Исая 52
1 Трезеште-те, трезеште-те! Ымбракэ-те ын подоаба та, Сиоане! Пуне-ць хайнеле де сэрбэтоаре, Иерусалиме, четате сфынтэ! Кэч ну ва май интра ын тине ничун ом нетэят ымпрежур сау некурат.
Risvegliati, risvegliati; rivestiti della tua gloria, o Sion; rivestiti de' vestimenti della tua magnificenza, o Gerusalemme, città santa; perciocchè l'incirconciso, e l'immondo, non entreranno più in te per l'innanzi.
2 Скутурэ-ць цэрына де пе тине, скоалэ-те ши шезь ын капул оаселор, Иерусалиме! Дезлягэ-ць легэтуриле де ла гыт, фийкэ, роабэ а Сионулуй!
Scuotiti la polvere d'addosso; levati, ed assettati, o Gerusalemme; sciogliti i legami che hai in collo, o figliuola di Sion, che sei in cattività.
3 Кэч аша ворбеште Домнул: „Фэрэ платэ аць фост вындуць ши ну вець фи рэскумпэраць ку прец де арӂинт.”
Perciocchè, così ha detto il Signore: Voi siete stati venduti senza prezzo, e sarete altresì riscattati senza danari.
4 Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: „Одиниоарэ, попорул Меу с-а коборыт сэ локуяскэ пентру о време ын Еӂипт, апой асириянул л-а асуприт фэрэ темей.
Perciocchè, così ha detto il Signore Iddio: Il mio popolo discese anticamente in Egitto per dimorarvi; ma Assur l'ha oppressato per nulla.
5 Ши акум, че ам сэ фак аич”, зиче Домнул, „кынд попорул Меу а фост луат пе нимик? Асуприторий луй стригэ де букурие”, зиче Домнул, „ши кыт е зиулика де маре есте батжокорит Нумеле Меу.
Ed ora, che ho io a far qui, dice il Signore, perchè il mio popolo sia stato menato via per nulla? quelli che lo signoreggiano [lo] fanno urlare, dice il Signore; ed il mio Nome del continuo, tuttodì, è bestemmiato.
6 Де ачея, попорул Меу ва куноаште Нумеле Меу, де ачея ва шти, ын зиуа ачея, кэ Еу ворбеск ши зик: ‘Ятэ-Мэ!’”
Perciò, il mio popolo conoscerà il mio Nome; perciò, egli [conoscerà] in quel giorno che io son quel che parlo; eccomi.
7 Че фрумоасе сунт пе мунць пичоареле челуй че адуче вешть буне, каре вестеште пачя, пичоареле челуй че адуче вешть буне, каре вестеште мынтуиря, пичоареле челуй че зиче Сионулуй: „Думнезеул тэу ымпэрэцеште!”
O quanto son belli sopra questi monti i piedi di colui che porta le buone novelle, che annunzia la pace; di colui che porta le novelle del bene, che annunzia la salute, che dice a Sion: Il tuo Dio regna!
8 Ятэ, гласул стрэжерилор тэй рэсунэ; ей ыналцэ гласул ши стригэ тоць де веселие, кэч вэд ку окий лор кум Се ынтоарче Домнул ын Сион.
[Vi è] un grido delle tue guardie, che hanno alzata la voce, che hanno tutte insieme dati gridi d'allegrezza; perciocchè hanno veduto con gli occhi che il Signore ha ricondotta Sion.
9 Избукниць ку тоате ын стригэте де букурие, дэрымэтурь але Иерусалимулуй! Кэч Домнул мынгые пе попорул Сэу ши рэскумпэрэ Иерусалимул.
Risonate, giubilate, ruine di Gerusalemme, tutte quante; perciocchè il Signore ha consolato il suo popolo, ha riscattata Gerusalemme.
10 Домнул Ышь дескоперэ брацул Сэу чел сфынт ынаинтя тутурор нямурилор ши тоате марӂиниле пэмынтулуй вор ведя мынтуиря Думнезеулуй ностру.
Il Signore ha tratto fuori il braccio della sua santità, alla vista di tutte le genti; e tutte le estremità della terra hanno veduta la salute del nostro Dio.
11 Плекаць, плекаць, ешиць дин Бабилон! Ну вэ атинӂець де нимик некурат! Ешиць дин мижлокул луй! Курэцици-вэ, чей че пуртаць васеле Домнулуй!
Dipartitevi, dipartitevi, uscite di là, non toccate cosa alcuna immonda; uscite del mezzo di quella; purificatevi, [voi] che portate i vasi del Signore.
12 Ну ешиць ку грабэ, ну плекаць ын фугэ, кэч Домнул вэ ва еши ынаинте ши Думнезеул луй Исраел вэ ва тэя каля!
Perciocchè voi non uscirete in fretta, e non camminerete in fuga; imperocchè il Signore andrà dinanzi a voi, e l'Iddio d'Israele [sarà] la vostra retroguardia.
13 „Ятэ, Робул Меу ва пропэши; Се ва суи, Се ва ридика, Се ва ынэлца фоарте сус.
ECCO, il mio Servitore prospererà, egli sarà grandemente innalzato, esaltato, e reso eccelso.
14 Дупэ кум пентру мулць а фост о причинэ де гроазэ – атыт де скимоноситэ Ый ера фаца ши атыт де мулт се деосебя ынфэцишаря Луй де а фиилор оаменилор –,
Siccome molti sono stati stupefatti di te, (tanto l'aspetto di esso era sformato, in maniera che non [somigliava più] un uomo; ed il suo sembiante, in maniera ch'egli non [somigliava più] uno d'infra i figliuoli degli uomini);
15 тот аша, пентру мулте попоаре ва фи о причинэ де букурие; ынаинтя Луй, ымпэраций вор ынкиде гура, кэч вор ведя че ну ли се май историсисе ши вор аузи че ну май аузисерэ.”
così egli cospergerà molte genti; i re si tureranno la bocca sopra lui; perciocchè vedranno ciò che non era [giammai] stato loro raccontato, ed intenderanno ciò che [giammai] non aveano udito.
