Исая 20

1 Ын анул кынд а венит Тартан ла Асдод, тримис де Саргон, ымпэратул Асирией, сэ батэ Асдодул ши л-а луат,

سرگن، پادشاه آشور، سردار سپاه خود را به شهر اشدود در فلسطین فرستاد و آن را تسخیر کرد.

2 ын время ачея, Домнул а ворбит луй Исая, фиул луй Амоц ши й-а зис: „Ду-те, дезлягэ-ць сакул де пе коапсе ши скоате-ць ынкэлцэминтя дин пичоаре!” Ел а фэкут аша, а умблат гол ши дескулц.

سه سال پیش از این رویداد، خداوند به اشعیا پسر آموص فرموده بود که لباس و کفش خود را از تن در بیاورد و عریان و پا برهنه راه برود، و اشعیا چنین کرد.

3 Ши Домнул а зис: „Дупэ кум робул меу Исая умблэ гол ши дескулц трей ань де зиле, ка семн ши ынштиинцаре пентру Еӂипт ши пентру Етиопия,

هنگامی که اشدود به دست آشور افتاد خداوند فرمود: «خدمتگزار من اشعیا مدت سه سال عریان و پا برهنه راه رفته است. این نشانهٔ بلاهای هولناکی است که من بر مصر و حبشه خواهم آورد.

4 тот аша ши ымпэратул Асирией ва луа дин Еӂипт ши дин Етиопия приншь де рэзбой ши сургюниць, тинерь ши бэтрынь, гой ши дескулць ши ку спинаря дескоперитэ, спре рушиня Еӂиптулуй.

پادشاه آشور مردم مصر و حبشه را اسیر خواهد کرد و کوچک و بزرگ را مجبور خواهد ساخت عریان و پا برهنه راه بروند تا مصر را رسوا کند.

5 Атунч се вор ынгрози ши се вор рушина чей че ышь пусесерэ ынкредеря ын Етиопия ши се фэляу ку Еӂиптул.

آنگاه مردمی که در سواحل فلسطین زندگی می‌کنند و تکیه‌گاهشان حبشه، و فخرشان مصر است، پریشان و رسوا شده، خواهند گفت:”اگر بر سر مصر که می‌خواستیم از دست آشور به او پناه ببریم چنین بلایی آمد، پس بر سر ما چه خواهد آمد؟“»

6 Ши локуиторий де пе цэрмул ачеста вор зиче ын зиуа ачея: ‘Ятэ че а ажунс ынкредеря ноастрэ пе каре не бизуисерэм ка сэ фим ажутаць ши сэ фим избэвиць де ымпэратул Асирией! Кум вом скэпа акум?’”