Еврей 3
1 Де ачея, фраць сфинць, каре авець парте де кемаря черяскэ, ацинтици-вэ привириле ла Апостолул ши Мареле Преот ал мэртурисирий ноастре, адикэ Исус,
Kjære søsken, dere tilhører Gud og har blitt innbudt til å leve i evig fellesskap med ham. Tenk på Jesus som vi bekjenner som vår øversteprest. Det var ham Gud sendte til jorden.
2 каре а фост крединчос Челуй че Л-а рындуит, кум ши Мойсе а фост „крединчос ын тоатэ каса луй Думнезеу”.
Tenk på hvordan Gud valgte ut Jesus til øversteprest, og hvor trofast Jesus var mot Gud. På samme måten var Moses trofast mot Gud i oppgaven med å lede Guds folk.
3 Кэч Ел а фост гэсит вредник сэ айбэ о славэ ку атыт май маре декыт а луй Мойсе, ку кыт чел че а зидит о касэ аре май мултэ чинсте декыт каса ынсэшь.
Likevel var oppdraget Jesus har fått, mer ære verdt enn Moses sitt. Det er på samme måten som at en byggmester må bli mer æret enn det huset han har bygget.
4 Орьче касэ есте зидитэ де чинева, дар Чел че а зидит тоате лукруриле есте Думнезеу.
Ja, hvert hus har en byggmester, og Gud er byggmesteren som står bak alt.
5 Кыт деспре Мойсе, ел а фост „крединчос ын тоатэ каса луй Думнезеу”, ка слугэ, ка сэ мэртурисяскэ деспре лукруриле каре авяу сэ фие вестите май тырзиу.
Visst nok var Moses trofast i å tjene alt Guds folk, men han ble likevel bare en tjener. Hans tjeneste var et forbilde på sannhetene Gud seinere ville avsløre.
6 Дар Христос есте крединчос ка Фиу, песте каса луй Думнезеу. Ши каса Луй сунтем ной, дакэ пэстрэм пынэ ла сфыршит ынкредеря незгудуитэ ши нэдеждя ку каре не лэудэм.
Jesus Kristus derimot er Guds sønn. Han er trofast i oppgaven med å regjere over Guds folk. Dette folket er vi en del av dersom vi uten frykt holder fast ved håpet om å bli frelst for evig.
7 Де ачея, кум зиче Духул Сфынт: „Астэзь, дакэ аузиць гласул Луй,
Etter som Jesus Kristus nå er Herre over alle ting, sier Guds Hellige Ånd til oss:”Om dere i dag hører stemmen hans, da må dere lytte.
8 ну вэ ымпетриць инимиле ка ын зиуа рэзврэтирий, ка ын зиуа испитирий ын пустиу,
Vær ikke harde og kalde som Israels folk var da de gjorde opprør og satte meg på prøve i ørkenen.
9 унде пэринций воштри М-ау испитит ши М-ау пус ла ынчеркаре ши ау вэзут лукрэриле Меле патрузечь де ань!
Der testet de min tålmodighet og utfordret meg. Det til tross for at i 40 års tid hadde de sett meg gjøre utallige mirakler.
10 Де ачея М-ам дезгустат де нямул ачеста ши ам зис: ‘Ей тотдяуна се рэтэческ ын инима лор. Н-ау куноскут кэиле Меле!’
Derfor ble jeg sint på den generasjonen som da levde, og sa:’De handler alltid imot min vilje. De nekter å følge den loven jeg har gitt.’
11 Ам журат дар ын мыния Мя кэ ну вор интра ын одихна Мя!”
I mitt sinne sverget jeg derfor en ed og sa:’De skal ikke få komme til hvileplassen der de kan få ro sammen med meg.’”
12 Луаць сяма дар, фрацилор, ка ничунул динтре вой сэ н-айбэ о инимэ ря ши некрединчоасэ, каре сэ вэ деспартэ де Думнезеул чел виу.
Pass derfor på, kjære søsken, at dere ikke blir fylt av onde tanker. Dere må ikke være troløse og slutter å holde dere til Gud, han som gir liv.
13 Чи ындемнаци-вэ уний пе алций ын фиекаре зи, кытэ време се зиче: „Астэзь”, пентру ка ничунул дин вой сэ ну се ымпетряскэ прин ыншелэчуня пэкатулуй.
I dag lyder kallet fra Kristus: Hold ut dag etter dag med å oppmuntre hverandre mens dere ennå har muligheten, slik at ingen blir fristet til å synde og bli harde og kalde.
14 Кэч не-ам фэкут пэрташь ай луй Христос дакэ пэстрэм пынэ ла сфыршит ынкредеря незгудуитэ де ла ынчепут,
Dersom vi helt til siste øyeblikk holder fast på den overbevisningen vi hadde da vi begynte å tro på Kristus, skal vi få del i alt godt sammen med ham.
15 кытэ време се зиче: „Астэзь, дакэ аузиць гласул Луй, ну вэ ымпетриць инимиле, ка ын зиуа рэзврэтирий.”
Glem ikke advarselen:”Dersom dere hører hans stemme i dag, da må dere lytte til ham. Vær ikke harde og kalde som Israels folk var da de gjorde opprør.”
16 Чине ау фост, ын адевэр, чей че с-ау рэзврэтит дупэ че аузисерэ? Н-ау фост оаре тоць ачея каре ешисерэ дин Еӂипт прин Мойсе?
Hvem var det som hørte Guds stemme og likevel gjorde opprør mot ham? Jo, det var de som sammen med Moses ble ledet ut av Egypt.
17 Ши чине ау фост ачея де каре С-а дезгустат Ел патрузечь де ань? Н-ау фост оаре чей че пэкэтуисерэ ши але кэрор трупурь моарте ау кэзут ын пустиу?
Og hvem var det som Gud seinere ble sint på i 40 år? Jo, det var de samme menneskene. De syndet mot Gud og måtte derfor dø i ørkenen.
18 Ши куй С-а журат Ел кэ н-ау сэ интре ын одихна Луй? Ну С-а журат оаре челор че ну аскултасерэ?
Og hvem tenkte Gud på da han til slutt sverget eden sin og sa:”De skal ikke få komme inn til hvileplassen der de kan få ro sammen med meg.” Jo, det var de samme menneskene. De nektet å tro på Gud.
19 Ведем дар кэ н-ау путут сэ интре дин причина некрединцей лор.
Vi ser altså at det var på grunn av sin troløshet disse menneskene ikke fikk komme inn til hvileplassen Gud hadde forberedt for dem.
