Исая 61
1 „Духул Домнулуй Думнезеу есте песте Мине, кэч Домнул М-а унс сэ адук вешть буне челор ненорочиць: Ел М-а тримис сэ виндек пе чей ку инима здробитэ, сэ вестеск робилор слобозения ши приншилор де рэзбой, избэвиря;
Der Geist des Herrn, des Herrn, ruht über mir, weil mich der Herr gesalbt, den Elenden gar Freudiges zu künden, und mich gesandt, um zu verbinden, deren Herz gebrochen, um den Gefangenen die Freiheit anzukünden, Gefesselten die Fessellösung,
2 сэ вестеск ун ан де ындураре ал Домнулуй ши о зи де рэзбунаре а Думнезеулуй ностру; сэ мынгый пе тоць чей ынтристаць;
ein Gnadenjahr vom Herrn zu künden und einen Tag der Ahndung unseres Gottes, um alle Trauernden zu trösten,
3 сэ дау челор ынтристаць дин Сион, сэ ле дау о кунунэ ымпэрэтяскэ, ын лок де ченушэ, ун унтделемн де букурие, ын локул плынсулуй, о хайнэ де лаудэ, ын локул унуй дух мыхнит, ка сэ фие нумиць теребинць ай неприхэнирий, ун сад ал Домнулуй, ка сэ служяскэ спре слава Луй.”
und um den Trauernden in Sion statt des Schmutzes Schmuck zu geben und Freudenöl statt Trauerflor, an Stelle des verzagten Geistes Festgewänder. Sie sollen dann "Des Heiles Eichen" heißen, "Des Herren ehrenvolle Pflanzung".
4 Ей вор зиди ярэшь векиле дэрымэтурь, вор ридика ярэшь нэруириле дин векиме, вор ыннои четэць пустиите, рэмасе пустий дин ням ын ням.
Sie bauen auf der Vorzeit Trümmer, sie stellen wieder her der alten Zeiten öde Orte, erneuern abermals zerstörte Städte und langer Zeiten Wüsteneien.
5 Стрэиний вор ста ши вэ вор паште турмеле ши фиий стрэинулуй вор фи плугарий ши виерий воштри.
Dann kommen Fremdlinge und weiden eure Herden; Ausländer dienen euch als Ackerer und Winzer.
6 Дар вой вэ вець нуми преоць ай Домнулуй ши вець фи нумиць служиторь ай Думнезеулуй ностру, вець мынка богэцииле нямурилор ши вэ вець фэли ку фала лор.
Ihr aber heißt "Des Herren Priester"; euch nennen sie "Die Diener unseres Gottes". Und ihr verzehrt der Heiden Reichtum, verfüget völlig über ihre Schätze.
7 Ын локул окэрий воастре, вець авя ындоитэ чинсте; ын локул рушиний, се вор весели де партя лор, кэч вор стэпыни ындоит ын цара лор ши вор авя о букурие вешникэ.
Für eure doppelt schmähliche Beschimpfung erhalten sie ein freudig Los. Drum erben sie in ihrem Land ein Doppelmaß; zuteil wird ihnen ewige Freude.
8 „Кэч Еу, Домнул, юбеск дрептатя, урэск рэпиря ши нелеӂюиря; ле вой да ку крединчошие рэсплата лор ши вой ынкея ку ей ун легэмынт вешник.
Denn ich, der Herr, ich liebe Recht und hasse frevlen Raub; ich gebe ihnen vollen Lohn und schließe einen ewigen Bund mit ihnen.
9 Сэмынца лор ва фи куноскутэ ынтре нямурь ши урмаший лор, принтре попоаре; тоць чей че-й вор ведя вор куноаште кэ сунт о сэмынцэ бинекувынтатэ де Домнул.”
Ihr Stamm sei bei den Heiden hochberühmt und ihr Geschlecht inmitten der Nationen! Wer sie erblickt, der merkt an ihnen, daß sie ein Stamm sind, den der Herr gesegnet:
10 Мэ букур ын Домнул ши суфлетул меу есте плин де веселие ын Думнезеул меу, кэч м-а ымбрэкат ку хайнеле мынтуирий, м-а акоперит ку мантауа избэвирий, ка пе ун мире ымподобит ку о кунунэ ымпэрэтяскэ ши ка о мирясэ ымподобитэ ку скулеле ей.
"Ich freue innig mich des Herrn. Und meine Seele jauchze über meinen Gott! Denn er bekleidet mich mit Heilsgewändern und hüllt mich in des Glückes Mantel, so wie ein Bräutigam sich würdig schmückt, wie eine Braut sich anlegt ihr Geschmeide."
11 Кэч, дупэ кум пэмынтул фаче сэ рэсарэ лэстарул луй ши дупэ кум о грэдинэ фаче сэ ынколцяскэ семэнэтуриле ей, аша ва фаче Домнул Думнезеу сэ рэсарэ мынтуиря ши лауда ын фаца тутурор нямурилор.
Denn wie die Erde ihre Pflanzen wachsen und wie ein Garten seine Sämereien sprossen läßt, so läßt der Herr, der Herr, aus allen Heidenvölkern Glück und Heil ersprießen.
