Йов 10
1 М-ам дезгустат де вяцэ! Вой да друм слобод плынӂерий меле, вой ворби ын амэрэчуня суфлетулуй меу.
Stanco io sono della mia vita! Darò libero sfogo al mio lamento, parlerò nell'amarezza del mio cuore.
2 Еу зик луй Думнезеу: ‘Ну мэ осынди! Аратэ-мь пентру че Те черць ку мине!
Dirò a Dio: Non condannarmi! Fammi sapere perché mi sei avversario.
3 Ыць плаче сэ кинуешть, сэ диспрецуешть фэптура мынилор Тале, ын тимп че фачь сэ-Ць стрэлучяскэ бунэвоинца песте сфатул челор рэй?
E' forse bene per te opprimermi, disprezzare l'opera delle tue mani e favorire i progetti dei malvagi?
4 Оаре ай окь де карне, сау везь кум веде ун ом?
Hai tu forse occhi di carne o anche tu vedi come l'uomo?
5 Зилеле Тале сунт ка зилеле омулуй ши аний Тэй ка аний луй,
Sono forse i tuoi giorni come i giorni di un uomo, i tuoi anni come i giorni di un mortale,
6 ка сэ черчетезь фэрэделеӂя мя ши сэ кауць пэкатул меу,
perché tu debba scrutare la mia colpa e frugare il mio peccato,
7 кынд штий бине кэ ну сунт виноват ши кэ нимень ну мэ поате скэпа дин мына Та?
pur sapendo ch'io non sono colpevole e che nessuno mi può liberare dalla tua mano?
8 Мыниле Тале м-ау фэкут ши м-ау зидит, еле м-ау ынтокмит ын ынтреӂиме… Ши Ту сэ мэ нимичешть!
Le tue mani mi hanno plasmato e mi hanno fatto integro in ogni parte; vorresti ora distruggermi?
9 Аду-Ць аминте кэ Ту м-ай лукрат ка лутул! Ши врей дин ноу сэ мэ префачь ын цэрынэ?
Ricordati che come argilla mi hai plasmato e in polvere mi farai tornare.
10 Ну м-ай мулс ка лаптеле? Ну м-ай ынкегат ка брынза?
Non m'hai colato forse come latte e fatto accagliare come cacio?
11 М-ай ымбрэкат ку пеле ши карне, м-ай цесут ку оасе ши вине;
Di pelle e di carne mi hai rivestito, d'ossa e di nervi mi hai intessuto.
12 мь-ай дат бунэвоинца Та ши вяца, м-ай пэстрат ку суфларя прин ынгрижириле ши паза Та.
Vita e benevolenza tu mi hai concesso e la tua premura ha custodito il mio spirito.
13 Ятэ тотушь че аскундяй ын инима Та, ятэ, штиу акум че авяй де гынд:
Eppure, questo nascondevi nel cuore, so che questo avevi nel pensiero!
14 ка, дакэ пэкэтуеск, сэ мэ пындешть ши сэ ну-мь ерць фэрэделеӂя.
Tu mi sorvegli, se pecco, e non mi lasci impunito per la mia colpa.
15 Дакэ сунт виноват, вай де мине! Дакэ сунт невиноват, ну ындрэзнеск сэ-мь ридик капул, сэтул де рушине ши куфундат ын тикэлошия мя.
Se sono colpevole, guai a me! Se giusto, non oso sollevare la testa, sazio d'ignominia, come sono, ed ebbro di miseria.
16 Ши дакэ ындрэзнеск сэ-л ридик, мэ урмэрешть ка ун леу, мэ ловешть ку лукрурь де мират,
Se la sollevo, tu come un leopardo mi dai la caccia e torni a compiere prodigi contro di me,
17 Ымь пуй ынаинте ной марторь ымпотривэ, Ыць креште мыния ымпотрива мя ши мэ нэпэдешть ку о дроае де ненорочирь.
su di me rinnovi i tuoi attacchi, contro di me aumenti la tua ira e truppe sempre fresche mi assalgono.
18 Пентру че м-ай скос дин пынтечеле мамей меле? О, де аш фи мурит, ши окюл сэ ну мэ фи вэзут!
Perché tu mi hai tratto dal seno materno? Fossi morto e nessun occhio m'avesse mai visto!
19 Аш фи ка ши кум н-аш фи фост, ши дин пынтечеле мамей меле аш фи трекут ын мормынт!
Sarei come se non fossi mai esistito; dal ventre sarei stato portato alla tomba!
20 Ну сунт зилеле меле дестул де пуцине? Сэ мэ ласе дар, сэ плече де ла мине ши сэ рэсуфлу пуцин
E non son poca cosa i giorni della mia vita? Lasciami, sì ch'io possa respirare un poco
21 ынаинте де а мэ дуче, ка сэ ну мэ май ынторк,
prima che me ne vada, senza ritornare, verso la terra delle tenebre e dell'ombra di morte,
22 ын цара ынтунерикулуй ши а умбрей морций, ын цара негурий адынчь, унде домнеск умбра морций ши неорындуяла ши унде лумина есте ка ынтунерикул!’”
terra di caligine e di disordine, dove la luce è come le tenebre.
