Иеремия 3
1 Ел зиче: ‘Кынд се деспарте ун бэрбат де невастэ-са, пе каре о пэрэсеште, ши еа ажунӂе неваста алтуя, се май ынтоарче бэрбатул ачеста ла еа?’ Н-ар фи кяр ши цара ачея спуркатэ? Ши ту ай курвит ку мулць ибовничь, ши сэ те ынторчь ярэшь ла Мине?”, зиче Домнул.
Men zegt: Zo een man zijn huisvrouw verlaat, en zij gaat van hem, en wordt eens anderen mans, zal hij ook tot haar nog wederkeren? Zou datzelve land niet grotelijks ontheiligd worden? Gij nu hebt met veel boeleerders gehoereerd, keer nochtans weder tot Mij, spreekt de HEERE.
2 „Ридикэ-ць окий спре ынэлцимь ши привеште. Унде н-ай курвит? Те циняй ла друмурь, ка арабул ын пустиу, ши ай спуркат цара прин курвииле тале ши ку рэутатя та!
Hef uw ogen op naar de hoge plaatsen, en zie toe, waar zijt gij niet beslapen? Gij hebt voor hen gezeten aan de wegen, als een Arabier in de woestijn; alzo hebt gij het land ontheiligd met uw hoererijen en met uw boosheid.
3 Мэкар кэ плоиле ау фост оприте ши плоая де примэварэ а липсит, тотушь ту ць-ай пэстрат фрунтя де курвэ ши н-ай врут сэ ай рушине!
Daarom zijn de regendruppelen ingehouden, en er is geen spade regen geweest. Maar gij hebt een hoerenvoorhoofd, gij weigert schaamrood te worden.
4 Акум – ну-й аша? – стриӂь ла Мине: ‘Татэ! Ту ай фост Приетенул тинереций меле!
Zult gij niet van nu af tot Mij roepen: Mijn Vader! Gij zijt de leidsman mijner jeugd!
5 Ышь ва цине Ел мыния пе вечие? О ва пэстра Ел тотдяуна?’ Ятэ, аша ай ворбит, ши тотушь ай фэкут лукрурь нелеӂюите кыт ай путут!”
Zal Hij in eeuwigheid den toorn behouden? Zal Hij dien gestadig bewaren? Zie, gij spreekt en doet die boosheden, en neemt de overhand.
6 Домнул мь-а зис пе время ымпэратулуй Иосия: „Ай вэзут че а фэкут некрединчоаса Исраел? С-а дус пе орьче мунте ыналт ши суб орьче копак верде ши а курвит аколо.
Voorts zeide de HEERE tot mij, in de dagen van den koning Josia: Hebt gij gezien, wat de afgekeerde Israel gedaan heeft? Zij ging henen op allen hogen berg, en tot onder allen groenen boom, en hoereerde aldaar.
7 Еу зичям кэ, дупэ че а фэкут тоате ачесте лукрурь, се ва ынтоарче ла Мине. Дар ну с-а ынторс. Ши сора ей, викляна Иуда, а фост марторэ ла ачаста.
En Ik zeide, nadat zij zulks alles gedaan had: Bekeer u tot Mij; maar zij bekeerde zich niet. Dit zag de trouweloze, haar zuster Juda.
8 Ши, ку тоате кэ а вэзут кэ М-ам деспэрцит де некрединчоаса Исраел дин причина тутурор прякурвиилор ей ши й-ам дат картя ей де деспэрцире, тотушь сорэ-са, викляна Иуда, ну с-а темут, чи с-а дус сэ курвяскэ ла фел.
En Ik zag, als Ik ter oorzake van alles, waarin de afgekeerde Israel overspel bedreven had, haar verlaten, en haar haar scheidbrief gegeven had, dat de trouweloze, haar zuster Juda, niet vreesde, maar ging henen, en hoereerde zelve ook.
9 Ши астфел, прин некурэция ей стригэтоаре, Исраел а спуркат цара, а прякурвит ку пятра ши лемнул.
Ja, het geschiedde, vanwege het gerucht harer hoererij, dat zij het land ontheiligde; want zij bedreef overspel met steen en met hout.
10 Ку тоате ачестя, викляна Иуда, сора ей, ну с-а ынторс ла Мине дин тоатэ инима ей, чи ку префэкэторие”, зиче Домнул.
En zelfs in dit alles heeft zich haar trouweloze zuster Juda tot Mij niet bekeerd met haar ganse hart, maar valselijk, spreekt de HEERE.
11 Домнул мь-а зис: „Некрединчоаса Исраел паре невиноватэ фацэ де викляна Иуда.
Dies de HEERE tot mij zeide: De afgekeerde Israel heeft haar ziel gerechtvaardigd, meer dan de trouweloze Juda.
12 Ду-те де стригэ ачесте кувинте спре мязэноапте ши зи: ‘Ынтоарче-те, некрединчоасэ Исраел’, зиче Домнул. ‘Ну вой арунка о привире ынтунекоасэ ымпотрива воастрэ, кэч сунт милостив’, зиче Домнул, ‘ши ну цин мыние пе вечие.
Gij henen, en roep deze woorden uit tegen het noorden, en zeg: Bekeer u, gij afgekeerde Israel! spreekt de HEERE, zo zal Ik Mijn toorn op ulieden niet doen vallen; want Ik ben goedertieren, spreekt de HEERE. Ik zal den toorn niet in eeuwigheid behouden.
13 Рекуноаште-ць нумай нелеӂюиря, рекуноаште кэ ай фост некрединчоасэ Домнулуй Думнезеулуй тэу, кэ ай алергат ынкоаче ши ынколо ла думнезей стрэинь, суб орьче копак верде, ши кэ н-ай аскултат гласул Меу’, зиче Домнул.
Alleen ken uw ongerechtigheid, dat gij tegen den HEERE, uw God, hebt overtreden, en uw wegen verstrooid hebt tot de vreemden, onder allen groenen boom, maar gij zijt Mijner stem niet gehoorzaam geweest, spreekt de HEERE.
14 Ынтоарчеци-вэ, копий рэзврэтиць”, зиче Домнул, „кэч Еу сунт Стэпынул востру, Еу вэ вой луа пе унул динтр-о четате, пе дой динтр-о фамилие ши вэ вой адуче ынапой, ын Сион.
Bekeert u, gij afkerige kinderen! spreekt de HEERE, want Ik heb u getrouwd, en Ik zal u aannemen, een uit een stad, en twee uit een geslacht, en zal u brengen te Sion.
15 Вэ вой да пэсторь дупэ инима Мя ши вэ вор паште ку причепере ши ку ынцелепчуне.
En Ik zal ulieden herders geven naar Mijn hart; die zullen u weiden met wetenschap en verstand.
16 Кынд вэ вець ынмулци ши вець креште ын царэ, ын зилеле ачеля”, зиче Домнул, „ну се ва май ворби де кивотул легэмынтулуй Домнулуй ши ну-й ва май вени нимэнуй ын гынд, ну-шь вор май адуче аминте де ел, ну-й вор май симци липса ши нич ну вор май фаче алтул.
En het zal geschieden, wanneer gij vermenigvuldigd en vruchtbaar zult geworden zijn in het land, in die dagen, spreekt de HEERE, zullen zij niet meer zeggen: De ark des verbonds des HEEREN, ook zal zij in het hart niet opkomen; en zij zullen aan haar niet gedenken, en haar niet bezoeken, en zij zal niet weder gemaakt worden.
17 Ын время ачея, Иерусалимул се ва нуми скаунул де домние ал Домнулуй; тоате нямуриле се вор стрынӂе ла Иерусалим ын Нумеле Домнулуй ши ну вор май урма порнириле инимий лор реле.
Te dier tijd zullen zij Jeruzalem noemen, des HEEREN troon; en al de heidenen zullen tot haar vergaderd worden, om des HEEREN Naams wil, te Jeruzalem; en zij zullen niet meer wandelen naar het goeddunken van hun boos hart.
18 Ын зилеле ачеля, каса луй Иуда ва умбла ку каса луй Исраел ши вор вени ымпреунэ дин цара де ла мязэноапте ын цара пе каре ам дат-о ын стэпынире пэринцилор воштри.
In die dagen zal het huis van Juda gaan tot het huis van Israel; en zij zullen te zamen komen uit het land van het noorden, in het land, dat Ik uw vaderen ten erve gegeven heb.
19 Еу зичям: ‘Кум сэ те пун принтре копиий Мей ши сэ-ць дау о царэ плэкутэ, о моштенире, подоабэ ынтре подоабеле нямурилор?’ Мэ гындям кэ Мэ вей кема: ‘Татэ!’ ши ну те вей май абате де ла Мине.
Ik zeide wel: Hoe zal Ik u onder de kinderen zetten, en u geven het gewenste land, de sierlijke erfenis van de heirscharen der heidenen? Maar Ik zeide: Gij zult tot Mij roepen: Mijn Vader! en gij zult van achter Mij niet afkeren.
20 Дар, кум есте некрединчоасэ юбитулуй сэу о фемее, аша Мь-аць фост некрединчошь вой, каса луй Исраел”, зиче Домнул.
Waarlijk, gelijk een vrouw trouwelooslijk scheidt van haar vriend, alzo hebt gijlieden trouwelooslijk tegen Mij gehandeld, gij huis Israels! spreekt de HEERE.
21 Ун вует се ауде пе ынэлцимь: сунт плынсетеле ши ругэминциле де ертаре але копиилор луй Исраел, кэч шь-ау сучит каля ши ау уйтат пе Домнул Думнезеул лор.
Er is een stem gehoord op de hoge plaatsen, een geween en smekingen der kinderen Israels, omdat zij hun weg verkeerd, en den HEERE, hun God, vergeten hebben.
22 „Ынтоарчеци-вэ, копий рэзврэтиць, ши вэ вой ерта абатериле.” – „Ятэ-не, веним ла Тине, кэч Ту ешть Домнул Думнезеул ностру.
Keert weder, gij afkerige kinderen! Ik zal uw afkeringen genezen. Zie, hier zijn wij, wij komen tot U, want Gij zijt de HEERE, onze God!
23 Ын адевэр, задарник се аштяптэ мынтуире де ла дялурь ши де ла мулцимя мунцилор; ын адевэр, ын Домнул Думнезеул ностру есте мынтуиря луй Исраел.
Waarlijk, tevergeefs verwacht men het van de heuvelen en de menigte der bergen; waarlijk, in den HEERE, onzen God, is Israels heil!
24 Идолий, димпотривэ, ау мынкат родул мунчий пэринцилор ноштри дин тинереця ноастрэ: оиле ши боий лор, фиий ши фийчеле лор.
Want de schaamte heeft den arbeid onzer vaderen opgegeten, van onze jeugd aan; hun schapen en hun runderen, hun zonen en hun dochteren.
25 Сэ не кулкэм ын рушиня ноастрэ ши сэ не ынвелим ку окара ноастрэ, кэч ам пэкэтуит ымпотрива Домнулуй Думнезеулуй ностру, ной ши пэринций ноштри, дин тинереця ноастрэ ши пынэ ын зиуа де азь, ши н-ам аскултат гласул Домнулуй Думнезеулуй ностру.”
Wij liggen in onze schaamte, en onze schande overdekt ons, want wij hebben tegen den HEERE, onzen God, gezondigd, wij en onze vaderen, van onze jeugd aan tot op dezen dag; en wij zijn der stem des HEEREN, onzes Gods, niet gehoorzaam geweest.
