< Исая 13 >

1 Пророчие ымпотрива Бабилонулуй, дескоперитэ луй Исая, фиул луй Амоц:
Babelin kuorma, jonka Jesaia Amotsin poika näki.
2 Ридикаць ун стяг пе ун мунте гол, ынэлцаць гласул спре ей, фачець семне ку мына, ка сэ винэ ла порциле асуприторилор!
Nostakaat lippu korkialle vuorelle, huutakaat kovin heitä vastaan; nostaaat kätenne ylös, antakaat pääruhtinasten mennä porteista sisälle.
3 „Ам дат порункэ сфинтей Меле оштирь”, зиче Домнул, „ам кемат пе витежий Мей ла жудеката мынией Меле, пе чей че се букурэ де мэримя Мя.”
Minä olen käskenyt pyhitetyilleni, ja kutsunut väkeväni minun vihaani, jotka iloitsevat minun kunniassani.
4 Ун вует се ауде пе мунць, ка вуетул де попор мулт; се ауде о зарвэ де ымпэрэций, де нямурь адунате. Домнул оштирилор Ышь черчетязэ оастя каре ва да лупта.
Siellä on suuren joukon huuto vuorilla, niinkuin paljon kansan huuto, niinkuin humaus pakanain kootusta valtakunnasta: Herra Zebaot varustaa joukon sotaan,
5 Ей вин динтр-о царэ депэртатэ, де ла марӂиня черурилор: Домнул ши унелтеле мынией Луй вор нимичи тот пэмынтул.
Jotka kaukaiselta maalta tulevat, taivaan ääristä: tosin itse Herra vihansa joukolla, hävittämään koko maata.
6 Ӂемець, кэч зиуа Домнулуй есте апроапе: еа вине ка о пустиире а Челуй Атотпутерник!
Valittakaat, että Herran päivän on juuri läsnä; hän tulee niinkuin hävitys Kaikkivaltiaalta.
7 Де ачея тоате мыниле слэбеск ши орьче инимэ оменяскэ се топеште.
Sentähden pitää kaikki kädet lankeeman maahan, ja kaikki ihmisten sydämet vaipuman.
8 Ей сунт нэпэдиць де спаймэ; ый апукэ кинуриле ши дурериле; се звырколеск ка о фемее ын дурериле наштерий; се уйтэ уний ла алций ынкремениць; фецеле лор сунт роший ка фокул.
Hämmästys, tuska ja kipu pitää tuleman heidän päällensä; heillä pitää oleman tuska ninkuin lapsen synnyttäväisellä: yhden pitää toista kauhistuman, heidän kasvonsa pitää oleman punaisen niinkuin tulen.
9 Ятэ, вине зиуа Домнулуй, зи фэрэ милэ, зи де мыние ши урӂие апринсэ, каре ва префаче тот пэмынтул ын пустиу ши ва нимичи пе тоць пэкэтоший де пе ел.
Sillä katso, Herran päivä tulee kauhiasti vihaisna ja julmana, hävittämään maata, ja siitä teloittamaan syntisiä,
10 Кэч стелеле черурилор ши Орионул ну вор май стрэлучи; соареле се ва ынтунека ла рэсэритул луй ши луна ну ва май лумина.
Ettei tähdet taivaassa, ja hänen kointähtensä paista kirkkaasti; aurinko ylenee synkiästi, ja kuu paistaa pimiästi.
11 „Вой педепси”, зиче Домнул, „лумя пентру рэутатя ей ши пе чей рэй пентру нелеӂюириле лор; вой фаче сэ ынчетезе мындрия челор труфашь ши вой доборы семеция челор асуприторь.
Minä tahdon rangaista maan piirin hänen pahuutensa tähden ja jumalattomat heidän vikainsa tähden, ja tahdon lopettaa koreiden ylpeyden, ja nöyryyttää jaloin ynseyden;
12 Вой фаче пе оамень май рарь декыт аурул курат ши май скумпь декыт аурул дин Офир.
Niin että mies pitää oleman kalliimpi puhdasta kultaa, ja ihminen enempi kunnioitettu kuin kappale Ophirin kultaa.
13 Пентру ачаста вой клэтина черуриле, ши пэмынтул се ва згудуи дин темелия луй, де мыния Домнулуй оштирилор, ын зиуа мынией Луй апринсе.
Sentähden minä liikutan taivaan, niin että maan pitää vapiseman paikastansa Herran Zebaotin vihan kautta, ja hänen julman vihansa päivän kautta.
14 Атунч, ка о кэприоарэ спериятэ, ка о турмэ фэрэ пэстор, фиекаре се ва ынтоарче ла попорул сэу, фиекаре ва фуӂи ын цара луй.
Ja hänen pitää oleman niinkuin pois ajetun metsävuohen, ja niinkuin lauman ilman paimenta; niin että jokaisen pitää palajaman kansansa tykö, ja jokaisen pakeneman maallensa;
15 Тоць чей че вор фи приншь вор фи стрэпуншь ши тоць чей че вор фи апукаць вор кэдя учишь де сабие.
Että jokainen, joka löydetään, pitää pistettämän lävitse, ja jokainen, joka siellä läsnä on, pitää miekalla lankeeman.
16 Копиий лор вор фи здробиць суб окий лор, каселе ле вор фи жефуите ши невестеле лор вор фи нечинстите.
Pitää myös heidän lapsensa heidän silmäinsä edessä tapettaman, heidän huoneensa ryöstettämän, ja heidän emäntänsä häväistämän.
17 Ятэ, ацыц ымпотрива лор пе мезь, каре ну се уйтэ ла арӂинт ши ну пофтеск аурул.
Katso, minä herätän Mediläiset heidän päällensä, jotka ei etsi hopiaa, eikä kysy kultaa;
18 Ку аркуриле лор вор доборы пе тинерь ши вор фи фэрэ милэ пентру родул пынтечелор: окюл лор ну ва круца пе копий.
Vaan ampuvat nuoria miehiä kuoliaaksi joutsilla, ja ei armahda äidin kohdun hedelmää, eikä säästä lastakaan.
19 Ши астфел, Бабилонул, подоаба ымпэрацилор, фалника мындрие а халдеенилор, ва фи ка Содома ши Гомора, пе каре ле-а нимичит Думнезеу.
Näin pitää Babeli, se kaikkein kaunein valtakuntain seassa, Kaldealaisten koreus, tuleman; niinkuin Jumala kukisti Sodoman ja Gomorran;
20 Ел ну ва май фи локуит, ну ва май фи ничодатэ попор ын ел. Арабул ну-шь ва май ынтинде кортул аколо ши пэсторий ну-шь вор май цэркуи турмеле аколо,
Niin ettei siellä enää pidä asuttaman ajankaikkisesti, eikä siellä asuntoa pidettämän suvusta sukuun. Niin ettei myös Arabialaisten sinne pidä yhtään majaa tekemän, eikä paimenten pidä siellä lounalla makaaman.
21 чи фяреле пустиулуй ышь вор фаче кулкушул аколо, буфницеле ый вор умпле каселе, струций вор локуи аколо ши стафииле се вор жука аколо.
Vaan metsän pedot pitää siellä makaaman, ja heidän huoneensa oleman täynnä kauheita petoja, ja yököt pitää siellä asuman, ja siellä liekkiöt hyppelemän,
22 Шакалий вор урла ын каселе луй ымпэрэтешть пустий ши кыний сэлбатичь, ын каселе луй де петречере. Время луй есте апроапе сэ винэ ши зилеле ну и се вор лунӂи.”
Ja tarhapöllöt laulaman hänen kaunistetuissa huoneissansa, ja lohikäärmeet iloisissa linnoissa. Ja hänen aikansa on pian tuleva, ja hänen päivänsä ei pidä viipymän.

< Исая 13 >