< Йов 15 >
1 Елифаз дин Теман а луат кувынтул ши а зис:
Então respondeu Eliphaz o themanita, e disse:
2 „Се каде сэ дя ынцелептул ка рэспунс ынцелепчуне дешартэ? Сау сэ-шь умфле пептул ку вынт де рэсэрит?
Porventura dará o sabio por resposta sciencia de vento? e encherá o seu ventre de vento oriental?
3 Сэ се апере прин кувинте каре н-ажутэ ла нимик ши прин кувынтэрь каре ну служеск ла нимик?
Arguindo com palavras que de nada servem e com razões, com que nada aproveita?
4 Ту нимичешть кяр ши фрика де Думнезеу, нимичешть орьче симцире де евлавие фацэ де Думнезеу.
E tu tens feito vão o temor, e diminues os rogos diante de Deus.
5 Нелеӂюиря та ыць кырмуеште гура ши ымпрумуць ворбиря оаменилор виклень.
Porque a tua bocca declara a tua iniquidade; e tu escolheste a lingua dos astutos.
6 Ну еу, чи гура та те осындеште, бузеле тале мэртурисеск ымпотрива та.
A tua bocca te condemna, e não eu, e os teus labios testificam contra ti.
7 Ту ешть омул каре с-а нэскут ынтый? Те-ай нэскут ту ынаинтя дялурилор?
És tu porventura o primeiro homem que foi nascido? ou foste gerado antes dos outeiros?
8 Ай фост ту ла сфатуриле луй Думнезеу ши ай сорбит дин еле ынцелепчуне пентру тине?
Ou ouviste o secreto conselho de Deus? e a ti só limitaste a sabedoria?
9 Че штий ту ши сэ ну штим ши ной? Че куноштинцэ ай ту пе каре сэ н-о авем ши ной?
Que sabes tu, que nós não sabemos? e que entendes, que não haja em nós?
10 Ынтре ной сунт перь албь, бэтрынь, оамень май ынзилиць декыт татэл тэу.
Tambem ha entre nós encanecidos e edosos, muito mais edosos do que teu pae.
11 Пуцин лукру сунт мынгыериле луй Думнезеу пентру тине ши кувинтеле каре-ць ворбеск атыт де блынд…?
Porventura as consolações de Deus te são pequenas? ou alguma coisa se occulta em ti
12 Ынкотро те траӂе инима ши че ынсямнэ ачастэ привире цинтэ а окилор тэй?
Porque te arrebata o teu coração? e porque acenam os teus olhos?
13 Че, ымпотрива луй Думнезеу ыць ындрепць ту мыния ши-ць ес дин гурэ кувинте ка ачестя?
Para virares contra Deus o teu espirito, e deixares sair taes palavras da tua bocca?
14 Че есте омул, ка сэ фие курат? Ши поате чел нэскут дин фемее сэ фие фэрэ приханэ?
Que é o homem, para que seja puro? e o que nasce da mulher, para que fique justo?
15 Дакэ н-аре ынкредере Думнезеу нич ын сфинций Сэй, дакэ нич черуриле ну сунт курате ынаинтя Луй,
Eis que nos seus sanctos não confiaria, e nem os céus são puros aos seus olhos.
16 ку кыт май пуцин фиинца урычоасэ ши стрикатэ – омул, каре бя нелеӂюиря ка апа!
Quanto mais abominavel e fedorento é o homem que bebe a iniquidade como a agua?
17 Вряу сэ те ынвэц, аскултэ-мэ! Вой историси че ам вэзут,
Escuta-me, mostrar-t'o-hei: e o que vi te contarei
18 че ау арэтат ынцелепций, че ау дескоперит ей, аузинд де ла пэринций лор,
(O que os sabios annunciaram, ouvindo-o de seus paes, e o não occultaram.
19 кэрора сингурь ли се дэдусе цара ши принтре каре ничун стрэин ну венисе ынкэ.
Aos quaes sómente se déra a terra, e nenhum estranho passou por meis d'elles):
20 Омул чел рэу ышь дуче ын нелиниште тоате зилеле веций, тоць аний де каре аре парте чел нелеӂюит.
Todos os dias o impio se dá pena a si mesmo, e se reservam para o tyranno um certo numero d'annos.
21 Ципете де спаймэ рэсунэ ла урекиле луй: Ын мижлокул феричирий луй, пустииторул се ва арунка асупра луй.
O sonido dos horrores está nos seus ouvidos: até na paz lhe sobrevem o assolador.
22 Ел ну траӂе нэдежде сэ скапе де ынтунерик, веде сабия каре-л аменинцэ;
Não crê que tornará das trevas, e que está esperado da espada.
23 аляргэ ынкоаче ши ынколо сэ кауте пыне, штие кэ-л аштяптэ зиуа ынтунерикулуй.
Anda vagueando por pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que já o dia das trevas lhe está preparado á mão.
24 Неказул ши нелиништя ыл ынспэймынтэ ши се арункэ асупра луй ка ун ымпэрат гата де луптэ.
Assombram-n'o a angustia e a tribulação; prevalecem contra elle, como o rei preparado para a peleja.
25 Кэч а ридикат мына ымпотрива луй Думнезеу, с-а ымпотривит Челуй Атотпутерник
Porque estende a sua mão contra Deus, e contra o Todo-poderoso se embravece.
26 ши а авут ындрэзняла сэ се нэпустяскэ асупра Луй ку партя чя май таре а скутурилор луй.
Arremette contra elle com a dura cerviz, e contra os pontos grossos dos seus escudos.
27 Авя фаца акоперитэ ку грэсиме, коапселе ынкэркате ку осынзэ
Porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou enxundia nas ilhargas.
28 ши локуя ын четэць нимичите, ын касе пэрэсите, сортите сэ фие дэрымате.
E habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem morava, que estavam a ponto de fazer-se montões de ruinas.
29 Ну се ва май ымбогэци, аверя ну-й ва креште ши авуция ну се ва май ынтинде пе пэмынт.
Não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.
30 Ну ва путя еши дин ынтунерик, флакэра ый ва арде млэдицеле, ши Думнезеу ыл ва перде ку суфларя гурий Луй.
Não escapará das trevas; a chamma do fogo seccará os seus renovos, e ao assopro da sua bocca desapparecerá.
31 Дакэ се ынкреде ын рэу, се ыншалэ, кэч рэул ый ва фи рэсплата.
Não confie pois na vaidade enganando-se a si mesmo, porque a vaidade será a sua recompensa.
32 Еа ва вени ынаинте де капэтул зилелор луй, ши рамура луй ну ва май ынверзи.
Antes do seu dia ella se lhe cumprirá; e o seu ramo não reverdecerá.
33 Ва фи ка о вицэ деспуятэ де роаделе ей ынкэ верзь, ка ун мэслин але кэруй флорь ау кэзут.
Sacudirá as suas uvas verdes, como as da vide, e deixará cair a sua flor como a da oliveira.
34 Кэч каса челуй нелеӂюит ва ажунӂе стярпэ ши кортул омулуй стрикат ыл ва мынка фокул.
Porque o ajuntamento dos hypocritas se fará esteril, e o fogo consumirá as tendas do soborno.
35 Ел зэмислеште рэул ши наште рэул; ын сынул луй коаче роаде каре-л ыншалэ.”
Concebem o trabalho, e parem a iniquidade, e o seu ventre prepara enganos.