Исая 51

1 „Аскултаци-Мэ, вой, каре умблаць дупэ неприхэнире, каре кэутаць пе Домнул! Привиць спре стынка дин каре аць фост чоплиць, спре гаура гропий дин каре аць фост скошь.

Entendez-moi, vous qui poursuivez la justice, vous qui cherchez Yahweh; considérez le rocher d’où vous avez été taillés et la carrière d’où vous avez été tirés.

2 Уйтаци-вэ ла пэринтеле востру Авраам ши спре Сара, каре в-а нэскут, кэч л-ам кемат кынд ера нумай ел сингур, л-ам бинекувынтат ши ынмулцит.

Considérez Abraham, votre père, et Sara qui vous a enfantés; car je l’appelai quand il était seul, et je l’ai béni et multiplié.

3 Тот астфел, Домнул аре милэ де Сион ши мынгые тоате дэрымэтуриле луй. Ел ва фаче пустиул луй ка ун рай ши пэмынтул луй ускат ка о грэдинэ а Домнулуй. Букурия ши веселия вор фи ын мижлокул луй, мулцумирь ши кынтэрь де лаудэ.

Car Yahweh a consolé Sion, et il a consolé toutes ses ruines. Il a fait de son désert un Eden, et de sa solitude un jardin de Yahweh; On y trouvera la joie et l’allégresse, les actions de grâces et le bruit des chants.

4 Я аминте спре Мине дар, попорул Меу, плякэ урекя спре Мине, нямул Меу! Кэч дин Мине ва еши Леӂя ши вой пуне Леӂя Мя луминэ попоарелор.

Sois attentif à ma voix, ô mon peuple; ô ma nation, prête-moi l’oreille! Car la loi sortira de moi, et j’établirai mon commandement pour être la lumière des peuples.

5 Неприхэниря Мя есте апроапе, мынтуиря Мя се ва арэта, ши брацеле Меле вор жудека попоареле, остроавеле вор нэдэждуи ын Мине ши се вор ынкреде ын брацул Меу.

Ma justice est proche, mon salut va paraître, et mon bras jugera les peuples; les îles espèrent en moi et se confient dans mon bras.

6 Ридикаць окий спре чер ши привиць ын жос пе пэмынт! Кэч черуриле вор пери ка ун фум, пэмынтул се ва префаче ын здренце ка о хайнэ ши локуиторий луй вор мури ка ниште муште, дар мынтуиря Мя ва дэйнуи ын вечь ши неприхэниря Мя ну ва авя сфыршит.

Levez vos yeux vers le ciel, et abaissez vos regards sur la terre; car les cieux se dissiperont comme une fumée, et la terre tombera en lambeaux comme un vêtement, et ses habitants périront de même. Mais mon salut durera éternellement, et ma justice ne périra pas.

7 Аскултаци-Мэ, вой, каре куноаштець неприхэниря, попор каре ай ын инимэ Леӂя Мя! Ну те теме де окара оаменилор ши ну тремура де окэриле лор!

Entendez-moi, vous qui connaissez la justice, ô peuple qui as ma loi dans ton cœur: Ne craignez pas les injures des hommes, et ne vous effrayez pas de leurs outrages!

8 Кэч ый ва мынка молия ка пе о хайнэ ши-й ва роаде вермеле кум роаде лына, дар неприхэниря Мя ва дэйнуи ын вечь ши мынтуиря Мя се ва ынтинде дин вяк ын вяк.”

Car la teigne les dévorera comme un vêtement, et la gerce les rongera comme la laine. Mais ma justice subsistera à jamais, et mon salut jusqu’aux siècles des siècles.

9 Трезеште-те, трезеште-те ши ымбракэ-те ку путере, брац ал Домнулуй! Трезеште-те, ка ын зилеле де одиниоарэ ши ын вякуриле дин векиме! Оаре н-ай доборыт Ту Еӂиптул ши н-ай стрэпунс балаурул?

Réveille-toi, réveille-toi, revêts-toi de force, bras de Yahweh! Réveille-toi comme aux jours anciens, comme aux âges d’autrefois. N’est-ce pas toi qui taillas en pièces Rahab, qui transperças le dragon?

10 Ну ешть Ту Ачела каре ай ускат маря, апеле адынкулуй челуй маре, ши ай кроит ын адынчимиле мэрий ун друм пентру тречеря челор рэскумпэраць?

N’est-ce pas toi qui desséchas la mer, les eaux du grand abîme; qui fis des profondeurs de la mer un chemin, pour faire passer les rachetés?

11 Астфел, чей рэскумпэраць де Домнул се вор ынтоарче, вор вени ын Сион ку кынтэрь де бируинцэ ши о букурие вешникэ ле ва ынкунуна капул; ый ва апука веселия ши букурия, яр дуреря ши ӂеметеле вор фуӂи.

Ainsi les rachetés de Yahweh reviendront; ils viendront dans Sion avec des cris de joie; une allégresse éternelle couronnera leur tête, la joie et l’allégresse les envahiront; la douleur et le gémissement s’enfuiront.

12 „Еу, Еу вэ мынгый. Дар чине ешть ту, ка сэ те темь де омул чел муритор ши де фиул омулуй, каре трече ка ярба,

C’est moi, c’est moi qui vous console. Qui es-tu pour craindre un homme mortel, un fils d’homme qui passe comme l’herbe;

13 ши сэ уйць пе Домнул, каре те-а фэкут, каре а ынтинс черуриле ши а ынтемеят пэмынтул? Де че сэ тремурь неконтенит тоатэ зиуа ынаинтя мынией асуприторулуй, кынд умблэ сэ те нимичяскэ? Унде есте мыния асуприторулуй?

pour oublier Yahweh, ton Créateur, qui a étendu les cieux et fondé la terre, et pour trembler perpétuellement, tout le jour, devant la fureur du tyran, lorsqu’il se prépare à te détruire? Et où est-elle ta fureur du tyran?

14 Ын курынд, чел ынковоят суб фяре ва фи дезлегат; ну ва мури ын гроапэ ши ну ва дуче липсэ де пыне.

Bientôt celui qui est courbé sera délié; il ne mourra pas dans la fosse, et son pain ne lui manquera pas.

15 Еу сунт Домнул Думнезеул тэу, каре стырнеск маря ши фак сэ-й урле валуриле ши ал кэруй Нуме есте Домнул оштирилор.

Moi, je suis Yahweh, ton Dieu, qui soulève la mer, et ses flots mugissent; Yahweh des armées est son nom.

16 Еу пун кувинтеле Меле ын гура та ши те акопэр ку умбра мыний Меле, ка сэ ынтинд черурь ной ши сэ ынтемеез ун пэмынт ноу ши сэ зик Сионулуй: ‘Ту ешть попорул Меу!’”

J’ai mis mes paroles dans ta bouche, et je t’ai couvert de l’ombre de ma main, pour planter des cieux et fonder une terre, et pour dire à Sion: « Tu es mon peuple! »

17 Трезеште-те, трезеште-те! Скоалэ-те, Иерусалиме, каре ай бэут дин мына Домнулуй потирул мынией Луй, каре ай бэут, ай сорбит пынэ ын фунд потирул амецелий!

Réveille-toi, réveille-toi, lève-toi, Jérusalem, qui as bu de la main de Yahweh la coupe de sa colère, qui as bu, qui as vidé le calice d’étourdissement!

18 Кэч ну есте ничунул каре сэ-л кэлэузяскэ дин тоць копиий пе каре й-а нэскут, ну есте ничунул каре сэ-л я де мынэ дин тоць копиий пе каре й-а крескут.

Pas un qui l’ait guidée, de tous les fils qu’elle avait enfantés. Pas un qui l’ait prise par la main, de tous les fils qu’elle avait élevés.

19 Амындоуэ ачесте лукрурь ци с-ау ынтымплат – дар чине те ва плынӂе? – пустииря ши дэрэпэнаря, фоаметя ши сабия: кум сэ те мынгый еу?

Ces deux malheurs t’ont frappée: — qui t’adressera des paroles de pitié? — La dévastation et la ruine, la famine et l’épée — comment te consolerai-je? —

20 Фиий тэй, лешинаць, зэчяу ын тоате колцуриле улицелор, ка чербул ынтр-ун лац, плинь де мыния Домнулуй ши де мустраря Думнезеулуй тэу.

Tes fils, épuisés de force, sont gisants au coin de toutes les rues, comme une antilope dans le filet du chasseur, ivres de la fureur de Yahweh, de la menace de ton Dieu.

21 Де ачея, ненорочитуле, бят че ешть, дар ну де вин, аскултэ:

C’est pourquoi, entends ceci, malheureuse, enivrée, mais non de vin!

22 Аша ворбеште Домнул тэу, Домнул Думнезеул тэу, каре апэрэ пе попорул Луй: „Ятэ кэ ыць яу дин мынэ потирул амецелий, потирул мынией Меле, ка сэ ну май бей дин ел,

Ainsi parle ton Seigneur Yahweh, ton Dieu, qui défend son peuple: Voici que j’ai ôté de ta main la coupe d’étourdissement, le calice de ma colère; tu ne les boiras plus désormais.

23 ши ыл вой пуне ын мына асуприторилор тэй, каре ыць зичяу: ‘Ындоае-те, ка сэ тречем песте тине!’ Ыць фэчяй атунч спинаря ка ун пэмынт ши ка о улицэ пентру трекэторь.”

Je les mettrai dans la main de tes persécuteurs, de ceux qui te disaient: « Courbe-toi, que nous passions! » Et tu faisais de ton dos comme un sol, comme une rue pour les passants!