< Исая 12 >

1 Ын зиуа ачея вей зиче: „Те лауд, Доамне, кэч ай фост супэрат пе мине, дар мыния Та с-а потолит ши м-ай мынгыят!
وَتَقُولُ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ: «أَحْمَدُكَ يَارَبُّ، لِأَنَّهُ إِذْ غَضِبْتَ عَلَيَّ ٱرْتَدَّ غَضَبُكَ فَتُعَزِّينِي.١
2 Ятэ, Думнезеу есте избэвиря мя, вой фи плин де ынкредере ши ну мэ вой теме де нимик, кэч Домнул Думнезеу есте тэрия мя ши причина лауделор меле ши Ел м-а мынтуит.”
هُوَذَا ٱللهُ خَلَاصِي فَأَطْمَئِنُّ وَلَا أَرْتَعِبُ، لِأَنَّ يَاهَ يَهْوَهَ قُوَّتِي وَتَرْنِيمَتِي وَقَدْ صَارَ لِي خَلَاصًا».٢
3 Вець скоате апэ ку букурие дин извоареле мынтуирий
فَتَسْتَقُونَ مِيَاهًا بِفَرَحٍ مِنْ يَنَابِيعِ ٱلْخَلَاصِ.٣
4 ши вець зиче ын зиуа ачея: „Лэудаць пе Домнул, кемаць Нумеле Луй, вестиць лукрэриле Луй принтре попоаре, помениць мэримя Нумелуй Луй!
وَتَقُولُونَ فِي ذَلِكَ ٱلْيَوْمِ: «ٱحْمَدُوا ٱلرَّبَّ. ٱدْعُوا بِٱسْمِهِ. عَرِّفُوا بَيْنَ ٱلشُّعُوبِ بِأَفْعَالِهِ. ذَكِّرُوا بِأَنَّ ٱسْمَهُ قَدْ تَعَالَى.٤
5 Кынтаць Домнулуй, кэч а фэкут лукрурь стрэлучите: сэ фие куноскуте ын тот пэмынтул!”
رَنِّمُوا لِلرَّبِّ لِأَنَّهُ قَدْ صَنَعَ مُفْتَخَرًا. لِيَكُنْ هَذَا مَعْرُوفًا فِي كُلِّ ٱلْأَرْضِ.٥
6 Стригэ де букурие ши веселие, локуитоаре а Сионулуй, кэч маре есте ын мижлокул тэу Сфынтул луй Исраел!
صَوِّتِي وَٱهْتِفِي يَا سَاكِنَةَ صِهْيَوْنَ، لِأَنَّ قُدُّوسَ إِسْرَائِيلَ عَظِيمٌ فِي وَسَطِكِ».٦

< Исая 12 >