриг гропий: ‘Ту ешть татэл меу!’ Ши вермилор: ‘Вой сунтець мама ши сора мя!’
Graven kalder jeg Fader, Forraadnelsen Moder og Søster.
15 Унде май есте атунч нэдеждя мя? Ши чине май поате ведя нэдеждя мя?
Hvor er da vel mit Haab, og hvo kan øjne min Lykke?
