Еврей 12
1 Ши ной дар, фииндкэ сунтем ынконжураць ку ун нор аша де маре де марторь, сэ дэм ла о парте орьче педикэ ши пэкатул каре не ынфэшоарэ аша де лесне ши сэ алергэм ку стэруинцэ ын алергаря каре не стэ ынаинте.
Por esse motivo, nós que estamos cercados por uma multidão tão grande de pessoas que deram testemunho de sua fé em Deus, vamos nos afastar daquilo que nos atrapalha, dos pecados sedutores que criam armadilhas, e vamos continuar nessa corrida que nos foi apresentada.
2 Сэ не уйтэм цинтэ ла Кэпетения ши Десэвырширя крединцей ноастре, адикэ ла Исус, каре, пентру букурия каре-Й ера пусэ ынаинте, а суферит кручя, а диспрецуит рушиня ши шаде ла дряпта скаунулуй де домние ал луй Думнезеу.
Nós devemos continuar olhando para Jesus, aquele em quem começa a nossa fé em Deus e por meio de quem ela é aperfeiçoada. Por causa da alegria que teria mais adiante, Jesus suportou o sofrimento na cruz, ignorou a humilhação e se sentou ao lado direito do trono de Deus.
3 Уйтаци-вэ дар ку луаре аминте ла Чел че а суферит дин партя пэкэтошилор о ымпотривире аша де маре фацэ де Сине, пентру ка ну кумва сэ вэ пердець инима ши сэ кэдець де обосялэ ын суфлетеле воастре.
Pensem em Jesus, que suportou tanta hostilidade dos pecadores. Pois assim, não ficarão cansados e se sentirão encorajados a continuar.
4 Вой ну в-аць ымпотривит ынкэ пынэ ла сынӂе ын лупта ымпотрива пэкатулуй.
Pois até agora, em sua luta contra o pecado, a sua resistência não custou o seu sangue.
5 Ши аць уйтат сфатул пе каре ви-л дэ ка унор фий: „Фиуле, ну диспрецуи педяпса Домнулуй ши ну-ць перде инима кынд ешть мустрат де Ел.
Vocês se esqueceram das palavras de encorajamento que Deus lhes disse, quando ele conversa com vocês como se fossem filhos dele? Ele diz: “Meu filho, quando o Senhor o castigar, trate isso de uma forma séria e não desista quando ele o corrigir.
6 Кэч Домнул педепсеште пе чине-л юбеште ши бате ку нуяуа пе орьче фиу пе каре-л примеште.”
O Senhor educa todos a quem ele ama e castiga todos a quem ele aceita como seu filho.”
7 Суфериць педяпса: Думнезеу Се поартэ ку вой ка ши ку ниште фий. Кэч каре есте фиул пе каре ну-л педепсеште татэл?
Sejam pacientes quando Deus os educar, pois ele está tratando-os como filhos. Por acaso, existe algum filho que nunca tenha sido corrigido por seu pai?
8 Дар, дакэ сунтець скутиць де педяпсэ, де каре тоць ау парте, сунтець ниште фечорь дин курвие, яр ну фий.
Se vocês não forem corrigidos, situação pela qual todos já passaram, então, vocês são filhos ilegítimos de Deus e, não, legítimos.
9 Ши апой, дакэ пэринций ноштри трупешть не-ау педепсит ши тот ле-ам дат чинстя кувенитэ, ну требуе оаре ку атыт май мулт сэ не супунем Татэлуй духурилор ши сэ трэим?
Pois se nós respeitávamos os nossos pais aqui na terra, que nos corrigiam, não deveríamos obedecer ainda mais ao nosso Pai espiritual, que nos conduz à vida?
10 Кэч ей, ын адевэр, не педепсяу пентру пуцине зиле, кум кредяу ей кэ е бине, дар Думнезеу не педепсеште пентру бинеле ностру, ка сэ не факэ пэрташь сфинценией Луй.
Os nossos pais aqui na terra nos corrigiram por um curto período de tempo, que eles consideravam como necessário. Mas Deus assim o faz para o nosso bem, para que possamos participar do seu caráter santo.
11 Есте адевэрат кэ орьче педяпсэ, деокамдатэ, паре о причинэ де ынтристаре, ши ну де букурие, дар май пе урмэ адуче челор че ау трекут прин шкоала ей роада дэтэтоаре де паче а неприхэнирий.
Quando somos corrigidos, isso nos parece doloroso e não algo que nos deixa contentes. Mas depois, isso traz paz para aqueles que foram corrigidos, que passam a fazer o que é bom e justo.
12 Ынтэрици-вэ дар мыниле обосите ши ӂенункий слэбэноӂиць;
Então, fortaleçam as mãos frágeis e os joelhos fracos.
13 кроиць кэрэрь дрепте ку пичоареле воастре, пентру ка чел че шкьопэтязэ сэ ну се абатэ дин кале, чи май деграбэ сэ фие виндекат.
Abram caminhos retos para caminhar, para que, assim, o manco não saia do seu caminho; antes, seja curado.
14 Урмэриць пачя ку тоць ши сфинциря, фэрэ каре нимень ну ва ведя пе Домнул.
Façam o possível para viverem em paz com todos e procurem se dedicar ao Senhor. Caso contrário, vocês não serão capazes de ver o Senhor.
15 Луаць сяма бине ка нимень сэ ну се абатэ де ла харул луй Думнезеу, пентру ка ну кумва сэ дя лэстарь врео рэдэчинэ де амэрэчуне, сэ вэ адукэ тулбураре ши мулць сэ фие ынтинаць де еа.
É preciso cuidado para que nenhum de vocês perca a graça que vem de Deus, no caso de surgir algo que cause amargura e que traga problemas, o que pode contaminar muitos de vocês.
16 Вегяць сэ ну фие ынтре вой нимень курвар сау лумеск ка Есау, каре пентру о мынкаре шь-а вындут дрептул де ынтый нэскут.
Fiquem atentos para que ninguém seja sexualmente imoral, ou perca o respeito pelas coisas sagradas, como aconteceu com Esaú. Ele vendeu os seus direitos de herança como filho mais velho por um prato de comida.
17 Штиць кэ май пе урмэ, кынд а врут сэ капете бинекувынтаря, н-а фост примит, пентру кэ, мэкар кэ о черя ку лакримь, н-а путут с-о скимбе.
Vocês se lembram que, mesmo depois, quando ele quis receber a bênção, seu pai o rejeitou? Mesmo que Esaú tenha realmente tentado e chorado muito, ele não teve como modificar o que já havia feito.
18 Вой ну в-аць апропият де ун мунте каре се путя атинӂе ши каре ера купринс де фок, нич де негурэ, нич де ынтунерик, нич де фуртунэ,
Vocês ainda não chegaram perto o bastante de um monte que pode ser tocado e que estava em chamas, em um lugar de trevas e de tempestade violenta,
19 нич де сунетул де трымбицэ, нич де гласул каре ворбя ын аша фел кэ чей че л-ау аузит ау черут сэ ну ли се май ворбяскэ
onde se ouvia o barulho de trombeta e o som de uma voz. E aqueles que ouviram essa voz imploraram para que nunca mais falasse com eles novamente.
20 (пентру кэ ну путяу суфери порунка ачаста: „Кяр ун добиток, дакэ се ва атинӂе де мунте, сэ фие учис ку петре сау стрэпунс ку сэӂята.”
Pois eles não podiam aceitar o que a voz lhes pedia que fizessem: “Mesmo se um animal tocar o monte, ele deve ser apedrejado até a morte.”
21 Ши привелиштя ачея ера аша де ынфрикошэтоаре ынкыт Мойсе а зис: „Сунт ынгрозит ши тремур!”).
A visão era tão terrível que o próprio Moisés disse: “Estou tão assustado, que chego a tremer!”
22 Чи в-аць апропият де мунтеле Сионулуй, де четатя Думнезеулуй челуй виу, Иерусалимул череск, де зечиле де мий, де адунаря ын сэрбэтоаре а ынӂерилор,
Mas, vocês chegaram ao monte Sião, a cidade do Deus vivo, a Jerusalém celestial, com seus milhares e milhares de anjos.
23 де Бисерика челор ынтый нэскуць, каре сунт скришь ын черурь, де Думнезеу, Жудекэторул тутурор, де духуриле челор неприхэниць, фэкуць десэвыршиць,
Vocês vieram para a igreja dos filhos mais velhos, que têm os seus nomes escritos no céu. Vocês vieram até Deus, o juiz de todos nós, e chegaram também até as boas pessoas que se tornaram justas diante de Deus.
24 де Исус, Мижлочиторул легэмынтулуй челуй ноу, ши де сынӂеле стропирий, каре ворбеште май бине декыт сынӂеле луй Абел.
Vocês vieram a Jesus, por intermédio de quem é feita a nova relação combinada entre Deus e os homens, vieram até o sangue que foi borrifado e que significa mais do que o sangue de Abel.
25 Луаць сяма ка ну кумва сэ ну воиць сэ аскултаць пе Чел че вэ ворбеште! Кэч дакэ н-ау скэпат чей че н-ау врут сэ аскулте пе Чел че ворбя пе пэмынт, ку атыт май мулт ну вом скэпа ной дакэ не ынтоарчем де ла Чел че ворбеште дин черурь,
Cuidado! Não recusem ouvir aquele que está falando! Se eles não escaparam quando rejeitaram Deus na terra, é ainda mais certo que não escaparemos se nos afastarmos de Deus, que está nos alertando do céu.
26 ал кэруй глас а клэтинат атунч пэмынтул ши каре акум а фэкут фэгэдуинца ачаста: „Вой май клэтина ынкэ о датэ ну нумай пэмынтул, чи ши черул.”
Naquela época, a voz de Deus estremeceu a terra, mas a sua promessa agora é essa: “Mais uma vez abalarei não apenas a terra, mas também o céu.”
27 Кувинтеле ачестя, „ынкэ о датэ”, аратэ кэ скимбаря лукрурилор клэтинате, адикэ а лукрурилор фэкуте, есте фэкутэ токмай ка сэ рэмынэ лукруриле каре ну се клатинэ.
Esta expressão, “mais uma vez”, indica que tudo o que houver na criação que for abalado será eliminado e o que não for abalado permanecerá como está.
28 Фииндкэ ам примит дар о ымпэрэцие каре ну се поате клэтина, сэ не арэтэм мулцумиторь ши сэ адучем астфел луй Думнезеу о ынкинаре плэкутэ, ку евлавие ши ку фрикэ,
Por termos recebido um Reino que não pode ser abalado, vamos ter uma atitude cheia de graça, para que possamos agradar a Deus, ao servi-lo com obediência e respeito.
29 фииндкэ Думнезеул ностру есте „ун фок мистуитор”.
Pois o “nosso Deus é um fogo que consome.”
