Иеремия 47
1 Ятэ Кувынтул Домнулуй спус пророкулуй Иеремия ку привире ла филистень, ынаинте ка Фараон сэ батэ Газа:
Das Wort des Herrn an den Propheten Jeremias über die Philister, bevor der Pharao Gaza überwand:
2 „Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, се ридикэ ниште апе де ла мязэноапте, креск ка ун рыу ешит дин маткэ, ынякэ цара ши че купринде еа, четатя ши локуиторий ей. Ципэ оамений ши се боческ тоць локуиторий цэрий
So spricht der Herr: "Von Norden schwellen Wasser an; zum Wildbach werden sie und überschwemmen dieses Land und was es füllt, die Stadt und ihre Einwohner. Die Menschen schreien, und alle, die im Lande wohnen, heulen
3 де тропэитул копителор каилор луй путерничь, де хуруитул карелор луй ши де скырцыитул роцилор; пэринций ну се май ынторк спре копиий лор, атыт ле сунт де слэбите мыниле,
beim Schall des Hufschlags seiner Rosse, beim Rasseln seiner Wagen, beim Rollen seiner Räder. Die Väter blicken nicht nach ihren Kindern; erschlafft sind die Hände
4 пентру кэ вине зиуа кынд вор фи нимичиць тоць филистений ши стырпиць тоць чей че служяу ка ажутоаре Тирулуй ши Сидонулуй. Кэч Домнул ва нимичи пе филистень, рэмэшицеле островулуй Кафтор.
an jenem Tag, dazu bestimmt, ganz Philistäa zu verwüsten und jeden, der für Tyrus und für Sidon zur Hilfe übrig wäre, auszurotten. Der Herr will die Philister tilgen, den Rest der Insel Kaphtor.
5 Газа а ажунс плешувэ, Аскалонул пере ку рэмэшица вэилор луй! Пынэ кынд ыць вей фаче тэетурь де жале ын пеле? –
Kahlheit bricht über Gaza ein, und Askalon wird kahl gerauft! Du Rest aus ihrem Lande! Wie lang zerfleischest du dich noch?
6 Ах! Сабие а Домнулуй, кынд те вей одихни одатэ? Ынтоарче-те ын тякэ, опреште-те ши фий лиништитэ! –
Du Schwert des Herrn! Wie lang noch bist du voller Unrast? Zurück in deine Scheide! Halt ein! Bleib ruhig!
7 Дар кум ар путя сэ се одихняскэ? Кынд Домнул доар ый порунчеште ши о ындряптэ ымпотрива Аскалонулуй ши коастей мэрий.’”
Wie aber kannst du rasten? Befehle gab ihm schon der Herr für Askalon und für das Meeresufer. Dorthin hat er's entboten."
