Исая 25
1 Доамне, Ту ешть Думнезеул меу; пе Тине Те вой ынэлца! Лауд Нумеле Тэу, кэч ай фэкут лукрурь минунате; плануриле Тале фэкуте май динаинте с-ау ымплинит ку крединчошие.
HERR, du bist mein Gott! dich preise ich; ich lobe deinen Namen, denn du tust Wunder; dein Ratschlüsse von alters her sind treu und wahrhaftig.
2 Кэч ай префэкут четатя (Бабилон) ынтр-ун морман де петре, четэцуя чя таре ынтр-о грэмадэ де дэрымэтурь; четатя чя маре а стрэинилор есте нимичитэ ши ничодатэ ну ва май фи зидитэ.
Denn du machst die Stadt zum Steinhaufen, die feste Stadt, daß sie auf einem Haufen liegt, der Fremden Palast, daß sie nicht mehr eine Stadt sei und nimmermehr gebaut werde.
3 Де ачея Те слэвеск попоареле путерниче ши четэциле нямурилор путерниче се тем де Тине.
Darum ehrt dich ein mächtiges Volk: die Städte gewaltiger Heiden fürchten dich.
4 Кэч Ту ай фост ун лок де скэпаре пентру чел слаб, ун лок де скэпаре пентру чел ненорочит ын неказ, ун адэпост ымпотрива фуртуний, ун умбрар ымпотрива кэлдурий, кэч суфларя асуприторилор есте ка вижелия каре избеште ын зид.
Denn du bist der Geringen Stärke, der Armen Stärke in der Trübsal, eine Zuflucht vor dem Ungewitter, ein Schatten vor der Hitze, wenn die Tyrannen wüten wie ein Ungewitter wider eine Wand.
5 Кум домолешть кэлдура ынтр-ун пэмынт арзэтор, аша ай домолит зарва стрэинилор; кум есте ынэдушитэ кэлдура де умбра унуй нор, аша ау фост ынэдушите кынтэриле де бируинцэ але асуприторилор.
Du demütigst der Fremden Ungestüm wie die Hitze in einem dürren Ort; wie die Hitze durch der Wolken Schatten, so wird gedämpft der Tyrannen Siegesgesang.
6 Домнул оштирилор прегэтеште тутурор попоарелор, пе мунтеле ачеста, ун оспэц де букате густоасе, ун оспэц де винурь векь, де букате мезоасе, плине де мэдувэ, де винурь векь ши лимпезите.
Und der HERR Zebaoth wird allen Völkern machen auf diesem Berge ein fettes Mahl, ein Mahl von reinem Wein, von Fett, von Mark, von Wein, darin keine Hefe ist.
7 Ши, пе мунтеле ачеста, ынлэтурэ марама каре акоперэ тоате попоареле ши ынвелитоаря каре ынфэшоарэ тоате нямуриле;
Und er wird auf diesem Berge die Hülle wegtun, damit alle Völker verhüllt sind, und die Decke, mit der alle Heiden zugedeckt sind.
8 нимичеште моартя пе вечие: Домнул Думнезеу штерӂе лакримиле де пе тоате фецеле ши ындепэртязэ де пе тот пэмынтул окара попорулуй Сэу; да, Домнул а ворбит.
Er wird den Tod verschlingen ewiglich; und der Herr HERR wird die Tränen von allen Angesichtern abwischen und wird aufheben alle Schmach seines Volks in allen Landen; denn der HERR hat's gesagt.
9 Ын зиуа ачея, вор зиче: „Ятэ, ачеста есте Думнезеул ностру, ын каре авям ынкредере кэ не ва мынтуи. Ачеста есте Домнул, ын каре не ынкредям. Акум, сэ не веселим ши сэ не букурэм де мынтуиря Луй!”
Zu der Zeit wird man sagen: Siehe, das ist unser Gott, auf den wir harren, und er wird uns helfen; das ist der HERR auf den wir harren, daß wir uns freuen und fröhlich seien in seinem Heil.
10 Кэч мына Домнулуй се одихнеште пе мунтеле ачеста, дар Моабул есте кэлкат ын пичоаре пе лок кум есте кэлкат ын пичоаре паюл ын бэлегар.
Denn die Hand des HERRN ruht auf diesem Berge. Moab aber wird unter ihm zertreten werden, wie Stroh zertreten wird und wie Kot.
11 Ын мижлокул ачестей бэлтоаче, ел ышь ынтинде мыниле кум ле ынтинде ынотэторул ка сэ ыноате, дар Домнул ый добоарэ мындрия ши фаче де нимика дибэчия мынилор луй.
Und er wird seine Hände ausbreiten mitten unter sie, wie sie ein Schwimmer ausbreitet, zu schwimmen; und wird ihre Pracht erniedrigen mit den Armen seiner Hände
12 Ел сурпэ, прэбушеште ынтэритуриле ыналте але зидурилор тале, ле прэбушеште ла пэмынт, ын цэрынэ.
und die hohen Festen eurer Mauern beugen, erniedrigen und in den Staub zu Boden werfen.
