< Исая 29 >
1 Вай де Ариел, де Ариел, четатя ын каре а тэбэрыт Давид! „Адэугаць ан ла ан ши лэсаць сэрбэториле сэ-шь факэ околул лор!
Ариәлгә, Давут өз макани қилған Ариәлгә вай! Йәнә бир жил жилларға қошулсун, Һейт-байрамлар йәнә айлинип кәлсун;
2 Апой, вой ымпресура пе Ариел; плынсете ши ӂемете вор фи ын еа ши четатя ва фи ка ун Ариел пентру Мине.
Бирақ Мән дәрд-әләмни Ариәлгә кәлтүримән; Дад-пәрядлар көтирилип аңлиниду; У Маңа һәқиқәтән бир «Ариәл» болиду.
3 Кэч те вой ымпресура дин тоате пэрциле, те вой ынконжура ку чете де стрэжерь ши вой ридика ынтэритурь де шанцурь ымпотрива та.
Чүнки Мән сени қапсап чедирлар тиктүрүп, Сени қамал қилип муһасирә истиһкамлирини салимән, Потәйлири билән сени қоршивалимән.
4 Вей фи доборыт ла пэмынт ши де аколо вей ворби ши дин цэрынэ ци се вор аузи ворбеле. Гласул тэу ва еши дин пэмынт ка ал уней нэлучь ши дин цэрынэ ыць вей шопти кувинтеле.
Шуниң билән пәс қилинисән, Сән йәр тегидин сөзләйдиған, Гәплириң пәстин, йәни топа-чаңдин келидиған, Авазиң әрваһларни чақирғучиниңкидәк йәр тегидин чиқиду, Сөзлириң топа-чаңдин шивирлап чиққандәк болиду;
5 Дар мулцимя врэжмашилор тэй ва фи ка о пулбере мэрунтэ ши мулцимя асуприторилор ва фи ка плява каре збоарэ, ши ачаста деодатэ, ынтр-о клипэ.”
Шу чағда дүшмәнлириңниң топи худди юмшақ топа-чаңлардәк, Явузларниң топи шамал учуруп ташлайдиған топандәк тозуп кетиду. Бу иш бирдинла, туюқсиз болиду!
6 Де ла Домнул оштирилор ва вени педяпса, ку тунете, кутремуре де пэмынт ши покнет путерник, ку вижелие ши фуртунэ ши ку флакэра унуй фок мистуитор.
Әнди самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар сениң йениңға келиду; Гүлдүрмама, йәр тәврәш, күчлүк шавқун, қуюнтаз, боран вә жутувалғучи от ялқунлар билән сәндин һесап алиду.
7 Ши, ка ун вис, ка о ведение де ноапте, аша ва фи мулцимя нямурилор каре вор лупта ымпотрива луй Ариел, аша вор фи чей че се вор бате ымпотрива луй ши четэцуей луй, стрынгынду-л де апроапе.
Шундақ қилип Ариәлгә қарши җәң қилидиған, Йәни униңға вә қәлъә-қорғанлиқ мудапиәләргә җәң қиливатқан барлиқ әлләрниң нурғунлиған қошунлири кечиси көргән чүштики көрүнүштәк йоқап кетиду.
8 Дупэ кум чел флэмынд висязэ кэ мэнынкэ ши се трезеште ку стомакул гол ши дупэ кум чел ынсетат висязэ кэ бя ши се трезеште сторс де путерь ши ку сетя неастымпэратэ, тот аша ва фи ши ку мулцимя нямурилор каре вор вени сэ лупте ымпотрива мунтелуй Сионулуй.
Ач қалған бириси чүш көргәндә, Чүшидә бир немә йәйду; Бирақ ойғанса, мана қосиғи қуруқ туриду; Чаңқиған бириси чүш көргәндә, Чүшидә су ичиду; Бирақ ойғанса, мана у һалидин кетиду, У йәнила уссузлуққа тәшна болиду; Мана Зион теғиға қарши җәң қиливатқан әлләрниң нурғунлиған қошунлири дәл шундақ болиду.
9 Рэмынець ынкремениць ши уймиць! Ынкидець окий ши фиць орбь! Ей сунт бець, дар ну де вин; се клатинэ, дар ну дин причина бэутурилор тарь.
Әнди арисалди боливерип, Қаймуқуп кетиңлар! Өзүңларни қариғу қилип, қариғу болуңлар! Улар мәс болди, бирақ шараптин әмәс! Улар иләңлишип қалди, бирақ һарақтин әмәс!
10 Чи пентру кэ Домнул а турнат песте вой ун дух де адормире; в-а ынкис окий, пророчилор, ши в-а акоперит капетеле, вэзэторилор.
Чүнки Пәрвәрдигар силәргә ғәпләт уйқиси басқучи бир роһни төкүп, Көзүңларни етивәтти; У пәйғәмбәрләр вә баш-көзүңлар болған алдин көргүчиләрниму чүмкивәтти.
11 Де ачея тоатэ дескопериря думнезеяскэ а ажунс пентру вой ка ворбеле уней кэрць печетлуите. Дакэ о дай куйва каре штие сэ читяскэ ши-й зичь: „Я читеште!”, ел рэспунде: „Ну пот, кэч есте печетлуитэ!”
Мошу көргән пүткүл вәһий болса, силәр үчүн печәтливетилгән бир йөгимә китапдәк болуп қалди; Хәқ китапни саватлиқ бирисигә берип: — «Оқуп беришиңизни өтүнимән» — десә, у: — «Оқуялмаймән, чүнки печити бар екән» — дәйду.
12 Сау дакэ дай картя унуя каре ну штие сэ читяскэ ши-й зичь: „Я читеште!”, ел рэспунде: „Ну штиу сэ читеск.”
Китап саватсиз бирисигә берилип: — «Оқуп беришиңизни өтүнимән» — дейилсә, у: — «Мән саватсиз» — дәйду.
13 Домнул зиче: „Кынд се апропие де Мине попорул ачеста, Мэ чинстеште ку гура ши ку бузеле, дар инима луй есте департе де Мине ши фрика пе каре о аре де Мине ну есте декыт о ынвэцэтурэ де датинэ оменяскэ.
Вә Рәб мундақ дәйду: — «Мошу хәлиқ ағзи билән Маңа йеқинлашқанда, Тили билән Мени һөрмәтлигәндә, Бирақ қәлби болса Мәндин жирақ турғачқа, Мәндин болған қорқуши болса, пәқәт инсан балисиниң пәтивалиридинла болиду, халас;
14 Де ачея вой лови ярэшь пе попорул ачеста ку семне ши минунь дин че ын че май минунате, аша кэ ынцелепчуня ынцелепцилор луй ва пери ши причеперя оаменилор луй причепуць се ва фаче невэзутэ.”
Шуңа мана, Мән мошу хәлиқ арисида йәнә бир карамәт көрситимән; Карамәт бир ишни карамәт билән қилимән; Шуниң билән уларниң данишмәнлириниң даналиғи йоқилиду; Уларниң ақиллириниң әқиллири йошурунувалған болиду».
15 Вай де чей че ышь аскунд плануриле динаинтя Домнулуй, каре ышь фак фаптеле ын ынтунерик ши зик: „Чине не веде ши чине не штие?”
Өзиниң пүккән нийәтлирини Пәрвәрдигардин йошуруш үчүн астин йәргә киривалған, Өз ишлирини қараңғулуқта қилидиған, Вә «Бизни ким көриду» вә «Ким бизни билгән» дегәнләргә вай!
16 Стрикаць че сунтець! Оаре оларул требуе привит ка лутул сау поате лукраря сэ зикэ деспре лукрэтор: „Ну м-а фэкут ел”? Сау поате васул сэ зикэ деспре олар: „Ел ну се причепе”?
Аһ, силәрниң тәтүрлүгүңлар! Сапалчини сеғиз лайға охшатқили боламду? Шундақла иш өзини Ишлигүчигә: «У мени ишлимигән», Яки шәкилләндүрүлгән өзини Шәкилләндүргүчигә: «Униң әқли йоқ» десә боламду?!
17 Песте пуцинэ време, Либанул се ва префаче ын помет, ши пометул ва фи сокотит ка о пэдуре!
Чүнки қисқа вақит ичидила, Ливан мевилик бағға айландурулмамду? Мевилик бағ болса орман һесапланмамду?
18 Ын зиуа ачея, сурзий вор аузи кувинтеле кэрций ши окий орбилор, избэвиць де негурэ ши ынтунерик, вор ведя.
Шу күнидә гаслар шу йөгимә китапниң сөзлирини аңлайдиған, Қариғулар зулмәт һәм қараңғулуқтин чиқип көзлири көридиған болиду;
19 Чей ненорочиць се вор букура тот май мулт ын Домнул ши сэрачий се вор весели де Сфынтул луй Исраел.
Мөминләр болса Пәрвәрдигардин техиму хурсән болиду; Инсанлар арисидики мискинләр Исраилдики Муқәддәс Болғучидин шатлиниду.
20 Кэч асуприторул ну ва май фи, батжокориторул ва пери ши тоць чей че пындяу нелеӂюиря вор фи нимичиць:
Рәһимсиз болғучи йоқайду, Мазақ қилғучи ғайип болиду; Қәбиһлик пурситини күтидиғанларниң һәммиси һалак қилиниду;
21 чей че осындяу пе алций ла жудекатэ, ынтиндяу курсе куй ый ынфрунтау ла поарта четэций ши нэпэстуяу фэрэ темей пе чел невиноват.
Мана [мошундақ адәмләр] адәмни бир сөз үчүнла җинайәтчи қилиду, Дәрвазида туруп рәзилликкә тәнбиһ бәргүчи үчүн қапқан тәйярлап қойиду, Һәққаний адәмниң дәвасини сәвәпсиз бекар қиливетиду.
22 Де ачея аша ворбеште Домнул кэтре каса луй Иаков, Ел, каре а рэскумпэрат пе Авраам: „Акум Иаков ну ва май роши де рушине ши ну и се ва май ынгэлбени фаца акум.
Шуңа Ибраһим үчүн бәдәл төләп қутқузған Пәрвәрдигар Яқупниң җәмәти тоғрилиқ мундақ дәйду: — «Һазир болса Яқуп хиҗиллиққа қалмайду, Һазир болса у тит-тит болуп чирайи татирип кәтмәйду;
23 Кэч, кынд вор ведя ей, кынд вор ведя копиий лор, ын мижлокул лор, лукраря мынилор Меле, Ымь вор сфинци Нумеле; вор сфинци пе Сфынтул луй Иаков ши се вор теме де Думнезеул луй Исраел.
Чүнки [Яқуп] қолумниң ишлигән әмили болған, өз арисида турған әвлатлирини көргән вақтида, Улар намимни муқәддәс дәп улуқлайдиған, Яқупниң Муқәддәс Болғучисини пак-муқәддәс дәп билидиған, Исраилниң Худасидин қорқидиған болиду.
24 Чей рэтэчиць ку духул вор кэпэта причепере ши чей че кыртяу вор луа ынвэцэтурэ.”
Роһи езип кәткәнләр йорутулидиған, Қақшап жүргәнләр несиһәт-билим қобул қилидиған болиду.