Исая 7
1 С-а ынтымплат, пе время луй Ахаз, фиул луй Иотам, фиул луй Озия, ымпэратул луй Иуда, кэ Рецин, ымпэратул Сирией, с-а суит ку Пеках, фиул луй Ремалия, ымпэратул луй Исраел, ымпотрива Иерусалимулуй, ка сэ-л батэ, дар н-а путут сэ-л батэ.
Και εν ταις ημέραις του Άχαζ, υιού του Ιωάθαμ, υιού του Οζίου, βασιλέως του Ιούδα, Ρεσίν ο βασιλεύς της Συρίας, και Φεκά ο υιός του Ρεμαλία, βασιλεύς του Ισραήλ, ανέβησαν επί την Ιερουσαλήμ διά να πολεμήσωσιν αυτήν αλλά δεν ηδυνήθησαν να εκπολιορκήσωσιν αυτήν.
2 Кынд ау венит ши ау спус касей луй Давид: „Сириений ау тэбэрыт ын Ефраим”, а тремурат инима луй Ахаз ши инима попорулуй сэу, кум се клатинэ копачий дин пэдуре кынд бате вынтул.
Και ανήγγειλαν προς τον οίκον Δαβίδ λέγοντες, Η Συρία συνεφώνησε μετά του Εφραΐμ. Και η καρδία του Άχαζ και η καρδία του λαού αυτού εκλονίσθη, ως τα δένδρα του δάσους κλονίζονται υπό του ανέμου.
3 Атунч Домнул а зис луй Исая: „Ешь ынаинтя луй Ахаз, ту ши фиул тэу Шеар-Иашуб, ла капэтул каналулуй де апэ ал язулуй де сус, пе друмул каре дуче ла огорул ынэлбиторулуй,
Τότε είπεν ο Κύριος προς τον Ησαΐαν, Έξελθε τώρα εις συνάντησιν του Άχαζ, συ και Σεάρ-ιασούβ ο υιός σου, εις το άκρον του υδραγωγού της άνω κολυμβήθρας κατά την μεγάλην οδόν του αγρού του γναφέως
4 ши спуне-й: ‘Я сяма ши фий лиништит; ну те теме де нимик ши сэ ну ци се ынмоае инима дин причина ачестор доуэ козь де тэчунь каре фумегэ: дин причина мынией луй Рецин ши а Сирией ши дин причина фиулуй луй Ремалия!
και ειπέ προς αυτόν, Πρόσεχε να μένης ήσυχος μη φοβηθής μηδέ μικροψυχήσης, διά τας δύο ουράς των καπνιζόντων τούτων δαυλών, διά τον άγριον θυμόν του Ρεσίν και της Συρίας, και του υιού του Ρεμαλία.
5 Ну те теме кэ Сирия гындеште рэу ымпотрива та ши кэ Ефраим ши фиул луй Ремалия зик:
Επειδή η Συρία, ο Εφραΐμ και ο υιός του Ρεμαλία εβουλεύθησαν κακήν βουλήν εναντίον σου, λέγοντες,
6 «Сэ не суим ымпотрива луй Иуда, сэ батем четатя, с-о спарӂем ши сэ пунем ымпэрат ын еа пе фиул луй Табеел!»
Ας αναβώμεν εναντίον του Ιούδα και ας στενοχωρήσωμεν αυτόν, και ας διαμερισθώμεν αυτόν εις εαυτούς, και ας βάλωμεν βασιλέα εν μέσω αυτού, τον υιόν του Ταβεήλ·
7 Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: «Аша чева ну се ва ынтымпла ши ну ва авя лок.
ούτω λέγει Κύριος ο Θεός· Τούτο δεν θέλει σταθή ουδέ θέλει γείνει.
8 Кэч Дамаскул ва фи капитала Сирией ши Рецин ва фи капитала Дамаскулуй. Ши песте шайзечь ши чинч де ань, Ефраим ва фи нимичит ши ну ва май фи ун попор.
Διότι η κεφαλή της Συρίας είναι η Δαμασκός, και η κεφαλή της Δαμασκού ο Ρεσίν και εις εξήκοντα πέντε έτη ο Εφραΐμ θέλει συντριφθή, ώστε να μη ήναι λαός.
9 Самария ва фи капитала луй Ефраим, ши фиул луй Ремалия ва фи капул Самарией. Дакэ ну кредець, ну вець ста ын пичоаре.»’”
Και η κεφαλή του Εφραΐμ είναι η Σαμάρεια, και η κεφαλή της Σαμαρείας ο υιός του Ρεμαλία. Εάν δεν πιστεύητε, δεν θέλετε βεβαίως στερεωθή.
10 Домнул а ворбит дин ноу луй Ахаз ши й-а зис:
Και ελάλησεν έτι ο Κύριος προς τον Άχαζ, λέγων,
11 „Чере ун семн де ла Домнул Думнезеул тэу; чере-л фие ын локуриле де жос, фие ын локуриле де сус!” (Sheol h7585)
Ζήτησον σημείον παρά Κυρίου του Θεού σου ζήτησον αυτό ή εις το βάθος ή εις το ύψος άνω. (Sheol h7585)
12 Ахаз а рэспунс: „Ну вряу сэ чер нимик, ка сэ ну испитеск пе Домнул.”
Αλλ' ο Άχαζ είπε, δεν θέλω ζητήσει ουδέ θέλω πειράσει τον Κύριον.
13 Исая а зис атунч: „Аскултаць тотушь, каса луй Давид! Ну вэ ажунӂе оаре сэ обосиць рэбдаря оаменилор, де май обосиць ши пе а Думнезеулуй меу?
Και είπεν ο Ησαΐας, Ακούσατε τώρα, οίκος Δαβίδ μικρόν πράγμα είναι διά σας να βαρύνητε ανθρώπους, και θέλετε βαρύνει έτι και τον Θεόν μου;
14 Де ачея Домнул Ынсушь вэ ва да ун семн: ‘Ятэ, фечоара ва рэмыне ынсэрчинатэ, ва наште ун фиу ши-й ва пуне нумеле Емануел.
Διά τούτο ο Κύριος αυτός θέλει σας δώσει σημείον ιδού, η παρθένος θέλει συλλάβει και γεννήσει υιόν, και θέλει καλεσθή το όνομα αυτού Εμμανουήλ.
15 Ел ва мынка смынтынэ ши мьере пынэ ва шти сэ лепеде рэул ши сэ алягэ бинеле.
Βούτυρον και μέλι θέλει φάγει, εωσού μάθη να απορρίπτη το κακόν και να εκλέγη το αγαθόν.
16 Дар, ынаинте ка сэ штие копилул сэ лепеде рэул ши сэ алягэ бинеле, цара де ай кэрей дой ымпэраць те темь ту ва фи пустиитэ.
Διότι πριν μάθη το παιδίον να απορρίπτη το κακόν και να εκλέγη το αγαθόν, η γη, την οποίαν αποστρέφεσαι, θέλει εγκαταλειφθή υπό των δύο βασιλέων αυτής.
17 Домнул ва адуче песте тине, песте попорул тэу ши песте каса татэлуй тэу зиле кум н-ау май фост ничодатэ дин зиуа кынд с-а деспэрцит Ефраим де Иуда (адикэ пе ымпэратул Асирией).’
Ο Κύριος θέλει φέρει επί σε, και επί τον λαόν σου, και επί τον οίκον του πατρός σου, ημέρας, αίτινες δεν ήλθον αφ' ης ημέρας εχωρίσθη από του Ιούδα ο Εφραΐμ, διά του βασιλέως της Ασσυρίας.
18 Ын зиуа ачея, Домнул ва шуера муштелор де ла капэтул рыурилор Еӂиптулуй ши албинелор дин цара Асирией;
Και εν εκείνη τη ημέρα θέλει συρίξει ο Κύριος εις τας μυίας τας εν τοις εσχάτοις των ποταμών της Αιγύπτου, και εις τας μελίσσας τας εν τη γη της Ασσυρίας
19 еле вор вени ши се вор ашеза тоате ын вылчелеле пустий ши ын крэпэтуриле стынчилор, пе тоате туфишуриле ши пе тоате имашуриле.
και θέλουσιν ελθεί και αναπαυθή πάσαι επί τας ηρημωμένας κοιλάδας και εν ταις τρύπαις των βράχων και επί πάσαν βάτον και επί παν ώραίον δένδρον.
20 Ын зиуа ачея, Домнул ва раде, ку ун бричь луат ку кирие де динколо де рыу, ши ануме ку ымпэратул Асирией, капул ши пэрул де пе пичоаре; ба ва раде кяр ши барба.
Εν τη αυτή ημέρα ο Κύριος θέλει ξυρίσει, με το ξυράφιον το μεμισθωμένον από του πέραν του ποταμού, μετά του βασιλέως της Ασσυρίας, την κεφαλήν και τας τρίχας των ποδών και τον πώγωνα έτι θέλει αφαιρέσει.
21 Ын зиуа ачея, фиекаре ва хрэни нумай о жункэ ши доуэ ой
Και εν εκείνη τη ημέρα άνθρωπος τρέφων μίαν δάμαλιν και δύο πρόβατα,
22 ши вор да ун аша белшуг де лапте, ынкыт вор мынка смынтынэ, кэч ку смынтынэ ши ку мьере се вор хрэни тоць чей че вор рэмыне ын царэ.
από της αφθονίας του γάλακτος, το οποίον θέλουσι δίδει, βούτυρον θέλει τρώγει διότι βούτυρον και μέλι θέλει τρώγει έκαστος, όστις υπελείφθη εν τω μέσω της γης.
23 Ын зиуа ачея, орьче лок каре ва авя о мие де бутучь де вицэ, прецуинд о мие де сикли де арӂинт, ва фи лэсат прадэ мэрэчинилор ши спинилор:
Και εν εκείνη τη ημέρα πας τόπος, εν ω ήσαν χίλιαι άμπελοι χιλίων αργυρίων, θέλει είσθαι διά τριβόλους και ακάνθας.
24 вор интра аколо ку сэӂець ши ку аркул, кэч тоатэ цара ну ва фи декыт мэрэчинь ши спинь.
Με βέλη και με τόξα θέλουσιν ελθεί εκεί· διότι πάσα η γη θέλει κατασταθή τρίβολοι και άκανθαι.
25 Ши тоць мунций лукраць ку казмауа акум ну вор май фи кутреераць, де фрика мэрэчинилор ши а спинилор; вор да друмул боилор ын ей ши ый вор бэтэтори оиле.”
Και παν όρος γεγεωργημένον με δίκελλαν, όπου δεν ήλθε φόβος τριβόλων και ακανθών, θέλει είσθαι διά να εξαποστέλλωνται εκεί βόες και διά να καταπατήται υπό προβάτων.
