Исая 35
1 Пустиул ши цара фэрэ апэ се вор букура; пустиетатя се ва весели ши ва ынфлори ка трандафирул;
Korvet ja erämaat pitää iloitseman, ja autio sia pitää iloinen oleman, ja niinkuin kukkanen kukoistaman.
2 се ва акопери ку флорь ши ва сэри де букурие, ку кынтече де веселие ши стригэте де бируинцэ, кэч и се ва да слава Либанулуй, стрэлучиря Кармелулуй ши а Саронулуй. Вор ведя слава Домнулуй, мэреция Думнезеулуй ностру.
Hän on kasvain vihoittava ja seisova riemuisna kaikessa ilossa ja riemussa; sillä Libanonin kunnia annetaan hänelle, Karmelin ja Saronin kaunistus; ja he näkevät Herran kunnian ja meidän Jumalan kauneuden.
3 Ынтэриць мыниле слэбэноӂите ши ынтэриць ӂенункий каре се клатинэ!
Vahvistakaat väsyneet kädet, ja tuetkaat nääntyneet polvet.
4 Спунець челор слабь де инимэ: „Фиць тарь ши ну вэ темець! Ятэ Думнезеул востру, рэзбунаря ва вени, рэсплэтиря луй Думнезеу; Ел Ынсушь ва вени ши вэ ва мынтуи.”
Sanokaat heikkomielisille: olkaat turvassa ja älkäät peljätkö; katso, teidän Jumalanne tulee kostamaan, Jumala, joka maksaa, hän tulee ja vapahtaa teidät.
5 Атунч се вор дескиде окий орбилор, се вор дескиде урекиле сурзилор;
Silloin avataan sokiain silmät, ja kuuroin korvat aukenevat.
6 атунч шкьопул ва сэри ка ун черб ши лимба мутулуй ва кынта де букурие, кэч ын пустиу вор цышни апе ши ын пустиетате пырае;
Silloin rammat hyppäävät niinkuin peurat, ja mykkäin kieli pakahtuu kiitokseen; sillä korvessa pitää vedet vuotaman, ja virrat erämaassa.
7 маря де нисип се ва префаче ын яз ши пэмынтул ускат, ын извоаре де апе. Ын визуина каре служя де кулкуш шакалилор вор креште трестий ши папурэ.
Ja karkia paikka pitää järveksi tuleman, ja kuiva maa kuohuvaksi vedeksi; ja kuopassa, jossa kärme makasi, pitää heinän, ruovon ja kaislan oleman.
8 Аколо се ва крои о кале, ун друм, каре се ва нуми „Каля чя сфынтэ”: ничун ом некурат ну ва трече пе еа, чи ва фи нумай пентру чей сфинць; чей че вор мерӂе пе еа, кяр ши чей фэрэ минте, ну вор путя сэ се рэтэчяскэ.
Siinä myös pitää matka ja tie oleman, joka pitää pyhäksi tieksi kutsuttaman, ettei kenkään saastainen sitä vaeltaisi, ja se pitää heidän edessänsä oleman; jota käydään, niin ettei tyhmäkään eksy.
9 Пе каля ачаста ну ва фи ничун леу ши ничо фярэ сэлбатикэ ну ва апука пе еа, нич ну ва фи ынтылнитэ пе еа, чи чей рэскумпэраць вор умбла пе еа.
Ei siellä jalopeura oleman pidä, eikä joku julma peto mene sitä myöten, eli sieltä löydetä; vaan lunastetut sitä vaeltavat.
10 Чей избэвиць де Домнул се вор ынтоарче ши вор мерӂе спре Сион ку кынтече де бируинцэ. О букурие вешникэ ле ва ынкунуна капул, веселия ши букурия ый вор апука, яр дуреря ши ӂеметеле вор фуӂи!
Herran lunastetut palajavat ja tulevat sen kautta riemulla Zioniin, ja ijankaikkinen ilo on oleva heidän päänsä päällä. Ilon ja riemun he käsittävät, ja murhe ja huokaus pitää pakeneman.
