Иеремия 2
1 Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:
E veio a mim palavra do SENHOR, dizendo:
2 „Ду-те ши стригэ ла урекиле четэций Иерусалимулуй: ‘Аша ворбеште Домнул: «Мь-адук аминте ынкэ де драгостя пе каре о авяй кынд ерай тынэрэ, де юбиря та кынд ерай логодитэ, кынд Мэ урмай ын пустиу, ынтр-ун пэмынт несемэнат.
Vai, e clama aos ouvidos de Jerusalém, dizendo: Assim diz o SENHOR: Lembro-me de ti, da [tua] bondade que tinhas em tua juventude, do amor do teu noivado, quando andavas após mim no deserto, em terra não semeada.
3 Атунч, Исраел ера ынкинат Домнулуй, ера челе динтый роаде але Луй; тоць чей че мынкау дин еле се фэчяу виноваць ши веня ненорочиря песте ей», зиче Домнул.’”
Israel era santidade ao SENHOR, era os primeiros de sua colheita. Todos os que o prejudicavam cometiam pecado [e] o mal vinha sobre eles, diz o SENHOR.
4 Аскултаць Кувынтул Домнулуй, каса луй Иаков ши вой, тоате фамилииле касей луй Исраел!
Ouvi a palavra do SENHOR, ó casa de Jacó, e todas as famílias da casa de Israel.
5 Аша ворбеште Домнул: „Че нелеӂюире ау гэсит пэринций воштри ын Мине, де с-ау депэртат де Мине ши ау мерс дупэ нимикурь ши ау ажунс ей ыншишь де нимик?
Assim diz o SENHOR: Que maldade vossos pais acharam em mim, para terem se afastado de mim, [de modo que] seguiram coisas inúteis, e eles [mesmos] se tornarão inúteis?
6 Ей н-ау ынтребат: ‘Унде есте Домнул каре не-а скос дин цара Еӂиптулуй, каре не-а повэцуит прин пустиу, принтр-ун пэмынт ускат ши плин де гропь, принтр-ун пэмынт унде домнеск сечета ши умбра морций, принтр-ун пэмынт пе унде нимень ну трече ши унде ну локуеште ничун ом?’
Eles nem disseram: Onde está o SENHOR, que nos fez subir de terra do Egito, que nos guiou pelo deserto, por uma terra deserta e esburacada, por uma terra seca e de sombra de morte, por uma terra pela qual ninguém passava, nem ali homem algum habitava?
7 В-ам адус ынтр-о царэ ка о ливадэ де помь, ка сэ-й мынкаць роаделе ши бунэтэциле, дар вой аць венит, Мь-аць спуркат цара ши Мь-аць префэкут моштениря ынтр-о урычуне.
E eu vos trouxe à terra de Carmelo, para que comêsseis seu fruto e seu bem; mas entrastes, e contaminastes minha terra, e fizestes minha propriedade abominável.
8 Преоций н-ау ынтребат: ‘Унде есте Домнул?’ Пэзиторий Леӂий ну М-ау куноскут, пэсторий суфлетешть Мь-ау фост некрединчошь, пророчий ау пророчит прин Баал ши ау алергат дупэ чей че ну сунт де ничун ажутор.
Os sacerdotes não disseram: Onde está o SENHOR? E os que teriam de usar a lei não me conheceram; e os líderes se rebelaram contra mim, e os profetas profetizaram em [nome de] Baal, e seguiram aquilo que não tem proveito algum
9 Де ачея, Мэ вой май черта ку вой”, зиче Домнул, „ши Мэ вой черта ку копиий копиилор воштри.
Por isso ainda brigarei em juízo convosco, diz o SENHOR, e disputarei com os filhos de vossos filhos.
10 Тречець ын остроавеле Китим ши привиць! Тримитець ла Кедар, уйтаци-вэ бине ши ведець дакэ с-а ынтымплат аколо аша чева:
Pois passai às ilhas do Chipre e vede; e enviai [mensageiros] a Quedar, e prestai atenção, e vede se aconteceu alguma coisa semelhante a esta,
11 шь-а скимбат вреодатэ ун попор думнезеий, мэкар кэ ей ну сунт думнезей? Дар попорул Меу шь-а скимбат Слава ку чева каре ну есте де ничун ажутор!
Se alguma nação tenha mudado de deuses, ainda que eles não sejam deuses. Mas meu povo trocou sua glória pelo que não tem proveito algum.
12 Мираци-вэ де аша чева, черурь, ынфиораци-вэ де спаймэ ши гроазэ”, зиче Домнул.
Espantai-vos, céus, por causa disto, e horrorizai-vos; ficai bastante desolados, diz o SENHOR.
13 „Кэч попорул Меу а сэвыршит ун ындоит пэкат: М-ау пэрэсит пе Мине, Изворул апелор вий, ши шь-ау сэпат пуцурь, пуцурь крэпате, каре ну цин апэ.
Pois meu povo fez dois males: deixaram a mim, [que sou] fonte de água viva, para cavarem para si cisternas, cisternas rachadas, que não retêm águas.
14 Есте Исраел ун роб кумпэрат сау фиу де роб нэскут ын касэ? Атунч пентру че а ажунс де прадэ?
Por acaso Israel é um servo? É um escravo de nascimento? Por que, [então], ele se tornou uma presa?
15 Ниште пуй де лей муӂеск ши стригэ ымпотрива луй ши-й пустиеск цара; четэциле ый сунт арсе ши фэрэ локуиторь.
Os filhotes de leão bramaram sobre ele, deram sua voz; e tornaram sua terra uma assolação; suas cidades estão queimadas, sem morador;
16 Кяр ши чей дин Ноф ши Тахпанес ыць вор здроби крештетул капулуй.
Até os filhos de Nofe e de Tafnes te quebraram o topo da cabeça.
17 Ну ць-ай фэкут ту сингур лукрул ачеста пентру кэ ай пэрэсит пе Домнул Думнезеул тэу, кынд те ындрепта пе каля чя бунэ?
Não foi tu mesmo que procuraste isto para ti, de abandonar ao SENHOR teu Deus, enquanto andavas pelo caminho?
18 Ши акум, че кауць сэ те дучь ын Еӂипт сэ бей апа Нилулуй? Че кауць сэ те дучь ын Асирия сэ бей апа рыулуй?
Ora, o que tu tens a ver com o caminho do Egito, para que bebas água do Nilo? E o que tens a ver com o caminho de Assíria, para que bebas água do rio [Eufrates]?
19 Ту сингур те педепсешть ку рэутатя та ши ту сингур те ловешть ку некрединчошия та ши вей шти ши вей ведя че рэу ши амар есте сэ пэрэсешть пе Домнул Думнезеул тэу ши сэ н-ай ничо фрикэ де Мине”, зиче Домнул Думнезеул оштирилор.
A tua maldade te castigará e tuas infidelidades te repreenderão; então conhece e vê como é mal e amargo teres abandonado ao SENHOR teu Deus, e não teres tido temor a mim, diz o Senhor DEUS dos exércitos.
20 „Демулт ць-ай сфэрымат жугул, ць-ай рупт легэтуриле ши ай зис: ‘Ну май вряу сэ служеск ка ун роб!’ Кэч, пе орьче дял ыналт ши суб орьче копак верде, те-ай ынтинс ка о курвэ.
Pois muito tempo atrás, eu quebrei teu jugo, e rompi tuas amarras, e tu disseste: Não servirei. Porém sobre todo morro alto e abaixo de toda árvore frondosa tu te deitavas [como] prostituta.
21 Те сэдисем ка о вие минунатэ ши де чел май бун сой. Кум те-ай скимбат ши те-ай префэкут ынтр-о коардэ де вицэ сэлбатикэ?!
E eu te plantei de boa vide; ela toda era semente confiável. Como, pois, te tornaste para mim ramos de vide estranha?
22 Кяр дакэ те-ай спэла ку силитрэ, кяр дакэ ай да ку мултэ содэ, нелеӂюиря та тот ар рэмыне скрисэ ынаинтя Мя”, зиче Домнул Думнезеу.
Ainda que te laves com potassa, e passes muito sabão sobre ti, teu pecado está marcado diante de mim, diz o Senhor DEUS.
23 „Кум поць сэ зичь: ‘Ну м-ам спуркат ши ну м-ам дус дупэ бааль’? Привеште-ць урма пашилор ын вале ши везь че ай фэкут, дромадерэ юте ла мерс ши каре баць друмуриле ши ле ынкручишезь,
Como podes dizer: Nunca me contaminei, nunca andei atrás dos baalins? Olha o teu caminho no vale; reconhece o que fizeste, ó dromedária ligeira, que anda errante seus percursos,
24 мэгэрицэ сэлбатикэ, депринсэ ку пустиул, каре гыфые ын априндеря патимий ей! Чине о ва ымпедика сэ-шь факэ пофта? Тоць чей че о каутэ н-ау невое сэ се остеняскэ: о гэсеск ын луна ей.
jumenta selvagem acostumada ao deserto, que aspira o vento por causa do desejo da alma; de seu cio quem a deteria? Todos os que a buscarem não se cansarão; no mês dela a acharão.
25 Ну те лэса ку пичоареле гоале, ну-ць уска гытлежул де сете! Дар ту зичь: ‘Деӂяба, ну! Кэч юбеск думнезеий стрэинь ши вряу сэ мерг дупэ ей.’
Impede que teus pés andem descalços, e tua garganta tenha sede. Porém tu disseste: Não há mais esperança; não, porque amo estranhos, e tenho que ir atrás deles.
26 Кум рэмыне улуит ун хоц кынд есте принс, аша де улуиць вор рэмыне чей дин каса луй Исраел, ей, ымпэраций лор, кэпетенииле лор, преоций лор ши пророчий лор.
Tal como o ladrão se envergonha quando é pego, assim se envergonharão os da casa de Israel; eles, seus reis, seus príncipes, seus sacerdotes, e seus profetas;
27 Ей зик лемнулуй: ‘Ту ешть татэл меу!’ ши петрей: ‘Ту мь-ай дат вяца!’ Кэч ей Ымь ынторк спателе ши ну се уйтэ ла Мине. Дар, кынд сунт ын ненорочире, зик: ‘Скоалэ-Те ши скапэ-не!’
Que dizem à madeira: Tu és meu pai; e à pedra: Tu me geraste: pois viraram as costas em minha direção, e não o rosto; porém no tempo de sua angústia dizem: Levanta-te, e livra-nos.
28 Унде сунт думнезеий тэй пе каре ци й-ай фэкут? Сэ се скоале ей, дакэ пот сэ те скапе ын время ненорочирий! Кэч кыте четэць ай, атыця думнезей ай, Иуда!
Onde estão os teus deuses que fizeste para ti? Eles que se levantem, se é que eles podem te livrar no tempo de tua aflição; porque, ó Judá, os teus deuses foram tantos quantos o número de tuas cidades.
29 Пентру че вэ чертаць ку Мине? Тоць Мь-аць фост некрединчошь”, зиче Домнул.
Por que discutis comigo? Todos vós transgredistes contra mim, diz o SENHOR.
30 „Деӂяба в-ам ловит копиий; н-ау луат сяма ла чертаре; сабия воастрэ а мынкат пе пророчий воштри ка ун леу нимичитор.
Em vão afligi vossos filhos; eles não aceitaram correção. Vossa [própria] espada matou vossos profetas como um leão destruidor.
31 О, ням рэу де оамень, уйтаци-вэ бине ла Кувынтул Домнулуй, каре зиче: ‘Ам фост Еу ун пустиу пентру Исраел сау о царэ плинэ де ынтунерик безнэ?’ Пентру че зиче атунч попорул Меу: ‘Сунтем слобозь, ну воим сэ не ынтоарчем ла Тине’?
Ó geração, considerai vós a palavra do SENHOR. Por acaso eu fui um deserto ou uma terra de escuridão a Israel? Então por que meu povo tem dito: Somos senhores; nunca mais viremos a ti?
32 Ышь уйтэ фата подоабеле сау миряса брыул? Дар попорул Меу М-а уйтат де зиле фэрэ нумэр.
Por acaso a virgem se esquece de seus enfeites, [ou] a noiva de seus adornos? Porém meu povo se esqueceu de mim há inúmeros dias.
33 Че бине штий сэ-ць ынтокмешть кэиле кынд есте ворба сэ кауць че юбешть! Кяр ши ла нелеӂюире те депринзь.
Como enfeitas teu caminho para buscar amor! Pois até às malignas ensinaste teus caminhos.
34 Пынэ ши пе поалеле хайней тале се афлэ сынӂеле сэрманилор невиноваць, пе каре ну й-ай принс фэкынд ничо спарӂере.
Até nas bordas de tuas roupas se achou o sangue das almas dos pobres inocentes; não o achaste em arrombamento, mas em todas estas coisas.
35 Ши, ку тоате ачестя, ту зичь: ‘Да, сунт невиноват! Сэ се ынтоаркэ акум мыния Луй де ла мине!’ Ятэ, Мэ вой черта ку тине, пентру кэ зичь: ‘Н-ам пэкэтуит!’
E dizes: Sou inocente, pois certamente sua ira já se afastou de mim. Eis que eu disputarei em juízo contigo, porque disseste: Não tenho pecado.
36 Пентру че атыта грабэ ка сэ-ць скимбь друмул? Дин Еӂипт ыць ва вени рушиня, кум ць-а венит ши дин Асирия!
Por que tu te desvias tanto, mudando teus caminhos? Também serás envergonhada pelo Egito, tal como foste envergonhada pela Assíria.
37 Тот де-аколо вей еши ку мыниле пе кап, кэч Домнул ляпэдэ пе ачея ын каре те ынкрезь ши ну вей избути ку ей.
Também sairás daqui com as mãos sobre tua cabeça; porque o SENHOR rejeitou tuas confianças, e nelas não terás sucesso.
