< Еврей 11 >
1 Ши крединца есте о ынкредере неклинтитэ ын лукруриле нэдэждуите, о путерникэ ынкрединцаре деспре лукруриле каре ну се вэд.
Ora, a fé é a certeza das coisas que se esperam, e a prova das coisas que não se veem.
2 Пентру кэ, прин ачаста, чей дин векиме ау кэпэтат о бунэ мэртурие.
Pois por ela os antigos obtiveram testemunho.
3 Прин крединцэ причепем кэ лумя а фост фэкутэ прин Кувынтул луй Думнезеу, аша кэ тот че се веде н-а фост фэкут дин лукрурь каре се вэд. (aiōn )
Pela fé entendemos que o universo foi aprontado pela palavra de Deus, de maneira que as coisas que se veem não foram feitas de algo visível. (aiōn )
4 Прин крединцэ а адус Абел луй Думнезеу о жертфэ май бунэ декыт Каин. Прин еа а кэпэтат ел мэртурия кэ есте неприхэнит, кэч Думнезеу а примит даруриле луй. Ши прин еа ворбеште ел ынкэ, мэкар кэ есте морт.
Pela fé, Abel ofereceu a Deus melhor sacrifício do que Caim; por isso obteve testemunho de que era justo, pois Deus testemunhou de suas ofertas; e mesmo estando morto, ainda fala por meio dela.
5 Прин крединцэ а фост мутат Енох де пе пэмынт, ка сэ ну вадэ моартя. Ши н-а май фост гэсит, пентру кэ Думнезеу ыл мутасе. Кэч ынаинте де мутаря луй, примисе мэртурия кэ есте плэкут луй Думнезеу.
Pela fé, Enoque foi transportado para não experimentar a morte; e não foi achado, porque Deus havia o transportado; pois antes da transportação ele obteve testemunho de ter agradado a Deus.
6 Ши фэрэ крединцэ есте ку непутинцэ сэ фим плэкуць Луй! Кэч чине се апропие де Думнезеу требуе сэ крядэ кэ Ел есте ши кэ рэсплэтеште пе чей че-Л каутэ.
Ora, sem fé é impossível agradar [a Deus]. Pois é necessário que aquele que se aproxima de Deus creia que ele existe, e que ele é recompensador dos que o buscam.
7 Прин крединцэ Ное, кынд а фост ынштиинцат де Думнезеу деспре лукрурь каре ынкэ ну се ведяу ши, плин де о тямэ сфынтэ, а фэкут ун кивот ка сэ-шь скапе каса; прин еа ел а осындит лумя ши а ажунс моштенитор ал неприхэнирий каре се капэтэ прин крединцэ.
Pela fé, Noé, divinamente advertido das coisas que ainda se não viam, temeu; e, para salvamento de sua família construiu a arca. Por meio da fé ele condenou o mundo, e foi feito herdeiro da justiça segundo a fé.
8 Прин крединцэ Авраам, кынд а фост кемат сэ плече ынтр-ун лок пе каре авя сэ-л я ка моштенире, а аскултат ши а плекат фэрэ сэ штие унде се дуче.
Pela fé, Abraão, quando foi chamado para ir ao lugar que havia de receber por herança, obedeceu, e saiu sem que soubesse aonde ia.
9 Прин крединцэ а венит ши с-а ашезат ел ын цара фэгэдуинцей, ка ынтр-о царэ каре ну ера а луй ши а локуит ын кортурь, ка ши Исаак ши Иаков, каре ерау ымпреунэ-моштениторь ку ел ай ачелеяшь фэгэдуинце.
Pela fé, ele habitou na terra de promessa, como em [terra] que não fosse sua, morando em tendas com Isaque e com Jacó, herdeiros com ele da mesma promessa.
10 Кэч ел аштепта четатя каре аре темелий тарь, ал кэрей мештер ши зидитор есте Думнезеу.
Pois ele esperava a cidade que tem fundamentos firmes, da qual o arquiteto e construtor é Deus.
11 Прин крединцэ ши Сара, ку тоатэ вырста ей трекутэ, а примит путере сэ зэмисляскэ, фииндкэ а крезут ын крединчошия Челуй че-й фэгэдуисе.
Pela fé, também, a própria Sara recebeu a capacidade de conceber descendência, e já na idade avançada, pois considerou fiel aquele que havia prometido.
12 Де ачея, динтр-ун сингур ом, ши ынкэ ун ом апроапе морт, с-а нэскут о сэмынцэ ын маре нумэр, ка стелеле черулуй, ка нисипул де пе малул мэрий, каре ну се поате нумэра.
Assim, de um que estava à beira da morte, nasceu [uma descendência] numerosa como as estrelas do céu, e incontável como a areia na praia do mar.
13 Ын крединцэ ау мурит тоць ачештя, фэрэ сэ фи кэпэтат лукруриле фэгэдуите, чи доар ле-ау вэзут ши ле-ау урат де бине де департе, мэртурисинд кэ сунт стрэинь ши кэлэторь пе пэмынт.
[Permanecendo] na fé, todos esses morreram sem receberem as promessas. Mas as viram de longe, e felicitaram-se nelas, declarando que eram estrangeiros e peregrinos na terra.
14 Чей че ворбеск ын фелул ачеста аратэ деслушит кэ сунт ын кэутаря уней патрий.
Pois os que dizem tais coisas mostram claramente que estão buscando a [sua] própria pátria.
15 Дакэ ар фи авут ын ведере пе ачея дин каре ешисерэ, негрешит кэ ар фи авут време сэ се ынтоаркэ ын еа.
Ora, se estivessem pensando naquela de onde saíram, eles tinham oportunidade de voltar.
16 Дар доряу о патрие май бунэ, адикэ о патрие черяскэ. Де ачея луй Думнезеу ну-Й есте рушине сэ Се нумяскэ Думнезеул лор, кэч ле-а прегэтит о четате.
Mas agora desejam uma melhor, isto é, a celestial. Por isso Deus não se envergonha deles, de ser chamado o Deus deles, porque já lhes preparou uma cidade.
17 Прин крединцэ а адус Авраам жертфэ пе Исаак, кынд а фост пус ла ынчеркаре, ел, каре примисе фэгэдуинцеле ку букурие, а адус жертфэ пе сингурул луй фиу!
Pela fé, Abraão, quando foi provado, ofereceu Isaque; aquele que havia recebido as promessas ofereceu o [seu] único filho,
18 Ел кэруя и се спусесе: „Ын Исаак вей авя о сэмынцэ каре-ць ва пурта нумеле!”
do qual foi dito: Em Isaque será chamada a tua descendência.
19 Кэч се гындя кэ Думнезеу поате сэ ынвие кяр ши дин морць: ши, дрепт ворбинд, ка ынвият дин морць л-а примит ынапой.
[Abraão] considerou que Deus era poderoso até para ressuscitar [Isaque] dos mortos; de onde também, de forma figurada, ele o recuperou.
20 Прин крединцэ а дат Исаак луй Иаков ши Есау о бинекувынтаре каре авя ын ведере лукруриле виитоаре.
Pela fé, Isaque abençoou Jacó e Esaú quanto às coisas futuras.
21 Прин крединцэ Иаков, кынд а мурит, а бинекувынтат пе фиекаре дин фиий луй Иосиф ши „с-а ынкинат, реземат пе вырфул тоягулуй сэу”.
Pela fé, Jacó, enquanto morria, abençoou a cada um dos filhos de José, e adorou [apoiado] sobre a ponta do seu cajado.
22 Прин крединцэ а поменит Иосиф, кынд и с-а апропият сфыршитул, де еширя фиилор луй Исраел дин Еӂипт ши а дат порунчь ку привире ла оаселе сале.
Pela fé, José, no fim de sua vida, mencionou a saída dos filhos de Israel, e deu ordem acerca dos seus ossos.
23 Прин крединцэ а фост аскунс Мойсе трей лунь де пэринций луй кынд с-а нэскут, пентру кэ ведяу кэ ера фрумос копилул ши ну с-ау лэсат ынспэймынтаць де порунка ымпэратулуй.
Pela fé, Moisés, quando nasceu, foi escondido três meses pelos seus pais, pois viram que o menino era belo, e não se intimidaram com o mandamento do rei.
24 Прин крединцэ Мойсе, кынд с-а фэкут маре, н-а врут сэ фие нумит фиул фийчей луй Фараон,
Pela fé, Moisés, sendo já crescido, recusou ser chamado filho da filha de faraó;
25 чи а врут май бине сэ суфере ымпреунэ ку попорул луй Думнезеу декыт сэ се букуре де плэчериле де о клипэ але пэкатулуй.
pois preferiu ser maltratado com o povo de Deus a ter por um tempo o prazer do pecado.
26 Ел сокотя окара луй Христос ка о май маре богэцие декыт комориле Еӂиптулуй, пентру кэ авя окий пирониць спре рэсплэтире.
Ele considerou que as humilhações por causa de Cristo eram riquezas maiores que os tesouros do Egito; pois sua atenção estava fixada na recompensa.
27 Прин крединцэ а пэрэсит ел Еӂиптул фэрэ сэ се тямэ де мыния ымпэратулуй, пентру кэ а рэмас неклинтит, ка ши кум ар фи вэзут пе Чел че есте невэзут.
Pela fé, ele deixou o Egito sem temer a ira do rei, pois perseverou como que vendo aquele que é invisível.
28 Прин крединцэ а прэзнуит ел Паштеле ши а фэкут стропиря сынӂелуй, пентру ка Нимичиторул челор ынтый нэскуць сэ ну се атингэ де ей.
Pela fé, ele celebrou a Páscoa e o derramamento do sangue, para que o destruidor dos primogênitos não os tocasse.
29 Прин крединцэ ау трекут ей Маря Рошие ка пе ускат, пе кынд еӂиптений, каре ау ынчеркат с-о трякэ, ау фост ынгициць.
Pela fé, atravessaram o mar Vermelho, como que por terra seca, o que, quando os Egípcios tentaram, afogaram-se.
30 Прин крединцэ ау кэзут зидуриле Иерихонулуй дупэ че ау фост околите шапте зиле.
Pela fé, os muros de Jericó caíram, depois de serem rodeados por sete dias.
31 Прин крединцэ н-а перит курва Рахав ымпреунэ ку чей рэзврэтиць, пентру кэ гэздуисе искоаделе ку бунэвоинцэ.
Pela fé, Raabe, a prostituta, não pereceu com os incrédulos, pois acolheu em paz os espias.
32 Ши че вой май зиче? Кэч ну мь-ар ажунӂе время, дакэ аш вря сэ ворбеск де Гедеон, де Барак, де Самсон, де Иефта, де Давид, де Самуел ши де пророчь!
E que mais direi? Pois me faltará tempo se eu contar a respeito de Gideão, Baraque, e também de Sansão, Jefté, Davi, e também de Samuel e dos profetas.
33 Прин крединцэ ау кучерит ей ымпэрэций, ау фэкут дрептате, ау кэпэтат фэгэдуинце, ау аступат гуриле леилор,
Pela fé, esses venceram reinos, exercitaram justiça, alcançaram promessas, fecharam bocas de leões,
34 ау стинс путеря фокулуй, ау скэпат де аскуцишул сабией, с-ау виндекат де боль, ау фост витежь ын рэзбоае, ау пус пе фугэ оштириле врэжмаше.
apagaram o poder do fogo, escaparam do fio de espada, da fraqueza tiraram forças, tonaram-se fortes na batalha, puseram em fuga os exércitos dos estrangeiros;
35 Фемеиле шь-ау примит ынапой пе морций лор ынвияць; уний, ка сэ добындяскэ о ынвиере май бунэ, н-ау врут сэ примяскэ избэвиря каре ли се дэдя ши ау фост кинуиць.
As mulheres receberam de volta os seus mortos pela ressurreição; e outros foram torturados, não aceitando a soltura, para alcançarem uma melhor ressurreição;
36 Алций ау суферит батжокурь, бэтэй, ланцурь ши ынкисоаре,
e outros experimentaram provação de insultos e açoites, e até correntes e prisões;
37 ау фост учишь ку петре, тэяць ын доуэ ку ферэстрэул, кинуиць, ау мурит учишь де сабие, ау прибеӂит ымбрэкаць ку кожоаче ши ын пей де капре, липсиць де тоате, пригониць, мунчиць –
foram apedrejados, tentados, serrados, morreram pela espada; andaram [vestidos] de peles de ovelhas e de cabras; necessitados, afligidos, maltratados;
38 ей, де каре лумя ну ера вредникэ –, ау рэтэчит прин пустиурь, прин мунць, прин пештерь ши прин крэпэтуриле пэмынтулуй.
(o mundo não era digno deles) andando sem rumo em desertos, montanhas, covas, e nas cavernas da terra.
39 Тоць ачештя, мэкар кэ ау фост лэудаць пентру крединца лор, тотушь н-ау примит че ле фусесе фэгэдуит,
E todos esses, [mesmo] tendo testemunho pela fé, não alcançaram a promessa,
40 пентру кэ Думнезеу авя ын ведере чева май бун пентру ной, ка сэ н-ажунгэ ей ла десэвыршире фэрэ ной.
pois Deus havia preparado algo melhor para nós, para que, sem nós, eles não fossem aperfeiçoados.