Исая 21
1 Пророчие асупра пустиулуй мэрий: Кум ынаинтязэ вижелия де ла мязэзи, аша вине ел дин пустиу, дин цара ынфрикошатэ.
De last der woestijn aan de zee. Gelijk de wervelwinden in het zuiden henen doorgaan, zal hij uit de woestijn komen, uit een vreselijk land.
2 О ведение грозавэ ми с-а дескоперит. Асуприторул асупреште, пустииторул пустиеште. „Суе-те, Еламуле! Ымпресоарэ, Медио! Кэч фак сэ ынчетезе тоате офтэриле лор”, зиче Домнул.
Een hard gezicht is mij te kennen gegeven: die trouweloze handelt trouwelooslijk, en die verstoorder verstoort; trek op, o Elam! beleger ze, o Media! Ik heb al haar zuchting doen ophouden.
3 Де ачея ми с-а умплут инима де нелиниште, м-апукэ дурериле, ка дурериле уней фемей кынд наште. Звырколириле ну мэ ласэ с-ауд, тремурул мэ ымпедикэ сэ вэд.
Daarom zijn mijn lendenen vol van grote krankheid, bange weeen hebben mij aangegrepen, gelijk de bange weeen van een, die baart; ik krom mij van horen, ik word ontsteld van het aanzien.
4 Ымь бате инима ку путере, м-апукэ гроаза; ноаптя плэчерилор меле ажунӂе о ноапте де спаймэ.
Mijn hart dwaalt, gruwen verschrikt mij, de schemering, waar ik naar verlangd heb, stelt Hij mij tot beving.
5 Ей пун маса, стража вегязэ, ши ей мэнынкэ, бяу… Дар деодатэ се ауде стригынд: „Ын пичоаре, воевозь! Унӂець скутул!”
Bereid de tafel, zie toe, gij wachter! eet, drink; maakt u op, gij vorsten, bestrijkt het schild!
6 Кэч аша мь-а ворбит Домнул: „Ду-те ши пуне ун стрэжер, ка сэ дя де весте деспре че ва ведя.”
Want aldus heeft de Heere tot mij gezegd: Ga heen, zet een wachter, laat hem aanzeggen, wat hij ziet.
7 Ел а вэзут кэлэриме, кэлэрець дой кыте дой, кэлэрець пе мэгарь, кэлэрець пе кэмиле, ши аскулта ку луаре аминте, ку чя май маре бэгаре де сямэ.
En hij zag een wagen, een paar ruiters, een wagen met ezels, een wagen met kemels; en hij merkte zeer nauw op, met grote opmerking.
8 Апой а стригат ка ун леу: „Доамне, ам стат мереу ын турнул меу де пазэ ши стэтям де стражэ ын тоате нопциле.
En hij riep: Een leeuw, Heere! ik sta op den wachttoren geduriglijk bij dag, en op mijn hoede zet ik mij ganse nachten.
9 Ши ятэ кэ а венит кэлэриме ши кэлэрець дой кыте дой.” Апой а луат ярэшь кувынтул ши а зис: „А кэзут, а кэзут Бабилонул ши тоате икоанеле думнезеилор луй сунт сфэрымате ла пэмынт!”
En zie nu, daar komt een wagen mannen, en een paar ruiters! Toen antwoordde hij, en zeide: Babel is gevallen, zij is gevallen! en al de gesneden beelden harer goden heeft Hij verbroken tegen de aarde.
10 О, попорул меу, каре ай фост стропшит ка боабеле де грыу дин ария мя, че ам аузит де ла Домнул оштирилор, Думнезеул луй Исраел, ачея вэ вестеск.
O mijn dorsing, en de tarwe mijns dorsvloers! wat ik gehoord heb van den HEERE der heirscharen, den God Israels, dat heb ik ulieden aangezegd.
11 Пророчие асупра Думей: Ми се стригэ дин Сеир: „Стрэжеруле, кыт май есте дин ноапте? Стрэжеруле, май есте мулт дин ноапте?”
De last van Duma. Men roept tot mij uit Seir: Wachter! wat is er van den nacht? Wachter! wat is er van den nacht?
12 Стрэжерул рэспунде: „Вине диминяца, ши есте тот ноапте. Дакэ врець сэ ынтребаць, ынтребаць; ынтоарчеци-вэ ши вениць ярэшь!”
De wachter zeide: De morgenstond is gekomen, en het is nog nacht; wilt gijlieden vragen, vraagt; keert weder, komt.
13 Пророчие асупра Арабией: Вець петрече ноаптя ын туфеле Арабией, чете де негусторь дин Дедан!
De last tegen Arabie. In het woud van Arabie zult gijlieden vernachten, o gij reizende gezelschappen van Dedanieten!
14 Дучець апэ челор че ле есте сете; локуиторий цэрий Тема, дучець пыне фугарилор!
Komt den dorstige tegemoet met water; de inwoners des lands van Thema zijn den vluchtende met zijn brood bejegend.
15 Кэч ей фуг динаинтя сэбиилор, динаинтя сабией скоасе дин тякэ, динаинтя аркулуй ынкордат ши динаинтя уней лупте ынвершунате.
Want zij vluchten voor de zwaarden, voor het uitgetrokken zwaard, en voor den gespannen boog, en voor de zwarigheid des krijgs.
16 Кэч аша мь-а ворбит Домнул: „Ынкэ ун ан, ка аний унуй симбриаш, ши с-а испрэвит ку тоатэ слава Кедарулуй.
Want alzo heeft de HEERE tot mij gezegd: Nog binnen een jaar, gelijk de jaren eens dagloners zijn, zo zal de heerlijkheid van Kedar ten ondergaan.
17 Ну ва май рэмыне декыт ун мик нумэр дин витежий аркашь, фий ай Кедарулуй, кэч Домнул Думнезеул луй Исраел а спус-о.”
En het overgebleven getal der schutters, de helden der Kedarenen, zullen minder worden, want de HEERE, de God Israels, heeft het gesproken.
