Иеремия 40

1 Ятэ кувынтул спус луй Иеремия дин партя Домнулуй, дупэ че Небузарадан, кэпетения стрэжерилор, й-а дат друмул дин Рама. Кынд а тримис сэ-л адукэ, Иеремия ера ынкэ легат ку ланцурь, ымпреунэ ку тоць принший де рэзбой дин Иерусалим ши дин Иуда, каре авяу сэ фие душь ын Бабилон.

Dies ist das Wort, so vom HERRN geschah zu Jeremia, da ihn Nebusaradan, der Hauptmann, losließ zu Rama; denn er war mit Ketten gebunden unter allen denen, die zu Jerusalem und in Juda gefangen waren, daß man sie gen Babel wegführen sollte.

2 Кэпетения стрэжерилор а тримис сэ адукэ пе Иеремия ши й-а зис: „Домнул Думнезеул тэу а вестит май динаинте ачесте ненорочирь ымпотрива локулуй ачестуя;

Da nun der Hauptmann Jeremia zu sich hatte lassen holen, sprach er zu ihm: Der HERR, dein Gott, hat dies Unglück über diese Stätte geredet.

3 Домнул а адус ши а ымплинит че спусесе, ши лукруриле ачестя ви с-ау ынтымплат пентру кэ аць пэкэтуит ымпотрива Домнулуй ши н-аць аскултат гласул Луй.

und hat's auch kommen lassen und getan, wie er geredet hat; denn ihr habt gesündigt wider den HERRN und seiner Stimme nicht gehorcht; darum ist euch solches widerfahren.

4 Акум, ятэ, те избэвеск астэзь дин ланцуриле пе каре ле ай ла мынь; дакэ врей сэ вий ку мине ла Бабилон, вино, ши вой ынгрижи де тине. Дар, дакэ ну-ць плаче сэ вий ку мине ла Бабилон, ну вени. Ятэ, тоатэ цара есте ынаинтя та, ду-те унде вей креде ши унде-ць плаче сэ те дучь!”

Und nun siehe, ich habe dich heute losgemacht von den Ketten, womit deine Hände gebunden waren. Gefällt dir's, mit mir gen Babel zu ziehen, so komm du sollst mir befohlen sein; gefällt dir's aber nicht, mit mir gen Babel zu ziehen, so laß es anstehen. Siehe, da hast du das ganze Land vor dir; wo dich's gut dünkt und dir gefällt, da zieh hin.

5 Ынсэ, фииндкэ ел зэбовя сэ рэспундэ, „ынтоарче-те,” а адэугат ел, „ла Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан, пе каре л-а пус ымпэратул Бабилонулуй песте четэциле луй Иуда, ши рэмый ку ел ын мижлокул попорулуй сау ду-те орьунде вей вря сэ те дучь!” Кэпетения стрэжерилор й-а дат меринде ши дарурь ши й-а дат друмул.

Denn weiter hinaus wird kein Wiederkehren sein. Darum magst du umkehren zu Gedalja, dem Sohn Ahikams, des Sohnes Saphans, welchen der König zu Babel gesetzt hat über die Städte in Juda, und bei ihm unter dem Volk bleiben; oder gehe, wohin dir's wohl gefällt. Und der Hauptmann gab ihm Zehrung und Geschenke und ließ ihn gehen.

6 Иеремия с-а дус ла Гедалия, фиул луй Ахикам, ла Мицпа, ши а рэмас ку ел ын мижлокул попорулуй каре рэмэсесе ын царэ.

Also kam Jeremia zu Gedalja, dem Sohn Ahikams, gen Mizpa und blieb bei ihm unter dem Volk, das im Lande noch übrig war.

7 Кынд ау афлат тоате кэпетенииле оштирилор каре рэмэсесерэ пе кымп ку оамений лор кэ ымпэратул Бабилонулуй а пус ка дрегэтор ал цэрий пе Гедалия, фиул луй Ахикам, ши кэ й-а ынкрединцат бэрбаций, фемеиле, копиий ши пе ачея дин сэрачий цэрий каре ну фусесерэ луаць робь ын Бабилон,

Da nun die Hauptleute, so auf dem Felde sich hielten, samt ihren Leuten erfuhren, daß der König zu Babel hatte Gedalja, den Sohn Ahikams, über das Land gesetzt und über die Männer und Weiber, Kinder und die Geringen im Lande, welche nicht gen Babel geführt waren,

8 с-ау дус ла Гедалия, ла Мицпа, ши ануме: Исмаел, фиул луй Нетания, Иоханан ши Ионатан, фиул луй Кареах, Серая, фиул луй Танхумет, фиий луй Ефай дин Нетофа, ши Иезания, фиул унуй маакатит, ей ши оамений лор.

kamen sie zu Gedalja gen Mizpa, nämlich Ismael, der Sohn Nethanjas, Johanan und Jonathan, die Söhne Kareahs, und Seraja, der Sohn Thanhumeths, und die Söhne Ephais von Netopha und Jesanja, der Sohn eines Maachathiters, samt ihren Männern.

9 Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан, ле-а журат лор ши оаменилор лор зикынд: „Ну вэ темець сэ служиць халдеенилор; рэмынець ын царэ, служиць ымпэратулуй Бабилонулуй ши о вець дуче бине!

Und Gedalja, der Sohn Ahikams, des Sohnes Saphans, tat ihnen und ihren Männern einen Eid und sprach: Fürchtet euch nicht, daß ihr den Chaldäern untertan sein sollt; bleibt im Lande und seid dem König zu Babel untertan, so wird's euch wohl gehen.

10 Ятэ кэ еу рэмын ла Мицпа, ка сэ фиу ла порунка халдеенилор каре вор вени ла ной. Вой стрынӂець деч винул, поамеле де варэ ши унтделемнул, пунеци-ле ын васеле воастре ши локуиць ын четэциле ын каре вэ афлаць!”

Siehe, ich wohne hier zu Mizpa, daß ich den Chaldäern diene, die zu uns kommen; darum sammelt ein Wein und Feigen und Öl und legt's in eure Gefäße und wohnt in euren Städten, die ihr bekommen habt.

11 Тоць иудеий каре ерау ын цара Моабулуй, ла амониць, ын цара Едомулуй ши ын тоате цэриле ау аузит кэ ымпэратул Бабилонулуй лэсасе о рэмэшицэ ын Иуда ши кэ ле дэдусе ка дрегэтор пе Гедалия, фиул луй Ахикам, фиул луй Шафан.

Auch allen Juden, so im Lande Moab und der Kinder Ammon und in Edom und in allen Ländern waren, da sie hörten, daß der König zu Babel hätte lassen etliche in Juda übrigbleiben und über sie gesetzt Gedalja, den Sohn Ahikams, des Sohnes Saphans,

12 Ши тоць иудеий ачештя с-ау ынторс дин тоате локуриле пе унде ерау ымпрэштияць, ау венит ын цара луй Иуда ла Гедалия, ла Мицпа, ши ау авут ун маре белшуг де вин ши де поаме де варэ.

kamen sie alle wieder von allen Orten dahin sie verstoßen waren, in das Land Juda zu Gedalja gen Mizpa und sammelten ein sehr viel Wein und Sommerfrüchte.

13 Иоханан, фиул луй Кареах, ши тоате кэпетенииле оштилор каре май ерау пе кымп ау венит ла Гедалия, ла Мицпа,

Aber Johanan, der Sohn Kareahs, samt allen Hauptleuten, so auf dem Felde sich gehalten hatten, kamen zu Gedalja gen Mizpa

14 ши й-ау зис: „Штий кэ Баалис, ымпэратул амоницилор, а ынсэрчинат пе Исмаел, фиул луй Нетания, сэ те омоаре?” Дар Гедалия, фиул луй Ахикам, ну й-а крезут.

und sprachen zu ihm: Weißt du auch, daß Baalis, der König der Kinder Ammon, gesandt hat Ismael, den Sohn Nethanjas, daß er dich soll erschlagen? Das wollte ihnen aber Gedalja, der Sohn Ahikams, nicht glauben.

15 Ши Иоханан, фиул луй Кареах, а спус ын тайнэ луй Гедалия, ла Мицпа: „Дэ-мь вое сэ мэ дук сэ омор пе Исмаел, фиул луй Нетания. Нимень н-аре сэ штие. Пентру че сэ те омоаре ел ши сэ се рисипяскэ тоць чей дин Иуда каре с-ау стрынс ла тине ши сэ пярэ рэмэшица луй Иуда?”

Da sprach Johanan, der Sohn Kareahs, zu Gedalja heimlich zu Mizpa: Ich will hingehen und Ismael, den Sohn Nethanjas, erschlagen, daß es niemand erfahren soll. Warum soll er dich erschlagen, daß alle Juden, so zu dir versammelt sind, zerstreut werden und die noch aus Juda übriggeblieben sind, umkommen?

16 Гедалия, фиул луй Ахикам, а рэспунс луй Иоханан, фиул луй Кареах: „Ну фаче лукрул ачеста, кэч че спуй ту деспре Исмаел ну есте адевэрат!”

Aber Gedalja, der Sohn Ahikams, sprach zu Johanan, dem Sohn Kareahs: Du sollst das nicht tun; es ist nicht wahr, was du von Ismael sagst.