Исая 3
1 Домнул Думнезеул оштирилор ва луа дин Иерусалим ши дин Иуда орьче сприжин ши орьче мижлок де трай, орьче извор де пыне ши орьче извор де апэ,
Ecco, il Signore, l’Eterno degli eserciti, sta per togliere a Gerusalemme ed a Giuda ogni risorsa ed ogni appoggio, ogni risorsa di pane e ogni risorsa di acqua,
2 пе витяз ши пе омул де рэзбой, пе жудекэтор ши пе пророк, пе гичитор ши пе бэтрын,
il prode ed il guerriero, il giudice ed il profeta, l’indovino e l’anziano,
3 пе кэпетения песте чинчзечь ши пе дрегэтор, пе сфетник, пе мештешугарул алес ши пе врэжиторул искусит.
il capo di cinquantina e il notabile, il consigliere, l’artefice esperto, e l’abile incantatore.
4 „Ле вой да бэець дрепт кэпетений”, зиче Домнул, „ши ниште копий вор стэпыни песте ей.”
Io darò loro de’ giovinetti per principi, e de’ bambini domineranno sovr’essi.
5 Оамений се вор асупри уний пе алций, унул ва апэса пе челэлалт, фиекаре пе апроапеле луй, тынэрул ва лови пе чел бэтрын ши омул де нимик, пе чел пус ын чинсте.
Il popolo sarà oppresso, uomo da uomo, ciascuno dal suo prossimo; il giovane insolentirà contro il vecchio, l’abietto contro colui che è onorato.
6 Вор мерӂе пынэ аколо ынкыт унул ва апука пе фрателе сэу ын каса пэринтяскэ ши-й ва зиче: „Ту ай о хайнэ, фий кэпетения ноастрэ! Я дэрымэтуриле ачестя суб мына та!”
Quand’uno prenderà il fratello nella sua casa paterna e gli dirà: “Tu hai un mantello, sii nostro capo, prendi queste ruine sotto la tua mano”,
7 Дар, ын ачеяшь зи, ел ва рэспунде: „Ну пот сэ фиу доктор, кэч ын каса мя ну есте нич пыне, нич хайнэ: ну мэ пунець кэпетение песте попор.”
egli, in quel giorno, alzerà la voce, dicendo: “Io non sarò vostro medico, e nella mia casa non v’è né pane né mantello; non mi fate capo del popolo!”
8 Се клатинэ Иерусалимул, се прэбушеште Иуда, пентру кэ ворбеле ши фаптеле лор сунт ындрептате ымпотрива Домнулуй, ынфрунтынд привириле Луй мэреце.
Poiché Gerusalemme vacilla e Giuda crolla, perché la loro lingua e le opere sono contro l’Eterno, sì da provocare ad ira il suo sguardo maestoso.
9 Ынфэцишаря фецей лор мэртурисеште ымпотрива лор ши, ка содомиций, ышь дау пе фацэ нелеӂюиря, фэрэ с-о аскундэ. Вай де суфлетул лор, кэч ышь прегэтеск реле!
L’aspetto del loro volto testimonia contr’essi, pubblicano il loro peccato, come Sodoma, e non lo nascondono. Guai all’anima loro! perché procurano a se stessi del male.
10 Бине де чел неприхэнит! Луй ый ва мерӂе бине, кэч се ва букура де родул фаптелор луй.
Ditelo che il giusto avrà del bene, perch’ei mangerà il frutto delle opere sue!
11 Вай де чел рэу! Луй ый ва мерӂе рэу, кэч ва кулеӂе родул фаптелор луй.
Guai all’empio! male gl’incoglierà, perché gli sarà reso quel che le sue mani han fatto.
12 Попорул меу есте асуприт де ниште копий ши-л стэпынеск ниште фемей! Попорул меу, кырмуиторий тэй те дук ын рэтэчире, ши пустиеск каля пе каре умбли!
Il mio popolo ha per oppressori dei fanciulli, e delle donne lo signoreggiano. O popolo mio, quei che ti guidano ti sviano, e ti distruggono il sentiero per cui devi passare!
13 Домнул Се ынфэцишязэ ла жудекатэ, стэ ын пичоаре ка сэ жудече попоареле.
L’Eterno si presenta per discutere la causa, e sta in piè per giudicare i popoli.
14 Домнул интрэ ла жудекатэ ку бэтрыний попорулуй Сэу ши ку май-марий луй: „Вой аць мынкат вия! Прада луатэ де ла сэрак есте ын каселе воастре!
L’Eterno entra in giudizio con gli anziani del suo popolo e coi principi d’esso: “Voi siete quelli che avete divorato la vigna! Le spoglie del povero sono nelle nostre case!
15 Ку че дрепт кэлкаць вой ын пичоаре пе попорул Меу ши апэсаць пе сэрачь?” зиче Домнул Думнезеул оштирилор.
Con qual diritto schiacciate voi il mio popolo e pestate la faccia de’ miseri?” dice il Signore, l’Eterno degli eserciti.
16 Домнул зиче: „Пентру кэ фийчеле Сионулуй сунт мындре ши умблэ ку гытул ынтинс ши ку привирь пофтичоасе, пентру кэ пэшеск мэрунцел ши зорнэеск ку вериӂиле де ла пичор,
L’Eterno dice ancora: Poiché le figliuolo di Sion sono altere, sen vanno col collo teso, lanciando sguardi provocanti, camminando a piccoli passi e facendo tintinnare gli anelli de’ lor piedi,
17 Домнул ва плешуви крештетул капулуй фийчелор Сионулуй, Домнул ле ва дескопери рушиня.”
il Signore renderà calvo il sommo del capo alle figliuole di Sion, e l’Eterno metterà a nudo le loro vergogne.
18 Ын зиуа ачея, Домнул ва скоате вериӂиле каре ле служеск ка подоабэ ла пичоаре ши соришорий ши лунишоареле,
In quel giorno, il Signore torrà via il lusso degli anelli de’ piedi, delle reti e delle mezzelune;
19 черчеий, брэцэриле ши марамеле,
gli orecchini, i braccialetti ed i veli;
20 легэтуриле де пе кап, лэнцишоареле де ла пичоаре ши брыеле, кутииле ку миросурь ши бэериле дескынтате,
i diademi, le catenelle de’ piedi, le cinture, i vasetti di profumo e gli amuleti;
21 инелеле ши вериӂиле де ла нас,
gli anelli, i cerchietti da naso;
22 хайнеле де сэрбэтоаре ши кэмэшиле челе ларӂь, мантииле ши пунӂиле,
gli abiti da festa, le mantelline, gli scialli e le borse;
23 оглинзиле ши кэмэшиле субцирь, турбанеле ши марамеле ушоаре.
gli specchi, le camicie finissime, le tiare e le mantiglie.
24 Ши атунч, ын лок де мирос плэкут, ва фи путоаре; ын лок де брыу, о фуние; ын лок де пэр ынкрецит, ун кап плешув; ын лок де мантие ларгэ, ун сак стрымт; ун семн де ынфераре, ын лок де фрумусеце.
Invece del profumo s’avrà fetore; invece di cintura, una corda; invece di riccioli calvizie; invece d’ampio manto, un sacco stretto; un marchio di fuoco invece di bellezza.
25 Бэрбаций тэй вор кэдя учишь де сабие ши витежий тэй, ын луптэ.
I tuoi uomini cadranno di spada, e i tuoi prodi, in battaglia.
26 Порциле фийчей Сионулуй вор ӂеме ши се вор жели ши еа ва шедя деспуятэ пе пэмынт.
Le porte di Sion gemeranno e saranno in lutto; tutta desolata, ella sederà per terra.
