Исая 18
1 Вай де тине, царэ ын каре рэсунэ зэнгэнит де арме ши каре ешть динколо де рыуриле Етиопией!
Gorje deželi, zasenčeni s perutmi, ki je onkraj etiopskih rek,
2 Ту, каре тримиць соль пе маре ын корэбий де папурэ, каре плутеск пе лучиул апелор! Дучеци-вэ, соль юць, ла нямул ачела таре ши путерник, ла попорул ачела ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь!
ki pošilja predstavnike po morju, celo v posodah iz ločja na vodah, rekoč: »Pojdite, vi nagli poslanci, k narodu, razkropljenemu in razgaljenemu, k ljudstvu, strašnemu od njihovega začetka do zdaj; narodu razdeljenemu in pomendranemu, katerega deželo so oplenile reke!
3 Вой, тоць локуиторь ай лумий, ши вой, локуиторь ай пэмынтулуй, луаць сяма кынд се ыналцэ стягул пе мунць ши аскултаць кынд сунэ трымбица!
Vsi vi naseljenci zemeljskega [kroga] in prebivalci na zemlji, glejte, ko dviguje zastavo na gorah in ko zatrobi na šofar, prisluhnite.
4 Кэч аша мь-а ворбит Домнул: „Еу привеск лиништит дин локуинца Мя пе кэлдура арзэтоаре а луминий соарелуй ши пе абурул де роуэ, ын випия сечеришулуй.
Kajti tako mi je rekel Gospod: ›Vzel si bom počitek in preudaril bom v svojem bivališču, kakor sončna vročina na rastlinah in kakor oblak rose v vročini žetve.
5 Дар, ынаинте де сечериш, кынд каде флоаря ши родул се фаче агуридэ, ел тае ындатэ млэдицеле ку косоаре, ба тае кяр лэстарий ши-й арункэ…”
Kajti pred žetvijo, ko je brst popoln in kislo grozdje dozoreva v cvetu, bo z obdelovalnimi kavlji odrezal tako poganjke, kakor odvzel in odrezal mladike.
6 Ши асириений вор фи лэсаць астфел прадэ пэсэрилор рэпитоаре дин мунць ши фярелор пэмынтулуй; пэсэриле де прадэ вор петрече вара пе трупуриле лор моарте, ши фяреле пэмынтулуй вор ерна пе еле.
Skupaj bodo prepuščeni perjadi gora in zemeljskim živalim, in perjad bo na njih preživela čas žetve in vse zemeljske živali bodo prezimovale na njih.
7 Ын время ачея, се вор адуче дарурь де мынкаре Домнулуй оштирилор де попорул чел таре ши путерник, де попорул чел ынфрикошат де ла ынчепутул луй, ням путерник, каре здробеште тотул ши а кэруй царэ есте тэятэ де рыурь: вор фи адусе аколо унде локуеште Нумеле Домнулуй оштирилор, пе мунтеле Сионулуй.
V tistem času bo prineseno darilo Gospodu nad bojevniki, od ljudstva, razkropljenega in razgaljenega in od ljudstva, ki je strašno od svojega začetka do sedaj, naroda, ki je razdeljen in pomendran pod stopalom, katerega deželo so oplenile reke, do kraja imena Gospoda nad bojevniki, gore Sion.‹«
