Еврей 9
1 Легэмынтул динтый авя ши ел порунчь привитоаре ла служба думнезеяскэ ши ла ун локаш пэмынтеск де ынкинаре.
Zwar hatte auch der erste Satzungen des Gottesdienstes und ein äußerliches Heiligtum.
2 Ын адевэр, с-а фэкут ун корт. Ын партя динаинте, нумитэ „Локул Сфынт”, ерау сфешникул, маса ши пыниле пентру пунеря ынаинтя Домнулуй;
Denn es war da das Vorzelt aufgeschlagen, in dem sich der Leuchter und der Tisch und die Schaubrote befanden, und diese heißen das Heilige.
3 дупэ пердяуа а доуа се афла партя кортулуй каре се кема „Локул Прясфынт”.
Hinter dem zweiten Vorhang war das Zelt, das da heißt das Allerheiligste.
4 Ел авя ун алтар де аур пентру тэмые ши кивотул легэмынтулуй, ферекат песте тот ку аур. Ын кивот ерау ун вас де аур ку манэ, тоягул луй Аарон, каре ынфрунзисе, ши таблеле легэмынтулуй.
Dies enthielt den goldenen Rauchaltar und die allenthalben mit Gold überzogene Bundeslade, in der ein goldener Krug mit dem Manna und Aharons Stab, der gegrünt hatte, und die Bundestafeln sich befanden;
5 Дясупра ерау херувимий славей, каре акоперяу капакул испэширий ку умбра лор. Ну есте время сэ ворбим акум ку де-амэнунтул деспре ачесте лукрурь.
Oben darüber waren die Cherube der Herrlichkeit, die den Gnadenstuhl überschatteten, wovon jetzt insonderheit nicht zu reden ist.
6 Ши дупэ че ау фост ынтокмите астфел лукруриле ачестя, преоций каре фак службеле, интрэ тотдяуна ын партя динтый а кортулуй.
Da nun solches also eingerichtet ist, so treten die Priester immer in das Vorzelt und verrichten den Dienst allda.
7 Дар ын партя а доуа интрэ нумай мареле преот, о датэ пе ан, ши ну фэрэ сынӂе, пе каре ыл адуче пентру сине ынсушь ши пентру пэкателе дин нештиинцэ але нородулуй.
In das hintere tritt allein der Hohepriester einmal im Jahr, nicht ohne Blut, das er für seine und des Volkes unwissentliche Übertretungen darbringt;
8 Прин ачаста, Духул Сфынт арэта кэ друмул ын Локул Прясфынт ну ера ынкэ дескис кытэ време стэтя ын пичоаре кортул динтый.
Womit der Heilige Geist bedeutet, daß der Weg zum Heiligtum noch nicht geoffenbart sei, solange das vordere Zelt noch bestände.
9 Ачаста ера о асемэнаре пентру времуриле де акум, кынд се адук дарурь ши жертфе каре ну пот дуче пе чел че се ынкинэ ын фелул ачеста ла десэвырширя черутэ де куӂетул луй.
Dieses ist ein Sinnbild auf die gegenwärtige Zeit, in welcher Gaben und Opfer dargebracht werden, die den, der Gott damit dient, im Gewissen noch nicht können vollkommen beruhigen;
10 Еле сунт доар ниште порунчь пэмынтешть, дате ка тоате челе привитоаре ла мынкэрурь, бэутурь ши фелурите спэлэтурь, пынэ ла о време де ындрептаре.
Die nur mit Speise und Trank und mancherlei Waschungen und äußerlichen Satzungen bis zur Zeit der Besserung auferlegt sind.
11 Дар Христос а венит ка Маре Преот ал бунурилор виитоаре, а трекут прин кортул ачела май маре ши май десэвыршит, каре ну есте фэкут де мынь, адикэ ну есте дин зидиря ачаста,
Christus aber ist gekommen als Hoherpriester der zukünftigen Güter und trat durch das größere und vollkommenere Zelt, das nicht mit Händen gemacht, das heißt nicht von dieser Welt ist;
12 ши а интрат, о датэ пентру тотдяуна, ын Локул Прясфынт ну ку сынӂе де цапь ши де вицей, чи ку ынсушь сынӂеле Сэу, дупэ че а кэпэтат о рэскумпэраре вешникэ. (aiōnios g166)
Ist auch nicht durch das Blut von Böcken und Kälbern, sondern durch Sein eigen Blut ein- für allemal eingetreten in das Heiligtum und hat ewige Erlösung zuwege gebracht. (aiōnios g166)
13 Кэч, дакэ сынӂеле таурилор ши ал цапилор ши ченуша уней вачь, стропите песте чей ынтинаць, ый сфинцеск ши ле адук курэциря трупулуй,
Denn wenn das Blut der Ochsen und Böcke und die Asche von der Kuh, auf die Verunreinigten gesprengt, zur leiblichen Reinheit heiligt,
14 ку кыт май мулт сынӂеле луй Христос, каре, прин Духул чел вешник, С-а адус пе Сине Ынсушь жертфэ фэрэ патэ луй Думнезеу, вэ ва курэци куӂетул востру де фаптеле моарте, ка сэ служиць Думнезеулуй челуй виу! (aiōnios g166)
Wieviel mehr wird das Blut von Christus, Der Sich unbefleckt durch den ewigen Geist Gott dargebracht hat, unser Gewissen reinigen von toten Werken, dem lebendigen Gott zu dienen! (aiōnios g166)
15 Ши токмай де ачея есте Ел Мижлочиторул унуй легэмынт ноу, пентру ка, прин моартя Луй пентру рэскумпэраря дин абатериле фэптуите суб легэмынтул динтый, чей че ау фост кемаць сэ капете вешника моштенире каре ле-а фост фэгэдуитэ. (aiōnios g166)
Und darum ist Er der Vermittler eines neuen Bundes, dadurch, daß ein Tod erfolgte zur Erlösung von den unter dem ersten Bunde begangenen Übertretungen, auf daß die Berufenen das verheißene ewige Erbe empfangen. (aiōnios g166)
16 Ын адевэр, аколо унде есте ун тестамент, требуе неапэрат сэ айбэ лок моартя челуй че л-а фэкут.
Denn wo ein Testament ist, da muß der Tod dessen beigebracht werden, der das Testament gemacht hat.
17 Пентру кэ ун тестамент ну капэтэ путере декыт дупэ моарте. Н-аре ничо путере кытэ време трэеште чел че л-а фэкут.
Denn ein Testament tritt inkraft durch den Tod und hat keine Kraft, wenn der noch lebt, der es gemacht hat.
18 Де ачея ши ынтыюл легэмынт н-а фост сфинцит фэрэ сынӂе.
Daher auch das erste nicht ohne Blut gestiftet ward.
19 Ши, ынтр-адевэр, Мойсе, дупэ че а ростит ынаинтя ынтрегулуй нород тоате порунчиле Леӂий, а луат сынӂе де вицей ши де цапь, ку апэ, лынэ стакожие ши исоп, а стропит картя ши тот нородул
Denn nachdem alles Gebot nach dem Gesetz von Moses an das Volk ausgesprochen war, nahm er das Blut der Kälber und Böcke mit Wasser, Purpurwolle und Ysop, und besprengte das Buch und alles Volk mit den Worten:
20 ши а зис: „Ачеста есте сынӂеле легэмынтулуй каре а порунчит Думнезеу сэ фие фэкут ку вой.”
Das ist das Blut des Bundes, den Gott euch verordnet hat.
21 Де асеменя, а стропит ку сынӂе кортул ши тоате васеле пентру службэ.
Und das Zelt und alle Geräte des Gottesdienstes besprengte er gleichfalls mit dem Blut.
22 Ши, дупэ Леӂе, апроапе тотул есте курэцит ку сынӂе; ши фэрэ вэрсаре де сынӂе, ну есте ертаре.
Und wird fast alles dem Gesetz zufolge mit Blut gereinigt, und ohne Vergießung von Blut geschieht keine Vergebung.
23 Дар, деоарече кипуриле лукрурилор каре сунт ын черурь ау требуит курэците ын фелул ачеста, требуя ка ынсешь лукруриле черешть сэ фие курэците ку жертфе май буне декыт ачестя.
So mußten nun die Vorbilder der Dinge in den Himmeln mit solchem gereinigt werden, die himmlischen Dinge aber mit besseren Opfern, denn diese sind.
24 Кэч Христос н-а интрат ынтр-ун локаш де ынкинаре фэкут де мынэ оменяскэ, дупэ кипул адевэратулуй локаш де ынкинаре, чи а интрат кяр ын чер, ка сэ Се ынфэцишезе акум, пентру ной, ынаинтя луй Думнезеу.
Denn nicht in dieses mit Händen gemachte Heiligtum, das Vorbild des Wahrhaftigen, sondern in den Himmel selbst ist Christus eingetreten, um vor Gottes Angesicht für uns zu erscheinen;
25 Ши ну ка сэ Се адукэ де май мулте орь жертфэ пе Сине Ынсушь, ка мареле преот каре интрэ ын фиекаре ан ын Локул Прясфынт ку ун сынӂе каре ну есте ал луй,
Noch auch, daß Er Sich mehrmals opfere, wie der Hohepriester einmal des Jahres mit fremdem Blut in das Heiligtum eintritt;
26 фииндкэ атунч ар фи требуит сэ пэтимяскэ де май мулте орь де ла ынтемееря лумий, пе кынд акум, ла сфыршитул вякурилор, С-а арэтат о сингурэ датэ ка сэ штяргэ пэкатул прин жертфа Са. (aiōn g165)
Sonst hätte Er seit Anfang der Welt oft Leiden müssen; nun aber ist Er bei Vollendung der Zeitläufe einmal zur Erlassung der Sünde durch Sein Opfer offenbar worden. (aiōn g165)
27 Ши, дупэ кум оаменилор ле есте рындуит сэ моарэ о сингурэ датэ, яр дупэ ачея вине жудеката,
Und wie den Menschen beschieden ist, einmal zu sterben, danach aber das Gericht,
28 тот аша, Христос, дупэ че С-а адус жертфэ о сингурэ датэ, ка сэ поарте пэкателе мултора, Се ва арэта а доуа оарэ ну ын ведеря пэкатулуй, чи ка сэ адукэ мынтуиря челор че-Л аштяптэ.
Also ist Christus einmal geopfert, um die Sünden vieler zu tilgen, und wird zum zweitenmal erscheinen ohne Sünden denen, die auf Ihn warten zu ihrem Heile.
