Иеремия 21
1 Кувынтул спус луй Иеремия дин партя Домнулуй, кынд й-а тримис ымпэратул Зедекия пе Пашхур, фиул луй Малкия, ши пе Цефания, фиул луй Маасея, преотул, ка сэ-й зикэ:
La parola che fu rivolta a Geremia da parte dell’Eterno, quando il re Sedechia gli mandò Pashur, figliuolo di Malchia, e Sefonia, figliuolo di Maaseia, il sacerdote, per dirgli:
2 „Ынтрябэ пе Домнул пентру ной, кэч Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, есте ын рэзбой ку ной! Поате кэ Домнул ва фаче пентру ной вреуна дин минуниле Луй, ка сэ-л депэртезе де ла ной.”
“Deh, consulta per noi l’Eterno; poiché Nebucadnetsar, re di Babilonia, ci fa la guerra; forse l’Eterno farà a pro nostro qualcuna delle sue maraviglie, in guisa che quegli si ritragga da noi”.
3 Иеремия ле-а рэспунс: „Сэ спунець луй Зедекия:
Allora Geremia disse loro: Direte così a Sedechia:
4 ‘Аша ворбеште Домнул Думнезеул луй Исраел: «Ятэ, вой ынтоарче армеле де рэзбой каре сунт ын мыниле воастре ши ку каре вэ луптаць ын афарэ де зидурь, ымпотрива ымпэратулуй Бабилонулуй ши ымпотрива халдеенилор каре вэ ымпресоарэ ши ле вой стрынӂе ын мижлокул четэций ачестея.
Così parla l’Eterno, l’Iddio d’Israele: Ecco, io sto per far rientrare nella città le armi di guerra che sono nelle vostre mani e con le quali voi combattete, fuori delle mura, contro il re di Babilonia, e contro i Caldei che vi assediano, e le raccoglierò in mezzo a questa città.
5 Апой Еу Ынсумь вой лупта ымпотрива воастрэ, ку мына ынтинсэ ши ку брац таре, ку мыние, урӂие ши маре супэраре.
E io stesso combatterò contro di voi con mano distesa e con braccio potente, con ira, con furore, con grande indignazione.
6 Вой лови пе локуиторий четэций ачестея, атыт оамень, кыт ши добитоаче, ши вор мури де о чумэ грозавэ.
E colpirò gli abitanti di questa città, uomini e bestie; e morranno d’un’orrenda peste.
7 Дупэ ачея», зиче Домнул, «вой да пе Зедекия, ымпэратул луй Иуда, пе служиторий луй, пе попор ши пе чей че вор скэпа ын четатя ачаста де чумэ, де сабие ши де фоамете, ый вой да ын мыниле луй Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, ын мыниле врэжмашилор лор, ын мыниле челор че вор сэ ле я вяца, ши Небукаднецар ый ва трече прин аскуцишул сабией, ну-й ва круца, ну ва авя ничо милэ де ей ши ну се ва ындура де ей.»’
Poi, dice l’Eterno, io darò Sedechia, re di Giuda, e i suoi servi, il popolo, e coloro che in questa città saranno scampati dalla peste, dalla spada e dalla fame, in mano di Nebucadnetsar re di Babilonia, in mano dei loro nemici, in mano di quelli che cercano la loro vita; e Nebucadnetsar li passerà a fil di spada; non li risparmierà, e non ne avrà né pietà né compassione.
8 Яр попорулуй ачестуя сэ-й спуй: ‘Аша ворбеште Домнул: «Ятэ кэ вэ пун ынаинте каля веций ши каля морций.
E a questo popolo dirai: Così parla l’Eterno: Ecco, io pongo dinanzi a voi la via della vita e la via della morte.
9 Чине ва рэмыне ын четатя ачаста ва мури учис де сабие, де фоамете сау де чумэ, дар чине ва еши сэ се дукэ ла халдеений каре вэ ымпресоарэ ва скэпа ку вяцэ, каре ва фи сингура луй прадэ.
Colui che rimarrà in questa città morrà per la spada, per la fame o per la peste; ma chi ne uscirà per arrendersi ai Caldei che vi assediano vivrà, e avrà la vita per suo bottino.
10 Кэч Еу Ымь ындрепт привириле ымпотрива четэций ачестея ка сэ-й фак рэу, ну бине», зиче Домнул; «еа ва фи датэ ын мыниле ымпэратулуй Бабилонулуй, каре о ва арде ку фок.»’
Poiché io volgo la mia faccia contro questa città per farle del male e non del bene, dice l’Eterno; essa sarà data in mano del re di Babilonia, ed egli la darà alle fiamme.
11 Ши сэ спуй касей ымпэратулуй луй Иуда: ‘Аскултаць Кувынтул Домнулуй,
E alla casa dei re di Giuda di’: Ascoltate la parola dell’Eterno:
12 касэ а луй Давид! Аша ворбеште Домнул: «Фачець дрептате дис-де-диминяцэ ши скоатець пе чел асуприт дин мыниле асуприторулуй, ка сэ ну избукняскэ мыния Мя ка ун фок ши сэ се априндэ, фэрэ сэ се поатэ стинӂе, дин причина рэутэций фаптелор воастре!
O casa di Davide, così dice l’Eterno: Amministrate la giustizia fin dal mattino, e liberate dalla mano dell’oppressore, colui a cui è tolto il suo, affinché l’ira mia non divampi a guisa di fuoco, e arda sì che nessuno la possa spengere, per la malvagità delle vostre azioni.
13 Ятэ, ам неказ пе тине, четате ашезатэ ын вале, пе стынка дин кымпие», зиче Домнул, «пе вой каре зичець: ‹Чине се ва коборы ымпотрива ноастрэ? Чине ва интра ын локуинцеле ноастре?›
Eccomi contro te, o abitatrice della valle, roccia della pianura, dice l’Eterno. Voi che dite: “Chi scenderà contro di noi? Chi entrerà nelle nostre dimore?”
14 Вэ вой педепси дупэ родул фаптелор воастре», зиче Домнул; «вой пуне фок пэдурий воастре ши ва мынка тоате ымпрежуримиле.»’”
io vi punirò secondo il frutto delle vostre azioni, dice l’Eterno; e appiccherò il fuoco a questa selva di Gerusalemme, ed esso divorerà tutto quello che la circonda.
