Еврей 5

1 Ын адевэр, орьче маре преот луат дин мижлокул оаменилор есте пус пентру оамень ын лукруриле привитоаре ла Думнезеу, ка сэ адукэ дарурь ши жертфе пентру пэкате.

πας γαρ αρχιερευς εξ ανθρωπων λαμβανομενος υπερ ανθρωπων καθισταται τα προς τον θεον ινα προσφερη δωρα τε και θυσιας υπερ αμαρτιων

2 Ел поате фи ынгэдуитор ку чей нештиуторь ши рэтэчиць, фииндкэ ши ел есте купринс де слэбичуне.

μετριοπαθειν δυναμενος τοις αγνοουσιν και πλανωμενοις επει και αυτος περικειται ασθενειαν

3 Ши, дин причина ачестей слэбичунь, требуе сэ адукэ жертфе атыт пентру пэкателе луй, кыт ши пентру але нородулуй.

και δια ταυτην οφειλει καθως περι του λαου ουτως και περι εαυτου προσφερειν υπερ αμαρτιων

4 Нимень ну-шь я чинстя ачаста сингур, чи о я дакэ есте кемат де Думнезеу, кум а фост Аарон.

και ουχ εαυτω τις λαμβανει την τιμην αλλα ο καλουμενος υπο του θεου καθαπερ και ο ααρων

5 Тот аша ши Христос, ну Шь-а луат сингур слава де а фи Маре Преот, чи о аре де ла Чел че Й-а зис: „Ту ешть Фиул Меу, астэзь Те-ам нэскут.”

ουτως και ο χριστος ουχ εαυτον εδοξασεν γενηθηναι αρχιερεα αλλ ο λαλησας προς αυτον υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε

6 Ши, кум зиче ярэшь ынтр-алт лок: „Ту ешть преот ын вяк, дупэ рындуяла луй Мелхиседек.” (aiōn g165)

καθως και εν ετερω λεγει συ ιερευς εις τον αιωνα κατα την ταξιν μελχισεδεκ (aiōn g165)

7 Ел есте Ачела каре, ын зилеле веций Сале пэмынтешть, адукынд ругэчунь ши черерь ку стригэте марь ши ку лакримь кэтре Чел че путя сэ-Л избэвяскэ де ла моарте ши фиинд аскултат дин причина евлавией Луй,

ος εν ταις ημεραις της σαρκος αυτου δεησεις τε και ικετηριας προς τον δυναμενον σωζειν αυτον εκ θανατου μετα κραυγης ισχυρας και δακρυων προσενεγκας και εισακουσθεις απο της ευλαβειας

8 мэкар кэ ера Фиу, а ынвэцат сэ аскулте прин лукруриле пе каре ле-а суферит.

καιπερ ων υιος εμαθεν αφ ων επαθεν την υπακοην

9 Ши, дупэ че а фост фэкут десэвыршит, С-а фэкут пентру тоць чей че-Л аскултэ, урзиторул уней мынтуирь вешниче, (aiōnios g166)

και τελειωθεις εγενετο τοις υπακουουσιν αυτω πασιν αιτιος σωτηριας αιωνιου (aiōnios g166)

10 кэч а фост нумит де Думнезеу Маре Преот „дупэ рындуяла луй Мелхиседек”.

προσαγορευθεις υπο του θεου αρχιερευς κατα την ταξιν μελχισεδεκ

11 Асупра челор де май сус, авем мулте де зис ши лукрурь греле де тылкуит, фииндкэ в-аць фэкут греой ла причепере.

περι ου πολυς ημιν ο λογος και δυσερμηνευτος λεγειν επει νωθροι γεγονατε ταις ακοαις

12 Ын адевэр, вой, каре демулт требуя сэ фиць ынвэцэторь, авець ярэшь требуинцэ де чинева сэ вэ ынвеце челе динтый адевэрурь але кувинтелор луй Думнезеу ши аць ажунс сэ авець невое де лапте, ну де хранэ таре.

και γαρ οφειλοντες ειναι διδασκαλοι δια τον χρονον παλιν χρειαν εχετε του διδασκειν υμας τινα τα στοιχεια της αρχης των λογιων του θεου και γεγονατε χρειαν εχοντες γαλακτος και ου στερεας τροφης

13 Ши орьчине ну се хрэнеште декыт ку лапте ну есте обишнуит ку кувынтул деспре неприхэнире, кэч есте ун прунк.

πας γαρ ο μετεχων γαλακτος απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν

14 Дар храна таре есте пентру оамений марь, пентру ачея а кэрор жудекатэ с-а депринс, прин ынтребуинцаре, сэ деосебяскэ бинеле ши рэул.

τελειων δε εστιν η στερεα τροφη των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου