Исая 6
1 Ын анул морций ымпэратулуй Озия, ам вэзут пе Домнул шезынд пе ун скаун де домние фоарте ыналт, ши поалеле мантией Луй умпляу Темплул.
V letu, ko je kralj Uzíjah umrl, sem videl tudi Gospoda sedeti na prestolu, visokega in dvignjenega in njegova vlečka je napolnila tempelj.
2 Серафимий стэтяу дясупра Луй ши фиекаре авя шасе арипь: ку доуэ ышь акоперяу фаца, ку доуэ ышь акоперяу пичоареле ши ку доуэ збурау.
Nad njim so stali serafi. Vsak je imel šest peruti. Z dvema je pokril svoj obraz in z dvema je pokril svoja stopala in z dvema je letel.
3 Стригау унул ла алтул ши зичяу: „Сфынт, сфынт, сфынт есте Домнул оштирилор! Тот пэмынтул есте плин де мэриря Луй!”
Eden je vzklikal drugemu in govoril: »Svet, svet, svet je Gospod nad bojevniki. Celotna zemlja je polna njegove slave.«
4 Ши се згудуяу ушорий уший де гласул каре рэсуна ши каса с-а умплут де фум.
Podboji vrat so se premaknili ob glasu tistega, ki je vpil in hiša je bila napolnjena z dimom.
5 Атунч ам зис: „Вай де мине! Сунт пердут, кэч сунт ун ом ку бузе некурате, локуеск ын мижлокул унуй попор тот ку бузе некурате, ши ам вэзут ку окий мей пе Ымпэратул, Домнул оштирилор!”
Potem sem rekel: »Gorje meni! Kajti onemel sem, ker sem človek nečistih ustnic in prebivam v sredi ljudstva nečistih ustnic, kajti moje oči so videle kralja, Gospoda nad bojevniki.«
6 Дар унул дин серафимь а збурат спре мине ку ун кэрбуне апринс ын мынэ, пе каре-л луасе ку клештеле де пе алтар.
Potem je priletel k meni eden izmed serafov, ki je imel v svoji roki žerjavico, ki jo je s kleščami vzel od oltarja.
7 Мь-а атинс гура ку ел ши а зис: „Ятэ, атингынду-се кэрбунеле ачеста де бузеле тале, нелеӂюиря та есте ындепэртатэ ши пэкатул тэу есте испэшит!”
To je položil na moja usta in rekel: »Glej, to se je dotaknilo tvojih ustnic in tvoja krivičnost je odvzeta proč in tvoj greh je očiščen.«
8 Ам аузит гласул Домнулуй ынтребынд: „Пе чине сэ тримит ши чине ва мерӂе пентру Ной?” Еу ам рэспунс: „Ятэ-мэ, тримите-мэ!”
Slišal sem tudi glas od Gospoda, rekoč: »Koga naj pošljem in kdo bo šel za nas?« Potem sem rekel: »Tukaj sem, pošlji mene.«
9 Ел а зис атунч: „Ду-те ши спуне попорулуй ачестуя: ‘Ынтруна вець аузи, ши ну вець ынцелеӂе; ынтруна вець ведя, ши ну вець причепе!’
Rekel je: »Pojdi in povej temu ljudstvu: ›Resnično, poslušajte, toda ne razumite in resnično glejte, pa ne zaznajte.
10 Ымпетреште инима ачестуй попор, фэ-л таре де урекь ши аступэ-й окий, ка сэ ну вадэ ку окий, сэ н-аудэ ку урекиле, сэ ну ынцелягэ ку инима, сэ ну се ынтоаркэ ла Мине ши сэ ну фие тэмэдуит.”
Naredi srce tega ljudstva debelo in njihova ušesa naredi težka in zapri njihove oči, da ne bi videli s svojimi očmi in [ne bi] slišali s svojimi ušesi in [ne bi] razumeli s svojim srcem in ne bi bili spreobrnjeni in ne bi bili ozdravljeni.‹«
11 Ши еу ам ынтребат: „Пынэ кынд, Доамне?” Ел а рэспунс: „Пынэ кынд вор рэмыне четэциле пустий ши липсите де локуиторь; пынэ кынд ну ва май фи нимень ын касе ши цара ва фи пустиитэ де тот;
Tedaj sem rekel: »Gospod, doklej?« Odgovoril je: »Dokler ne bodo mesta opustošena, brez prebivalca in hiše brez človeka in ne bo dežela popolnoma zapuščena
12 пынэ ва ындепэрта Домнул пе оамень ши цара ва ажунӂе ун маре пустиу.
in Gospod je ljudi odstranil daleč proč in tam bo veliko zapuščanja v sredi dežele.
13 Ши кяр а зечя парте де ва май рэмыне дин локуиторь, вор фи нимичиць ши ей ла рындул лор. Дар, дупэ кум теребинтул ши стежарул ышь пэстрязэ бутукул дин рэдэчинэ кынд сунт тэяць, тот аша о сэмынцэ сфынтэ се ва наште ярэшь дин попорул ачеста.”
Toda vendar bo v njej desetina in ta se bo vrnila in bo požrta; kakor terebinta in kakor hrast, katerega snov je v njiju, ko odvržeta svoje listje, tako bo sveto seme snov le-tega.«
