< Еврей 6 >

1 Де ачея, сэ лэсэм адевэруриле ынчепэтоаре але луй Христос ши сэ мерӂем спре челе десэвыршите, фэрэ сэ май пунем дин ноу темелия покэинцей де фаптеле моарте ши а крединцей ын Думнезеу,
Darum wollen wir das Anfangswort vom Christus dahinten lassen, und uns zur Vollkommenheit erheben, nicht abermals das Fundament legen mit Buße von toten Werken, und Glauben an Gott,
2 ынвэцэтура деспре ботезурь, деспре пунеря мынилор, деспре ынвиеря морцилор ши деспре жудеката вешникэ. (aiōnios g166)
Taufenlehre und Handauflegung, Totenauferstehung und ewiger Verdammnis. (aiōnios g166)
3 Ши вом фаче лукрул ачеста, дакэ ва вои Думнезеу.
Auch dies wollen wir thun, so Gott es gewährt.
4 Кэч чей че ау фост луминаць одатэ ши ау густат дарул череск ши с-ау фэкут пэрташь Духулуй Сфынт
Denn es ist unmöglich, diejenigen, welche einmal erleuchtet wurden und von der himmlischen Gabe gekostet haben und des heiligen Geistes teilhaftig wurden,
5 ши ау густат Кувынтул чел бун ал луй Думнезеу ши путериле вякулуй виитор, (aiōn g165)
und das gute Gotteswort und Kräfte der zukünftigen Welt gekostet haben, (aiōn g165)
6 ши каре тотушь ау кэзут, есте ку непутинцэ сэ фие ынноиць ярэшь ши адушь ла покэинцэ, фииндкэ ей рэстигнеск дин ноу, пентру ей, пе Фиул луй Думнезеу ши-Л дау сэ фие батжокорит.
und sind dann abgefallen, wiederum zu erneuern zur Buße, da sie doch sich den Sohn Gottes wieder kreuzigen und zum Gespött machen.
7 Кынд ун пэмынт есте адэпат де плоая каре каде адеся пе ел ши родеште о ярбэ фолоситоаре челор пентру каре есте лукрат, капэтэ бинекувынтаре де ла Думнезеу.
Denn das Land, das den reichlich strömenden Regen eingesogen, und denen für die es bebaut wird wohlbestelltes Gewächs bringt, genießt den Segen von Gott.
8 Дар, дакэ адуче спинь ши мэрэчинь, есте лепэдат ши апроапе сэ фие блестемат ши сфыршеште прин а и се пуне фок.
Bringt es aber Dornen und Disteln, so wird es verworfen, geht dem Fluche entgegen, dessen Ende ist das Verbrennen.
9 Мэкар кэ ворбим астфел, пряюбицилор, тотушь де ла вой аштептэм лукрурь май буне ши каре ынсоцеск мынтуиря.
Wir sind aber, Geliebte, von euch des Besseren, dessen, was zum Heile gehört, gewiß, wenn wir auch so reden.
10 Кэч Думнезеу ну есте недрепт ка сэ уйте остеняла воастрэ ши драгостя пе каре аць арэтат-о пентру Нумеле Луй, вой, каре аць ажуторат ши ажутораць пе сфинць.
Denn Gott ist nicht ungerecht, daß er eures Thuns vergäße und der Liebe, die ihr seinem Namen erzeugt habet, da ihr den Heiligen Dienste erwieset und noch erweiset.
11 Дорим ынсэ ка фиекаре дин вой сэ арате ачеяшь рывнэ, ка сэ пэстрезе пынэ ла сфыршит о деплинэ нэдежде,
Wir wünschten jedoch, daß jeder von euch den gleichen Eifer bewährte für den Vollbeweis der Hoffnung bis zum Ende,
12 аша ынкыт сэ ну вэ леневиць, чи сэ кэлкаць пе урмеле челор че, прин крединцэ ши рэбдаре, моштенеск фэгэдуинцеле.
damit ihr nicht stumpf werdet, sondern in der Nachfolge derer wandelt, die durch Glauben und Geduld die Verheißungen erben.
13 Думнезеу, кынд а дат луй Авраам фэгэдуинца, фииндкэ ну путя сэ Се журе пе унул май маре декыт Ел, С-а журат пе Сине Ынсушь
Denn Gott hat dem Abraham Verheißung gegeben und beschworen bei sich selbst, da er keinen Höheren hatte bei ihm zu schwören
14 ши а зис: „Ку адевэрат те вой бинекувынта ши ыць вой ынмулци фоарте мулт сэмынца.”
mit den Worten: Fürwahr, mit Segen will ich dich segnen, und reichlich will ich dich mehren.
15 Ши астфел, фииндкэ а аштептат ку рэбдаре, а добындит фэгэдуинца.
Und da er darauf in Geduld harrte, ist er zur Verheißung gelangt.
16 Оамений, че-й дрепт, обишнуеск сэ журе пе чинева май маре; журэмынтул есте о кезэшие каре пуне капэт орькэрей неынцелеӂерь динтре ей.
Schwören ja Menschen bei dem höheren, und der Eid dient zur Bekräftigung über alle Widerrede hinaus.
17 Де ачея ши Думнезеу, фииндкэ воя сэ доведяскэ ку май мултэ тэрие моштениторилор фэгэдуинцей нестрэмутаря хотэрырий Луй, а венит ку ун журэмынт,
So hat Gott, um den Erben der Verheißung noch mehr die Unbeugsamkeit seines Willens zu beweisen, einen Eid zum Mittel gemacht,
18 пентру ка, прин доуэ лукрурь каре ну се пот скимба ши ын каре есте ку непутинцэ ка Думнезеу сэ минтэ, сэ гэсим о путерникэ ымбэрбэтаре ной, а кэрор скэпаре а фост сэ апукэм нэдеждя каре не ера пусэ ынаинте,
damit wir durch zwei unwandelbare Dinge, in welchen Gott unmöglich trügen konnte, einen starken Sporn hätten; die wir unsere Zuflucht dazu nahmen, die Hoffnung vor uns zu ergreifen,
19 пе каре о авем ка о анкорэ а суфлетулуй; о нэдежде таре ши неклинтитэ, каре пэтрунде динколо де пердяуа динэунтрул Темплулуй,
in der wir einen sicheren, festen Anker der Seele haben, der hineinreicht in das Innere des Vorhangs,
20 унде Исус а интрат пентру ной ка ынаинте-мергэтор, кынд а фост фэкут „Маре Преот ын вяк, дупэ рындуяла луй Мелхиседек”. (aiōn g165)
dahin als Vorläufer für uns eingegangen ist Jesus, da er Hoherpriester ward nach der Ordnung Melchisedek in Ewigkeit. (aiōn g165)

< Еврей 6 >