Исая 24
1 Ятэ, Домнул дешартэ цара ши о пустиеште, ый рэстоарнэ фаца ши рисипеште локуиторий;
Katso, Herra tekee maan tyhjäksi ja autioksi, mullistaa sen muodon ja hajottaa sen asukkaat.
2 кум се ынтымплэ преотулуй, се ынтымплэ ши попорулуй; стэпынулуй, ка ши слуӂий; стэпыней, ка ши служничей; вынзэторулуй, ка ши кумпэрэторулуй; челуй че дэ ку ымпрумут, ка ши челуй че я ку ымпрумут; даторникулуй, ка ши челуй кэруя ый есте датор.
Ja niinkuin kansan käy, niin papinkin, niinkuin orjan, niin hänen herransa, niinkuin orjattaren, niin hänen emäntänsä, niinkuin ostajan, niin myyjän, niinkuin lainanottajan, niin lainanantajan, niinkuin velallisen, niin velkojankin.
3 Цара есте пустиитэ де тот ши прэдатэ; кэч Домнул а хотэрыт аша.
Maa tyhjentämällä tyhjennetään ja ryöstämällä ryöstetään. Sillä Herra on tämän sanan puhunut.
4 Цара есте тристэ, слеитэ де путерь; локуиторий сунт мыхниць ши тынжеск; кэпетенииле попорулуй сунт фэрэ путере,
Maa murehtii ja lakastuu, maanpiiri nääntyy ja lakastuu; kansan ylhäiset maassa nääntyvät.
5 кэч цара а фост спуркатэ де локуиторий ей; ей кэлкау леӂиле, ну циняу порунчиле ши рупяу легэмынтул чел вешник!
Maa on saastunut asukkaittensa alla, sillä he ovat rikkoneet lait, muuttaneet käskyt, hyljänneet iankaikkisen liiton.
6 Де ачея мэнынкэ блестемул цара ши суферэ локуиторий ей педяпса нелеӂюирилор лор; де ачея сунт прэпэдиць локуиторий цэрий ши ну май рэмыне декыт ун мик нумэр дин ей.
Sentähden kirous kalvaa maata, ja sen asukkaat syystänsä kärsivät; sentähden maan asukkaat kuumuudesta korventuvat, ja vähän jää ihmisiä jäljelle.
7 Мустул стэ трист, вия есте вештежитэ; тоць чей че ерау ку инима веселэ суспинэ.
Viini murehtii, viiniköynnös kuihtuu, kaikki ilomieliset huokaavat.
8 А ынчетат десфэтаря тимпанелор, с-а сфыршит веселия гэлэӂиоасэ, с-а дус букурия харпей.
Loppunut on vaskirumpujen riemu, lakannut remuavaisten melu, loppunut kanteleitten riemu.
9 Ну се май кынтэ кынд се бя вин ши бэутуриле тарь ли се пар амаре челор че ле бяу.
Ei laulaen viiniä juoda, väkijuoma käy karvaaksi juojillensa.
10 Четатя пустие есте дэрыматэ; тоате каселе сунт ынкисе, ну май интрэ нимень ын еле.
Kukistettu on autio kaupunki, joka talo teljetty, sisään pääsemätön.
11 Пе улице се стригэ дупэ вин; с-а дус орьче десфэтаре, ну май есте ничо веселие ын царэ.
Viinistä on kaduilla valitus, kaikki ilo on mennyt mailleen, riemu maasta paennut.
12 Нумай пустиире а май рэмас ын четате ши порциле стау дэрымате.
Jäljellä on kaupungissa hävitys, portti on pirstaleiksi lyöty.
13 Да, ын царэ, ын мижлокул попоарелор, есте ка атунч кынд се скутурэ мэслинул сау ка ла кулесул чоркинелор рэмасе дупэ кулесул вией.
Sillä niin on käyvä maan päällä, kansojen keskuudessa, kuin öljypuuta karistettaessa, kuin jälkikorjuussa, viininkorjuun päätyttyä.
14 Чейлалць ынсэ, каре вор май рэмыне, ышь ынэлцэ гласул, скот стригэте де веселие; де пе цэрмуриле мэрий, лаудэ мэреция Домнулуй.
Ne korottavat äänensä ja riemuitsevat, ne huutavat mereltä päin Herran valtasuuruutta:
15 „Прослэвиць дар пе Домнул ын локуриле унде стрэлучеште луминэ, лэудаць Нумеле Домнулуй Думнезеулуй луй Исраел ын остроавеле мэрий!”
"Sentähden kunnioittakaa Herraa valon mailla, ja meren saarilla Herran, Israelin Jumalan, nimeä".
16 Де ла марӂиниле пэмынтулуй аузим кынтынд: „Славэ челуй неприхэнит!” Дар еу зик: „Сунт пердут! Сунт пердут! Вай де мине!” Жефуиторий жефуеск, жефуиторий се ынвершунязэ ла жаф.
Maan äärestä kuulemme ylistysvirret: "Ihana on vanhurskaan osa!" Mutta minä sanon: "Riutumus, riutumus on minun osani, voi minua: ryöstäjät ryöstävät, raastaen ryöstäjät ryöstävät!"
17 Гроаза, гроапа ши лацул вин песте тине, локуитор ал цэрий!
Kauhu ja kuoppa ja paula on edessäsi, sinä maan asukas.
18 Чел че фуӂе динаинтя стригэтелор де гроазэ каде ын гроапэ ши чел че се ридикэ дин гроапэ се принде ын лац, кэч се дескид стэвилареле де сус ши се клатинэ темелииле пэмынтулуй!
Joka pakenee kauhun ääntä, se putoaa kuoppaan, ja joka kuopasta nousee, se puuttuu paulaan. Sillä korkeuden akkunat aukenevat ja maan perustukset järkkyvät.
19 Пэмынтул се рупе, пэмынтул се сфэрымэ, пэмынтул се крапэ,
Maa murskaksi musertuu, maa halkee ja hajoaa, maa horjuu ja huojuu.
20 пэмынтул се клатинэ ка ун ом бят, тремурэ ка о колибэ; пэкатул луй ыл апасэ, каде ши ну се май ридикэ.
Maa hoippuu ja hoipertelee niinkuin juopunut, huojuu niinkuin lehvämaja. Raskaana painaa sitä sen rikkomus, se kaatuu eikä enää nouse.
21 Ын зиуа ачея, Домнул ва педепси ын чер оштиря де сус, яр пе пэмынт, пе ымпэраций пэмынтулуй.
Sinä päivänä Herra kostaa korkeuden sotajoukolle korkeudessa ja maan kuninkaille maan päällä.
22 Ачештя вор фи стрыншь ка приншь де рэзбой ши пушь ынтр-о темницэ, вор фи ынкишь ын герле ши, дупэ ун маре нумэр де зиле, вор фи педепсиць.
Heidät kootaan sidottuina vankikuoppaan ja suljetaan vankeuteen; pitkän ajan kuluttua heitä etsiskellään.
23 Луна ва фи акоперитэ де рушине ши соареле, де гроазэ, кэч Домнул оштирилор ва ымпэрэци пе Мунтеле Сионулуй ши ла Иерусалим, стрэлучинд де славэ ын фаца бэтрынилор Луй.
Ja kuu punastuu, ja aurinko häpeää, sillä Herra Sebaot on kuningas Siionin vuorella ja Jerusalemissa, ja hänen vanhintensa edessä loistaa kirkkaus.
