Иеремия 44
1 Ятэ кувынтул спус луй Иеремия ку привире ла тоць иудеий каре локуяу ын цара Еӂиптулуй, ла Мигдол, ла Тахпанес, ла Ноф ши ын цара Патрос:
A palavra que veio a Jeremias, acerca de todos os judeus, habitantes da terra do Egito, que habitavam em Migdol, e em Tahpanhes, e em Noph, e na terra de Pathros, dizendo:
2 „Аша ворбеште Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Аць вэзут тоате ненорочириле пе каре ле-ам адус асупра Иерусалимулуй ши асупра тутурор четэцилор луй Иуда: ятэ кэ астэзь еле ну май сунт декыт ниште дэрымэтурь ши нимень ну май локуеште ын еле
Assim diz o Senhor dos exércitos, Deus de Israel: Vós vistes todo o mal que fiz vir sobre Jerusalém, e sobre todas as cidades de Judá: e eis que já elas são hoje um deserto, e ninguém habita nelas;
3 дин причина рэутэций ку каре ау лукрат, ка сэ Мэ мыние, дукынду-се сэ тэмыезе ши сэ служяскэ алтор думнезей, каре ну ерау куноскуць нич де ей, нич де вой, нич де пэринций воштри.
Por causa da sua maldade que fizeram, para me irarem, indo a queimar incenso para servir a deuses alheios, que nunca conheceram, nem eles, nem vós, nem vossos pais.
4 В-ам тримис ынтруна пе тоць служиторий Мей пророчий ка сэ вэ спунэ: «Ну фачець ачесте урычунь, пе каре ле урэск!»
E eu vos enviei todos os meus servos, os profetas, madrugando e enviando a dizer: Ora não façais esta coisa abominável que aborreço.
5 Дар ей н-ау врут с-аскулте, н-ау луат аминте, ну с-ау ынторс де ла рэутатя лор ши н-ау ынчетат сэ адукэ тэмые алтор думнезей.
Porém não deram ouvidos, nem inclinaram a sua orelha, para se converterem da sua maldade, para não queimarem incenso a deuses alheios.
6 Де ачея с-а вэрсат урӂия Мя ши а избукнит мыния Мя ши ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй, каре ну май сунт декыт ниште дэрымэтурь ши ун пустиу, кум се веде астэзь.’
Derramou-se pois a minha indignação e a minha ira, e acendeu-se nas cidades de Judá, e nas ruas de Jerusalém, e tornaram-se em deserto e em assolação, como hoje se vê.
7 Акум, аша ворбеште Домнул Думнезеул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Пентру че вэ фачець вой сингурь ун рэу атыт де маре, ка сэ се нимичяскэ дин мижлокул луй Иуда бэрбаць, фемей, копий ши прунчь ши сэ ну май рэмынэ ничо рэмэшицэ дин вой?
Agora, pois, assim diz o Senhor, Deus dos exércitos, Deus de Israel: Porque fazeis vós tão grande mal contra as vossas almas, para vos desarreigardes a vós, ao homem e à mulher, à criança e ao que mama, do meio de Judá, para não vos deixardes resto algum;
8 Пентру че Мэ мынияць вой прин лукрэриле мынилор воастре, адукынд тэмые алтор думнезей, ай цэрий Еӂиптулуй, унде аць венит сэ локуиць пентру о време, ка сэ фиць нимичиць ши сэ ажунӂець о причинэ де блестем ши де окарэ принтре тоате нямуриле пэмынтулуй?
Irando-me com as obras de vossas mãos, queimando incenso a deuses alheios na terra do Egito, aonde vós entrastes para lá peregrinardes: para que vos desarreigueis a vós mesmos, e para que sirvais de maldição, de opróbrio entre todas as nações da terra?
9 Аць уйтат нелеӂюириле пэринцилор воштри, нелеӂюириле ымпэрацилор луй Иуда, нелеӂюириле невестелор лор, нелеӂюириле воастре ши нелеӂюириле невестелор воастре сэвыршите ын цара луй Иуда ши пе улицеле Иерусалимулуй?
Porventura já vos esquecestes das maldades de vossos pais, e das maldades dos reis de Judá, e das maldades de suas mulheres, e de vossas maldades, e das maldades de vossas mulheres, que fizeram na terra de Judá, e nas ruas de Jerusalém?
10 Ей ну с-ау смерит нич пынэ ын зиуа де азь, н-ау фрикэ, ну урмязэ Леӂя Мя ши порунчиле Меле, пе каре ле-ам пус ынаинтя воастрэ ши ынаинтя пэринцилор воштри.’
Não estão contritos até ao dia de hoje: nem temeram, nem andaram na minha lei, nem nos meus estatutos, que pus diante de vós e diante de vossos pais.
11 Де ачея, аша ворбеште Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел: ‘Ятэ, Ымь ынторк Фаца ымпотрива воастрэ ка сэ вэ фак рэу ши сэ нимическ пе тот Иуда.
Portanto assim diz o Senhor dos exércitos, Deus de Israel: Eis que eu ponho o meu rosto contra vós para mal, e para desarreigar a todo o Judá.
12 Вой луа рэмэшицеле луй Иуда каре шь-ау ындрептат фаца ка сэ мяргэ ын цара Еӂиптулуй, сэ локуяскэ аколо пентру о време; тоць вор фи нимичиць ши вор кэдя ын цара Еӂиптулуй; вор фи нимичиць де сабие, де фоамете, де ла чел май мик пынэ ла чел май маре; вор пери де сабие ши де фоамете ши вор фи о причинэ де афурисение, де спаймэ, де блестем ши де окарэ.
E tomarei o resto de Judá, que pôs o seu rosto para entrar na terra do Egito, para lá peregrinar e será todo consumido na terra do Egito; cairá à espada, e de fome morrerá; consumir-se-ão, desde o menor até ao maior; à espada e à fome morrerão: e servirão de execração, e de espanto, e de maldição, e de opróbrio
13 Вой педепси астфел пе чей че локуеск ын цара Еӂиптулуй, кум ам педепсит Иерусалимул, ку сабие, ку фоамете ши ку чумэ.
Porque visitarei sobre os que habitam na terra do Egito, como visitei sobre Jerusalém, à espada, à fome e com peste.
14 Ну ва рэмыне ши ну ва скэпа ничунул дин рэмэшицеле луй Иуда, каре ау венит сэ локуяскэ пентру о време ын цара Еӂиптулуй ку гынд сэ се ынтоаркэ ярэшь ын цара луй Иуда, унде дореск сэ се ынтоаркэ ярэшь сэ се ашезе; ну се вор май ынтоарче декыт врео кыцьва, каре вор скэпа!’”
De maneira que não haverá quem escape, e fique, de resto, de Judá, que entrou na terra do Egito, para lá peregrinar: para tornar à terra de Judá, à qual eles levantam a sua alma, para tornarem, para habitarem lá; porém não tornarão senão os que escaparem
15 Тоць бэрбаций каре штияу кэ невестеле лор адучяу тэмые алтор думнезей, тоате фемеиле каре се афлау аколо ын маре нумэр ши тот попорул каре локуя ын цара Еӂиптулуй, ла Патрос, ау рэспунс аша луй Иеремия:
Então responderam a Jeremias todos os homens que sabiam que suas mulheres queimavam incenso a deuses alheios, e todas as mulheres que estavam em pé em grande multidão, como também todo o povo que habitava na terra do Egito, em Pathros, dizendo:
16 „Ну те вом аскулта ын нимик дин челе че не-ай спус ын Нумеле Домнулуй.
Quanto à palavra que falaste a nós em nome do Senhor, não te obedeceremos a ti
17 Чи воим сэ фачем кум ам спус ку гура ноастрэ, ши ануме сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ, кум ам фэкут ной ши пэринций ноштри, ымпэраций ноштри ши кэпетенииле ноастре, ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй. Атунч авям пыне де не сэтурам, ерам феричиць ши ну тречям прин ничо ненорочире!
Antes certamente faremos toda a palavra que saiu da nossa boca, queimando incenso à rainha dos céus, e oferecendo-lhe libações, como nós e nossos pais, nossos reis e nossos príncipes, o temos feito, nas cidades de Judá, e nas ruas de Jerusalém; e tivemos então fartura de pão, e andavamos alegres, e não vimos mal algum.
18 Дар, де кынд ам ынчетат сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ, ам дус липсэ де тоате ши ам фост нимичиць де сабие ши де фоамете…
Mas desde que cessamos de queimar insenso à rainha dos céus, e de lhe oferecer libações, tivemos falta de tudo, e fomos consumidos pela espada e pela fome
19 Де алтфел, кынд адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши-й турнэм жертфе де бэутурэ, оаре фэрэ воя бэрбацилор ноштри ый прегэтим ной турте ка с-о чинстим фэкынду-й кипул ши-й адучем жертфе де бэутурэ?”
E quando nós queimávamos incenso à rainha dos céus, e lhe oferecíamos libações, faziamos-lhe bolos lavrados, para assim a retratar, e lhe oferecíamos libações sem nossos maridos.
20 Иеремия а зис атунч ынтрегулуй попор, бэрбацилор, фемеилор ши тутурор челор че-й дэдусерэ рэспунсул ачеста:
Então disse Jeremias a todo o povo, aos homens e às mulheres, e a todo o povo que lhe havia dado esta resposta, dizendo:
21 „Ну Шь-а адус аминте Домнул ши ну Й-а венит Луй ын минте тэмыя пе каре аць арс-о ын четэциле луй Иуда ши ын улицеле Иерусалимулуй, вой ши пэринций воштри, ымпэраций воштри ши кэпетенииле воастре, ши попорул дин царэ?
Porventura não se lembrou o Senhor, e não lhe subiu ao coração o incenso que queimastes nas cidades de Judá e nas ruas de Jerusalém, vós e vossos pais, vossos reis e vossos príncipes, como também o povo da terra?
22 Домнул н-а путут сэ май суфере лукрул ачеста дин причина рэутэций фаптелор воастре, дин причина урычунилор пе каре ле-аць сэвыршит, ши де ачея цара воастрэ а ажунс о параӂинэ, ун пустиу, о причинэ де блестем, кум ведець астэзь.
De maneira que o Senhor não mais o podia sofrer, por causa da maldade das vossas ações, por causa das abominações que fizestes; pelo que se tornou a vossa terra em deserto, e em espanto, e em maldição, que ninguém habite nela, como hoje se vê.
23 Токмай пентру кэ аць арс тэмые ши аць пэкэтуит ымпотрива Домнулуй, пентру кэ н-аць аскултат гласул Домнулуй ши н-аць пэзит Леӂя, порунчиле ши ынвэцэтуриле Луй, токмай пентру ачея ви с-ау ынтымплат ачесте ненорочирь, кум се веде астэзь.”
Porque queimastes incenso, e porque pecastes contra o Senhor, e não obedecestes à voz do Senhor, e na sua lei, e nos seus testemunhos não andastes, por isso vos sucedeu este mal, como se vê neste dia
24 Иеремия а май зис ынтрегулуй попор ши тутурор фемеилор: „Аскултаць Кувынтул Домнулуй, вой тоць чей дин Иуда каре сунтець ын цара Еӂиптулуй!
Disse mais Jeremias a todo o povo e a todas as mulheres: Ouvi a palavra do Senhor, todo o Judá que estais na terra do Egito.
25 Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: ‘Вой ши невестеле воастре аць мэртурисит ку гуриле воастре ши аць ымплинит ку мыниле воастре че спунець: «Врем сэ ымплиним журуинцеле пе каре ле-ам фэкут, сэ адучем тэмые ымпэрэтесей черулуй ши сэ-й турнэм жертфе де бэутурэ!»
Assim diz o Senhor dos exércitos, Deus de Israel, dizendo: Vós e vossas mulheres não somente falastes por vossa boca, senão também o cumpristes por vossas mãos, dizendo: Certamente faremos os nossos votos que votamos de queimar incenso à rainha dos céus e de lhe oferecer libações: perfeitamente confirmastes os vossos votos, e perfeitamente fizestes os vossos votos.
26 Де ачея, акум, дупэ че в-аць ымплинит журуинцеле ши в-аць ынфэптуит фэгэдуинцеле, аскултаць Кувынтул Домнулуй, вой тоць чей дин Иуда, каре локуиць ын цара Еӂиптулуй! Ятэ, жур пе Нумеле Меу чел маре’, зиче Домнул, ‘кэ Нумеле Меу ну ва май фи кемат де гура ничунуя дин оамений луй Иуда ши ын тоатэ цара Еӂиптулуй ничунул ну ва зиче: «Виу есте Домнул Думнезеу!»
Portanto ouvi a palavra do Senhor, todo o Judá, que habitais na terra do Egito: Eis que eu juro pelo meu grande nome, diz o Senhor, que nunca mais será nomeado o meu nome pela boca de nenhum homem de Judá em toda a terra do Egito, que diz: Vive o Senhor Jehovah!
27 Ятэ, вой вегя асупра лор ка сэ ле фак рэу, ши ну бине, ши тоць оамений луй Иуда каре сунт ын цара Еӂиптулуй вор фи нимичиць де сабие ши де фоамете пынэ вор пери де тот.
Eis que velarei sobre eles para mal, e não para bem; e serão consumidos todos os homens de Judá, que estão na terra do Egito, à espada e à fome, até que se acabem de todo.
28 Ачея, ын мик нумэр, каре вор скэпа де сабие се вор ынтоарче дин цара Еӂиптулуй ын цара луй Иуда. Дар тоатэ рэмэшица луй Иуда, тоць чей че ау венит сэ локуяскэ ын цара Еӂиптулуй, вор ведя дакэ се ва ымплини Кувынтул Меу сау ал лор.
E os que escaparem da espada tornarão da terra do Egito à terra de Judá, poucos em número; e saberá todo o resto de Judá, que entrou na terra do Egito, para peregrinar ali, qual palavra subsistirá, a minha ou a sua
29 Ши ятэ’, зиче Домнул, ‘ун семн дупэ каре вець куноаште кэ вэ вой педепси ын локул ачеста, ка сэ штиць кэ ворбеле Меле се вор ымплини песте вой, спре ненорочиря воастрэ.’
E isto vos servirá de sinal, diz o Senhor, que eu vos visitarei neste mesmo lugar; para que saibais que certamente subsistirão as minhas palavras contra vós para mal.
30 Аша ворбеште Домнул: ‘Ятэ, вой да пе Фараон Хофра, ымпэратул Еӂиптулуй, ын мыниле врэжмашилор луй, ын мыниле челор че вор сэ-л омоаре, кум ам дат пе Зедекия, ымпэратул луй Иуда, ын мыниле луй Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, врэжмашул сэу, каре воя сэ-л омоаре.’”
Assim diz o Senhor: Eis que eu darei faraó Hophra, rei do Egito, na mão de seus inimigos, e na mão dos que procuram a sua morte; como dei Zedekias, rei de Judá, na mão de Nabucodonozor, rei de Babilônia, seu inimigo, e que procurava a sua morte.
