Исая 52
1 Трезеште-те, трезеште-те! Ымбракэ-те ын подоаба та, Сиоане! Пуне-ць хайнеле де сэрбэтоаре, Иерусалиме, четате сфынтэ! Кэч ну ва май интра ын тине ничун ом нетэят ымпрежур сау некурат.
— Ойған, ойған, и Зион, күчүңни кийивал, И Йерусалим, муқәддәс шәһәр, гөзәл кийим-кечәклириңни кийивал; Чүнки бундин башлап сүннәт қилинмиғанлар яки напаклар ичиңгә иккинчи кирмәйду.
2 Скутурэ-ць цэрына де пе тине, скоалэ-те ши шезь ын капул оаселор, Иерусалиме! Дезлягэ-ць легэтуриле де ла гыт, фийкэ, роабэ а Сионулуй!
Топа-чаңдин чиқип өзүңни силкивәт; Орнуңдин тур, олтиривал, и Йерусалим; Өзүңни бойнуңдики зәнҗирләрдин бошитивәткин, и тутқун болған Зион қизи!
3 Кэч аша ворбеште Домнул: „Фэрэ платэ аць фост вындуць ши ну вець фи рэскумпэраць ку прец де арӂинт.”
Чүнки Пәрвәрдигар мундақ дәйду: — «Силәр өзүңларни пулсиз сетивәткәнсиләр; Пулсиз қайтуруп сетивелинисиләр».
4 Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: „Одиниоарэ, попорул Меу с-а коборыт сэ локуяскэ пентру о време ын Еӂипт, апой асириянул л-а асуприт фэрэ темей.
Чүнки мундақ дәйду Рәб Пәрвәрдигар: — Хәлқим дәсләптә Мисирға мусапир сүпитидә чүшкән екән, Шундақла йеқинда Асурийә уларни әзгән йәрдә,
5 Ши акум, че ам сэ фак аич”, зиче Домнул, „кынд попорул Меу а фост луат пе нимик? Асуприторий луй стригэ де букурие”, зиче Домнул, „ши кыт е зиулика де маре есте батжокорит Нумеле Меу.
(Әнди һазир хәлқим пулсиз елип келингинидә, — дәйду Пәрвәрдигар) Мениң карим болмамдикән? Улар үстидин һөкүмранлиқ қилғучилар уларни зар қақшатқан, — дәйду Пәрвәрдигар, — Шундақла намим болса күн бойи тохтавсиз һақарәтләнгән турса, Мениң карим болмамдикән?!»
6 Де ачея, попорул Меу ва куноаште Нумеле Меу, де ачея ва шти, ын зиуа ачея, кэ Еу ворбеск ши зик: ‘Ятэ-Мэ!’”
Шуңа Өз хәлқим Мениң намимни билиду; Шуңа шу күни улар Мениң «У» екәнлигимни, шундақла уларға: «Көр, Мени!» дәйдиғанлиғимни билиду.
7 Че фрумоасе сунт пе мунць пичоареле челуй че адуче вешть буне, каре вестеште пачя, пичоареле челуй че адуче вешть буне, каре вестеште мынтуиря, пичоареле челуй че зиче Сионулуй: „Думнезеул тэу ымпэрэцеште!”
Тағлар үстидә хуш хәвәр елип кәлгүчиниң аяқлири немидегән гөзәл-һә! У арам-хатирҗәмликни җакалайду, Бәхитлик хуш хәвәрни елип келиду, Ниҗат-қутулушни елан қилиду, У Зионға: «Худайиң һәммигә һөкүм сүриду!»
8 Ятэ, гласул стрэжерилор тэй рэсунэ; ей ыналцэ гласул ши стригэ тоць де веселие, кэч вэд ку окий лор кум Се ынтоарче Домнул ын Сион.
Күзәтчилириңниң авазини аңла! Улар авазини көтириду, Нахшиларни яңритип товлайду; Чүнки Пәрвәрдигар Зионни елип қайтқанда, улар өз көзи билән көриду!
9 Избукниць ку тоате ын стригэте де букурие, дэрымэтурь але Иерусалимулуй! Кэч Домнул мынгые пе попорул Сэу ши рэскумпэрэ Иерусалимул.
И Йерусалимниң харабилири, нахшиларни яңритип тәнтәнә қилиңлар! Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқигә тәсәлли бәргән, У Йерусалимни һәмҗәмәтлик қилип қутқузған!
10 Домнул Ышь дескоперэ брацул Сэу чел сфынт ынаинтя тутурор нямурилор ши тоате марӂиниле пэмынтулуй вор ведя мынтуиря Думнезеулуй ностру.
Пәрвәрдигар әлләрниң һәммисиниң алдида Өз муқәддәс Билигини ечип аян қилған; Шуниң билән йәр-зиминниң барлиқ чәт-яқилири Худайимизниң ниҗат-қутулушини көриду.
11 Плекаць, плекаць, ешиць дин Бабилон! Ну вэ атинӂець де нимик некурат! Ешиць дин мижлокул луй! Курэцици-вэ, чей че пуртаць васеле Домнулуй!
Чиқип кетиңлар, чиқип кетиңлар; Һеч напак нәрсигә тәгмәй шу йәрдин чиқип кетиңлар; Униң оттурисидин чиқип кетиңлар; Пәрвәрдигарниң муқәддәс қача-қучилирини көтәргүчиләр, өзүңларни пак тутуңлар;
12 Ну ешиць ку грабэ, ну плекаць ын фугэ, кэч Домнул вэ ва еши ынаинте ши Думнезеул луй Исраел вэ ва тэя каля!
Чүнки силәр алдириған пети әмәс, Патипарақ қачқан пети әмәс чиқип кетисиләр; Чүнки Пәрвәрдигар алдиңларда маңиду, Исраилниң Худаси арқа муһапизәтчиңлар болиду.
13 „Ятэ, Робул Меу ва пропэши; Се ва суи, Се ва ридика, Се ва ынэлца фоарте сус.
« — Көрүңларки, Мениң қулум даналиқ билән иш көриду, У [аләм алдида] көтирилиду, жуқури орунға чиқирилиду, наһайити алий орунға ериштүрүлиду.
14 Дупэ кум пентру мулць а фост о причинэ де гроазэ – атыт де скимоноситэ Ый ера фаца ши атыт де мулт се деосебя ынфэцишаря Луй де а фиилор оаменилор –,
Лекин нурғун кишиләр сени көрүп, интайин һәйран қелишиду, — Чүнки униң чирайи башқа һәр қандиқиниңкидин көп зәхимләнгән, [Қулниң] қияпити шу дәриҗидә бузуветилгәнки, униңда һәтта адәм сияқиму қалмиған!
15 тот аша, пентру мулте попоаре ва фи о причинэ де букурие; ынаинтя Луй, ымпэраций вор ынкиде гура, кэч вор ведя че ну ли се май историсисе ши вор аузи че ну май аузисерэ.”
У шу йол билән нурғун әлләрниң үстигә [қан] чачиду. Һәтта шаһ-падишаларму униң карамитидин ағзини тутупла қалиду; Чүнки өзлиригә әзәлдин ейтилмиғанни улар көрәләйду, Улар әзәлдин аңлап бақмиғанни чүшинәләйду.
