Исая 6
1 Ын анул морций ымпэратулуй Озия, ам вэзут пе Домнул шезынд пе ун скаун де домние фоарте ыналт, ши поалеле мантией Луй умпляу Темплул.
ഉസ്സീയാരാജാവ് മരിച്ച വർഷത്തിൽ ഉത്തുംഗവും ഉന്നതവുമായ സിംഹാസനത്തിൽ ഉപവിഷ്ടനായിരിക്കുന്ന കർത്താവിനെ ഞാൻ കണ്ടു; അവിടത്തെ അങ്കിയുടെ തൊങ്ങലുകൾ ആലയത്തെ നിറച്ചിരുന്നു.
2 Серафимий стэтяу дясупра Луй ши фиекаре авя шасе арипь: ку доуэ ышь акоперяу фаца, ку доуэ ышь акоперяу пичоареле ши ку доуэ збурау.
സാറാഫുകൾ അവിടത്തെ മുകളിലായി നിന്നിരുന്നു; ഓരോ സാറാഫിനും ആറു ചിറകുവീതം ഉണ്ടായിരുന്നു; രണ്ടുകൊണ്ട് അവർ മുഖം മൂടി; രണ്ടുകൊണ്ടു കാൽ മൂടി; രണ്ടുകൊണ്ടു പറന്നു.
3 Стригау унул ла алтул ши зичяу: „Сфынт, сфынт, сфынт есте Домнул оштирилор! Тот пэмынтул есте плин де мэриря Луй!”
അവർ പരസ്പരം ഇപ്രകാരം വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു: “സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവ പരിശുദ്ധൻ, പരിശുദ്ധൻ, പരിശുദ്ധൻ; ഭൂമി മുഴുവൻ അവിടത്തെ മഹത്ത്വംകൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.”
4 Ши се згудуяу ушорий уший де гласул каре рэсуна ши каса с-а умплут де фум.
അവർ ആർക്കുന്ന ശബ്ദത്താൽ ആലയത്തിന്റെ കട്ടിളക്കാലുകളും വാതിൽപ്പടികളും കുലുങ്ങി; ആലയം പുകകൊണ്ടു നിറഞ്ഞു.
5 Атунч ам зис: „Вай де мине! Сунт пердут, кэч сунт ун ом ку бузе некурате, локуеск ын мижлокул унуй попор тот ку бузе некурате, ши ам вэзут ку окий мей пе Ымпэратул, Домнул оштирилор!”
അപ്പോൾ ഞാൻ, “എനിക്ക് അയ്യോ കഷ്ടം! ഞാൻ നശിച്ചു! ഞാൻ അശുദ്ധ അധരങ്ങളുള്ള ഒരു മനുഷ്യൻ; അശുദ്ധമായ അധരങ്ങളുള്ള ജനത്തിന്റെ നടുവിൽ പാർക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; എന്റെ കണ്ണ് സൈന്യങ്ങളുടെ യഹോവയായ രാജാവിനെ കണ്ടല്ലോ” എന്നു കരഞ്ഞു.
6 Дар унул дин серафимь а збурат спре мине ку ун кэрбуне апринс ын мынэ, пе каре-л луасе ку клештеле де пе алтар.
അപ്പോൾ സാറാഫുകളിൽ ഒരാൾ കൈയിൽ ജ്വലിക്കുന്ന ഒരു തീക്കനലുമായി എന്റെ അടുക്കൽ പറന്നെത്തി. അത് അദ്ദേഹം കൊടിൽകൊണ്ട് യാഗപീഠത്തിൽനിന്ന് എടുത്തതായിരുന്നു.
7 Мь-а атинс гура ку ел ши а зис: „Ятэ, атингынду-се кэрбунеле ачеста де бузеле тале, нелеӂюиря та есте ындепэртатэ ши пэкатул тэу есте испэшит!”
ആ കനൽകൊണ്ട് എന്റെ അധരം സ്പർശിച്ചുകൊണ്ട് ആ ദൂതൻ പറഞ്ഞു: “നോക്കൂ, ഇതു നിന്റെ അധരങ്ങളെ സ്പർശിച്ചതിനാൽ, നിന്റെ അകൃത്യം നീക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, നിന്റെ പാപം ക്ഷമിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”
8 Ам аузит гласул Домнулуй ынтребынд: „Пе чине сэ тримит ши чине ва мерӂе пентру Ной?” Еу ам рэспунс: „Ятэ-мэ, тримите-мэ!”
അതിനുശേഷം, “ഞാൻ ആരെ അയയ്ക്കേണ്ടൂ? ആർ നമുക്കുവേണ്ടി പോകും?” എന്നു ചോദിക്കുന്ന കർത്താവിന്റെ ശബ്ദം ഞാൻ കേട്ടു. “അടിയൻ ഇതാ! അടിയനെ അയയ്ക്കണമേ,” എന്നു ഞാൻ പറഞ്ഞു.
9 Ел а зис атунч: „Ду-те ши спуне попорулуй ачестуя: ‘Ынтруна вець аузи, ши ну вець ынцелеӂе; ынтруна вець ведя, ши ну вець причепе!’
അവിടന്ന് എന്നോട്: “നീ പോയി ഈ ജനത്തോടു പറയുക: “‘നിങ്ങൾ എപ്പോഴും കേട്ടുകൊണ്ടിരിക്കും, എന്നാൽ ഒരിക്കലും ഗ്രഹിക്കുകയില്ല; നിങ്ങൾ എപ്പോഴും കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കും, എന്നാൽ ഒരിക്കലും ഗ്രഹിക്കുകയില്ല.’
10 Ымпетреште инима ачестуй попор, фэ-л таре де урекь ши аступэ-й окий, ка сэ ну вадэ ку окий, сэ н-аудэ ку урекиле, сэ ну ынцелягэ ку инима, сэ ну се ынтоаркэ ла Мине ши сэ ну фие тэмэдуит.”
ഈ ജനത്തിന്റെ ഹൃദയം കഠിനമാക്കുക അവരുടെ കാതുകൾ മന്ദമാക്കുക അവരുടെ കണ്ണുകൾ അന്ധമാക്കുക. അല്ലാത്തപക്ഷം അവർ തങ്ങളുടെ കണ്ണുകളാൽ കാണുകയും തങ്ങളുടെ കാതുകളാൽ കേൾക്കുകയും അവർ തങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളാൽ ഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്തിട്ട്, മനസ്സുതിരിഞ്ഞു സൗഖ്യം പ്രാപിക്കുകയും ചെയ്യുമല്ലോ,” എന്നു പറഞ്ഞു.
11 Ши еу ам ынтребат: „Пынэ кынд, Доамне?” Ел а рэспунс: „Пынэ кынд вор рэмыне четэциле пустий ши липсите де локуиторь; пынэ кынд ну ва май фи нимень ын касе ши цара ва фи пустиитэ де тот;
“കർത്താവേ, എപ്പോൾവരെ?” എന്നു ഞാൻ ചോദിച്ചു. അവിടന്ന് ഉത്തരം പറഞ്ഞു: “പട്ടണങ്ങൾ ശൂന്യമാകുന്നതുവരെ, നിവാസികൾ ഇല്ലാതാകുന്നതുവരെ, വീടുകൾ ആളില്ലാതാകുന്നതുവരെ, ദേശം പാഴും ശൂന്യവും ആകുന്നതുവരെത്തന്നെ,
12 пынэ ва ындепэрта Домнул пе оамень ши цара ва ажунӂе ун маре пустиу.
യഹോവ എല്ലാവരെയും വിദൂരത്ത് അയയ്ക്കുന്നതുവരെ, ദേശംമുഴുവനും തീർത്തും നിർജനസ്ഥലം ആയിത്തീരുന്നതുവരെത്തന്നെ.
13 Ши кяр а зечя парте де ва май рэмыне дин локуиторь, вор фи нимичиць ши ей ла рындул лор. Дар, дупэ кум теребинтул ши стежарул ышь пэстрязэ бутукул дин рэдэчинэ кынд сунт тэяць, тот аша о сэмынцэ сфынтэ се ва наште ярэшь дин попорул ачеста.”
അതിൽ ഒരു ദശാംശമെങ്കിലും ശേഷിച്ചാൽ, അതു പിന്നെയും ദഹിപ്പിക്കപ്പെടും. കരിമരവും കരുവേലകവും വെട്ടിയിട്ടശേഷം കുറ്റി ശേഷിക്കുന്നതുപോലെ വിശുദ്ധസന്തതി ഒരു കുറ്റിയായി ശേഷിക്കും.”
