< Иеремия 47 >

1 Ятэ Кувынтул Домнулуй спус пророкулуй Иеремия ку привире ла филистень, ынаинте ка Фараон сэ батэ Газа:
هَذِهِ هِيَ النُّبُوءَةُ الَّتِي أَوْحَى بِها الرَّبُّ إِلَى إِرْمِيَا عَنِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ قَبْلَ أَنْ يُهَاجِمَ فِرْعَوْنُ غَزَّةَ.١
2 „Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, се ридикэ ниште апе де ла мязэноапте, креск ка ун рыу ешит дин маткэ, ынякэ цара ши че купринде еа, четатя ши локуиторий ей. Ципэ оамений ши се боческ тоць локуиторий цэрий
هَذَا مَا يُعْلِنُهُ الرَّبُّ: «هَا هِيَ مِيَاهٌ تَطْغَى مِنَ الشِّمَالِ، فَتُصْبِحُ سَيْلاً جَارِفاً، فَتَغْمُرُ الأَرْضَ وَمَنْ عَلَيْهَا، الْمَدِينَةَ والسَّاكِنِينَ فِيهَا. فَيَسْتَغِيثُ النَّاسُ وَيُوَلْوِلُ كُلُّ أَهْلِ الْبِلادِ،٢
3 де тропэитул копителор каилор луй путерничь, де хуруитул карелор луй ши де скырцыитул роцилор; пэринций ну се май ынторк спре копиий лор, атыт ле сунт де слэбите мыниле,
مِنْ صَوْتِ وَقْعِ حَوَافِرِ خَيْلِهِ، وَمِنْ جَلَبَةِ مَرْكَبَاتِهِ، وَمِنْ صَرِيرِ عَجَلاتِهَا، فَلا يَلْتَفِتُ الآبَاءُ إِلَى الأَبْنَاءِ مِنْ فَرْطِ مَا يَعْتَرِيهِمْ مِنْ وَهْنٍ.٣
4 пентру кэ вине зиуа кынд вор фи нимичиць тоць филистений ши стырпиць тоць чей че служяу ка ажутоаре Тирулуй ши Сидонулуй. Кэч Домнул ва нимичи пе филистень, рэмэшицеле островулуй Кафтор.
رُعْباً مِنَ الْيَوْمِ الْمُقْبِلِ لإِبَادَةِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، ولاِسْتِئْصَالِ صُورَ وَصِيدُونَ وَكُلَّ مُعِينٍ بَاقٍ، لأَنَّ الرَّبَّ يُدَمِّرُ الْفِلِسْطِينِيِّينَ بَقِيَّةَ جَزِيرَةِ كَفْتُورَ.٤
5 Газа а ажунс плешувэ, Аскалонул пере ку рэмэшица вэилор луй! Пынэ кынд ыць вей фаче тэетурь де жале ын пеле? –
قَدْ أَصْبَحَتْ غَزَّةُ جَرْدَاءَ، وَسَادَ أَشْقَلُونَ صَمْتُ الْمَوْتِ. يَا بَقِيَّةَ الْعَنَاقِيِّينَ، إِلَى مَتَى تَظَلُّونَ تُجَرِّحُونَ أَنْفُسَكُمْ حُزْناً؟٥
6 Ах! Сабие а Домнулуй, кынд те вей одихни одатэ? Ынтоарче-те ын тякэ, опреште-те ши фий лиништитэ! –
يَا سَيْفَ الرَّبِّ، مَتَى تَسْتَكِينُ؟ اسْتَقِرَّ فِي غِمْدِكَ وَاهْدَأْ وَاسْتَرِحْ.٦
7 Дар кум ар путя сэ се одихняскэ? Кынд Домнул доар ый порунчеште ши о ындряптэ ымпотрива Аскалонулуй ши коастей мэрий.’”
كَيْفَ يُمْكِنُ لَهُ أَنْ يَسْتَكِينَ، وَقَدْ أَصْدَرَ الرَّبُّ لَهُ أَمْرَهُ لِيَضْرِبَ أَشْقَلُونَ وَمُدُنَ سَاحِلِ الْبَحْرِ، هُنَاكَ وَاعَدَهُ الرَّبُّ عَلَى اللِّقَاءِ».٧

< Иеремия 47 >