Исая 7
1 С-а ынтымплат, пе время луй Ахаз, фиул луй Иотам, фиул луй Озия, ымпэратул луй Иуда, кэ Рецин, ымпэратул Сирией, с-а суит ку Пеках, фиул луй Ремалия, ымпэратул луй Исраел, ымпотрива Иерусалимулуй, ка сэ-л батэ, дар н-а путут сэ-л батэ.
Sucedeu, pois, nos dias de Acaz, filho de Jotão, filho de Uzias, rei de Judá, que, Rezim, rei da Síria, e Peca, filho de Remalias, rei de Israel, subiram a Jerusalém para fazerem guerra contra ela; mas não conseguiram vencer a batalha contra ela.
2 Кынд ау венит ши ау спус касей луй Давид: „Сириений ау тэбэрыт ын Ефраим”, а тремурат инима луй Ахаз ши инима попорулуй сэу, кум се клатинэ копачий дин пэдуре кынд бате вынтул.
E avisaram à casa de Davi, dizendo: Os sírios se aliaram aos de Efraim. Então o coração dele se agitou, e também o coração de seu povo, tal como as árvores do bosque que se agitam com o vento.
3 Атунч Домнул а зис луй Исая: „Ешь ынаинтя луй Ахаз, ту ши фиул тэу Шеар-Иашуб, ла капэтул каналулуй де апэ ал язулуй де сус, пе друмул каре дуче ла огорул ынэлбиторулуй,
Então o SENHOR disse a Isaías: Agora tu e teu filho Sear-Jasube, saí ao encontro de Acaz, ao final do aqueduto do tanque superior, na estrada do campo do lavandeiro.
4 ши спуне-й: ‘Я сяма ши фий лиништит; ну те теме де нимик ши сэ ну ци се ынмоае инима дин причина ачестор доуэ козь де тэчунь каре фумегэ: дин причина мынией луй Рецин ши а Сирией ши дин причина фиулуй луй Ремалия!
E dize-lhe: Tem cuidado, mas fica calmo; não temas, nem desanime teu coração por causa dessas duas pontas fumegantes de lenha, por causa do ardor da ira de Rezim, dos sírios, e do filho de Remalias.
5 Ну те теме кэ Сирия гындеште рэу ымпотрива та ши кэ Ефраим ши фиул луй Ремалия зик:
Pois o sírio teve maligno conselho contra ti, com Efraim e [com] o filho de Remalias, dizendo:
6 «Сэ не суим ымпотрива луй Иуда, сэ батем четатя, с-о спарӂем ши сэ пунем ымпэрат ын еа пе фиул луй Табеел!»
Vamos subir contra Judá, e o aflijamos, e o repartamos entre nós; e façamos reinar como rei no meio dele ao filho de Tabeal.
7 Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Аша чева ну се ва ынтымпла ши ну ва авя лок.
Assim diz o Senhor DEUS: Isso não subsistirá, nem sucederá.
8 Кэч Дамаскул ва фи капитала Сирией ши Рецин ва фи капитала Дамаскулуй. Ши песте шайзечь ши чинч де ань, Ефраим ва фи нимичит ши ну ва май фи ун попор.
Pois a cabeça da Síria é Damasco, e o cabeça de Damasco Rezim; e dentro de sessenta e cinco anos Efraim será quebrado, e não será [mais] povo.
9 Самария ва фи капитала луй Ефраим, ши фиул луй Ремалия ва фи капул Самарией. Дакэ ну кредець, ну вець ста ын пичоаре.»’”
E a cabeça de Efraim é Samaria, e o cabeça de Samaria é o filho de Remalias. Se não crerdes, não ficareis firmes.
10 Домнул а ворбит дин ноу луй Ахаз ши й-а зис:
E o SENHOR continuou a falar a Acaz, dizendo:
11 „Чере ун семн де ла Домнул Думнезеул тэу; чере-л фие ын локуриле де жос, фие ын локуриле де сус!” (Sheol h7585)
Pede para ti um sinal do SENHOR teu Deus; pede ou de baixo, das profundezas, ou de cima, das alturas. (Sheol h7585)
12 Ахаз а рэспунс: „Ну вряу сэ чер нимик, ка сэ ну испитеск пе Домнул.”
Mas Acaz disse: Não pedirei, nem porei teste ao SENHOR.
13 Исая а зис атунч: „Аскултаць тотушь, каса луй Давид! Ну вэ ажунӂе оаре сэ обосиць рэбдаря оаменилор, де май обосиць ши пе а Думнезеулуй меу?
Então [Isaías] disse: Ouvi agora, ó casa de Davi: Achais pouco cansardes aos homens, para cansardes também [a paciência] do meu Deus?
14 Де ачея Домнул Ынсушь вэ ва да ун семн: ‘Ятэ, фечоара ва рэмыне ынсэрчинатэ, ва наште ун фиу ши-й ва пуне нумеле Емануел.
Por isso o Senhor, ele mesmo, vos dará um sinal: eis que a virgem conceberá, e fará nascer um filho, e ela chamará seu nome Emanuel.
15 Ел ва мынка смынтынэ ши мьере пынэ ва шти сэ лепеде рэул ши сэ алягэ бинеле.
Manteiga e mal ele comerá, pois saberá como rejeitar o mal e escolher o bem.
16 Дар, ынаинте ка сэ штие копилул сэ лепеде рэул ши сэ алягэ бинеле, цара де ай кэрей дой ымпэраць те темь ту ва фи пустиитэ.
Mas antes que este menino saiba rejeitar o mal e escolher o bem, a terra da qual tendes pavor será desamparada de seus dois reis.
17 Домнул ва адуче песте тине, песте попорул тэу ши песте каса татэлуй тэу зиле кум н-ау май фост ничодатэ дин зиуа кынд с-а деспэрцит Ефраим де Иуда (адикэ пе ымпэратул Асирией).’
O SENHOR fará vir sobre ti, sobre o teu povo, e sobre a casa de teu pai, dias que nunca vieram, desde o dia em que Efraim se desviou de Judá, [quando vier] o rei da Assíria.
18 Ын зиуа ачея, Домнул ва шуера муштелор де ла капэтул рыурилор Еӂиптулуй ши албинелор дин цара Асирией;
Porque acontecerá que naquele dia o SENHOR assoviará às moscas que estão na extremidade dos rios do Egito, e às abelhas que andam na terra da Assíria.
19 еле вор вени ши се вор ашеза тоате ын вылчелеле пустий ши ын крэпэтуриле стынчилор, пе тоате туфишуриле ши пе тоате имашуриле.
E virão, e todas elas pousarão nos vales desabitados, e nas fendas das rochas, e em todos os espinheiros, e em todos os arbustos.
20 Ын зиуа ачея, Домнул ва раде, ку ун бричь луат ку кирие де динколо де рыу, ши ануме ку ымпэратул Асирией, капул ши пэрул де пе пичоаре; ба ва раде кяр ши барба.
Naquele dia o Senhor raspará com uma navalha alugada dalém do rio, por meio do rei da Assíria, a cabeça e os pelos dos pés; e até a barba será tirada por completo.
21 Ын зиуа ачея, фиекаре ва хрэни нумай о жункэ ши доуэ ой
E acontecerá naquele dia, que alguém estará criando uma vaca jovem e duas ovelhas.
22 ши вор да ун аша белшуг де лапте, ынкыт вор мынка смынтынэ, кэч ку смынтынэ ши ку мьере се вор хрэни тоць чей че вор рэмыне ын царэ.
E será que, por causa da abundância de leite que lhe derem, ele comerá manteiga; e comerá manteiga e mel todo aquele que for deixado no meio da terra.
23 Ын зиуа ачея, орьче лок каре ва авя о мие де бутучь де вицэ, прецуинд о мие де сикли де арӂинт, ва фи лэсат прадэ мэрэчинилор ши спинилор:
Será também naquele dia, que todo lugar em que antes havia mil videiras [do valor] de dez mil moedas de prata, se tornará [lugar] para espinhos e para cardos.
24 вор интра аколо ку сэӂець ши ку аркул, кэч тоатэ цара ну ва фи декыт мэрэчинь ши спинь.
Que com arco e flechas ali entrarão; porque toda a terra será espinhos e cardos.
25 Ши тоць мунций лукраць ку казмауа акум ну вор май фи кутреераць, де фрика мэрэчинилор ши а спинилор; вор да друмул боилор ын ей ши ый вор бэтэтори оиле.”
E também todos os montes onde costumavam ser cavados com enxadas, não se irá a eles por medo dos espinhos e dos cardos; porém servirão para se enviar bois, e para que gado miúdo pise.
