Еврей 10
1 Ын адевэр, Леӂя, каре аре умбра бунурилор виитоаре, ну ынфэцишаря адевэратэ а лукрурилор, ну поате ничодатэ, прин ачеляшь жертфе каре се адук неынчетат ын фиекаре ан, сэ факэ десэвыршиць пе чей че се апропие.
Sillä lailla on tulevaisten tavarain varjo, ei itse hyvyyden olento; niillä uhreilla, joita he joka vuosi alinomaa uhraavat, ei se ikänä taida niitä täydelliseksi tehdä, jotka uhraavat.
2 Алтфел, н-ар фи ынчетат еле оаре сэ фие адусе, дакэ чей че ле адучяу, фиинд курэциць о датэ, н-ар май фи требуит сэ май айбэ куноштинцэ де пэкате?
Muutoin olis uhraamasta lakattu, jos ei niillä, jotka uhrasivat, synneistä silleen omaatuntoa olisi, koska he kerran puhdistetut ovat.
3 Дар адучеря аминте а пэкателор есте ынноитэ дин ан ын ан, токмай прин ачесте жертфе;
Vaan sillä tapahtuu joka vuosi synnin muistuttamus.
4 кэч есте ку непутинцэ ка сынӂеле таурилор ши ал цапилор сэ штяргэ пэкателе.
Sillä mahdotoin on härkäin ja kauristen veren kautta syntejä ottaa pois.
5 Де ачея, кынд интрэ ын луме, Ел зиче: „Ту н-ай воит нич жертфэ, нич принос, чи Мь-ай прегэтит ун труп;
Sentähden, kuin hän maailmaan tuli, sanoi hän: uhria ja lahjaa et sinä tahtonut, mutta ruumiin olet sinä minulle valmistanut;
6 н-ай примит нич ардерь-де-тот, нич жертфе пентру пэкат.
Polttouhrit ja syntiuhrit ei ole sinun mieleises.
7 Атунч ам зис: ‘Ятэ-Мэ (ын сулул кэрций есте скрис деспре Мине), вин сэ фак воя Та, Думнезеуле!’”
Silloin minä sanoin: katso, minä tulen, (Raamatussa on minusta kirjoitettu, ) että minun pitää tekemän sinun tahtos, Jumala.
8 Дупэ че а зис ынтый: „Ту н-ай воит ши н-ай примит нич жертфе, нич приноасе, нич ардерь-де-тот, нич жертфе пентру пэкат” (лукрурь адусе тоате дупэ Леӂе),
Niinkuin hän ennen sanoi: uhria ja lahjaa, ja polttouhria ja syntiuhria et sinä tahtonut, ei myös ne sinulle kelvanneet, (jotka lain jälkeen uhrataan, )
9 апой зиче: „Ятэ-Мэ, вин сэ фак воя Та, Думнезеуле.” Ел десфиинцязэ астфел пе челе динтый, ка сэ пунэ ын лок пе а доуа.
Silloin hän sanoi: katso, minä tulen tekemään, Jumala, sinun tahtos. Hän ottaa pois entisen, että hän toisen asettais.
10 Прин ачастэ „вое” ам фост сфинциць ной, ши ануме прин жертфиря трупулуй луй Исус Христос, о датэ пентру тотдяуна.
Jonka tahdon kautta me kerran pyhitetyt olemme, Jesuksen Kristuksen ruumiin uhraamisella.
11 Ши, пе кынд орьче преот фаче служба ын фиекаре зи ши адуче де мулте орь ачеляшь жертфе, каре ничодатэ ну пот штерӂе пэкателе,
Ja jokainen pappi on siihen pantu, että hänen joka päivä jumalanpalvelusta tekemän pitää ja usein yhtäläistä uhria uhraaman, jotka ei koskaan voi syntejä ottaa pois.
12 Ел, димпотривэ, дупэ че а адус о сингурэ жертфэ пентру пэкате, С-а ашезат пентру тотдяуна ла дряпта луй Думнезеу
Mutta kuin tämä oli yhden ijankaikkisesti kelpaavan uhrin syntein edestä uhrannut, istuu hän nyt Jumalan oikialla kädellä,
13 ши аштяптэ де акум ка врэжмаший Луй сэ-Й фие фэкуць аштернут ал пичоарелор Луй.
Ja odottaa, että hänen vihollisensa pannaan hänen jalkainsa astinlaudaksi.
14 Кэч принтр-о сингурэ жертфэ Ел а фэкут десэвыршиць пентру тотдяуна пе чей че сунт сфинциць.
Sillä yhdellä uhrilla on hän ijankaikkisesti täydelliseksi tehnyt ne, jotka pyhitetään.
15 Лукрул ачеста ни-л адевереште ши Духул Сфынт. Кэч, дупэ че а зис:
Mutta sen todistaa myös meille itse Pyhä Henki, sillä että hän ennen sanoi:
16 „Ятэ легэмынтул пе каре-л вой фаче ку ей дупэ ачеле зиле”, зиче Домнул: „Вой пуне леӂиле Меле ын инимиле лор ши ле вой скрие ын минтя лор”,
Tämä on se Testamentti, jonka minä tahdon heille tehdä niiden päiväin jälkeen, sanoo Herra: minä tahdon antaa minun lakini heidän sydämiinsä, ja heidän mieliinsä minä ne kirjoitan,
17 адаугэ: „Ши ну-Мь вой май адуче аминте де пэкателе лор, нич де фэрэделеӂиле лор.”
Ja heidän syntejänsä ja vääryyttänsä en minä enempi tahdo muistaa.
18 Дар, аколо унде есте ертаре де пэкате, ну май есте невое де жертфэ пентру пэкат.
Mutta kussa näiden anteeksiantamus on, siinä ei silleen uhria syntein edestä ole.
19 Астфел дар, фрацилор, фииндкэ прин сынӂеле луй Исус авем о интраре слободэ ын Локул Прясфынт
Että siis meillä, rakkaat veljet, on vapaus mennä pyhään, Jesuksen veren kautta.
20 пе каля чя ноуэ ши вие пе каре не-а дескис-о Ел, прин пердяуа динэунтру, адикэ трупул Сэу,
Jonka hän meille on valmistanut uudeksi ja eläväksi tieksi, esiripun kautta, se on: hänen lihansa kautta,
21 ши фииндкэ авем ун Маре Преот пус песте каса луй Думнезеу,
Ja meillä on yksi suuri Pappi, Jumalan huoneen haltia;
22 сэ не апропием ку о инимэ куратэ, ку крединцэ деплинэ, ку инимиле стропите ши курэците де ун куӂет рэу ши ку трупул спэлат ку о апэ куратэ.
Niin käykäämme hänen tykönsä totisella sydämellä, täydellä uskolla, priiskotetut meidän sydämissämme, (ja päästetyt) pahasta omastatunnosta,
23 Сэ цинем фэрэ шовэире ла мэртурисиря нэдеждий ноастре, кэч крединчос есте Чел че а фэкут фэгэдуинца.
Ja pestyt ruumiin puolesta puhtaalla vedellä, ja pitäkäämme horjumatoin toivon tunnustus: (sillä se on uskollinen, joka ne lupasi),
24 Сэ вегем уний асупра алтора, ка сэ не ындемнэм ла драгосте ши ла фапте буне.
Ja ottakaamme vaari toinen toisestamme, että me ahkeroitsemme rakkaudesta ja hyvistä töistä,
25 Сэ ну пэрэсим адунаря ноастрэ, кум ау уний обичей; чи сэ не ындемнэм уний пе алций, ши ку атыт май мулт, ку кыт ведець кэ зиуа се апропие.
Ei antain ylön yhteistä seurakuntaa, niinkuin muutamain tapa on, vaan neuvokaat teitänne keskenänne, ja sitä enemmin kuin te näette sen päivän lähestyvän.
26 Кэч, дакэ пэкэтуим ку воя, дупэ че ам примит куноштинца адевэрулуй, ну май рэмыне ничо жертфэ пентру пэкате,
Sillä jos me ehdollamme sitte syntiä teemme, kuin me olemme totuuden tuntoon tulleet, niin ei meillä ole enään yhtään uhria syntein edestä,
27 чи доар о аштептаре ынфрикошатэ а жудекэций ши вэпая унуй фок каре ва мистуи пе чей рэзврэтиць.
Vaan hirmuinen tuomion odotus ja tulen kiivaus, joka vastahakoiset syövä on.
28 Чине а кэлкат Леӂя луй Мойсе есте оморыт фэрэ милэ, пе мэртурия а дой сау трей марторь.
Jos joku Moseksen lain rikkoo, hänen pitää ilman armoa kuoleman kahden taikka kolmen todistajan kautta.
29 Ку кыт май аспрэ педяпсэ кредець кэ ва луа чел че ва кэлка ын пичоаре пе Фиул луй Думнезеу, ва пынгэри сынӂеле легэмынтулуй ку каре а фост сфинцит ши ва батжокори пе Духул харулуй?
Kuinka paljoa enemmän rangaistuksen te luulette sen ansainneen, joka Jumalan Pojan jaloilla tallaa ja Testamentin veren saastuttaa, jonka kautta hän pyhitetty on, ja armon Henkeä pilkkaa?
30 Кэч штим чине есте Чел че а зис: „А Мя есте рэзбунаря, Еу вой рэсплэти!” Ши ын алтэ парте: „Домнул ва жудека пе попорул Сэу.”
Sillä me tunnemme hänen, joka sanoi: minun on kosto, minä tahdon kostaa, sanoo Herra; ja taas: Herra on kansansa tuomitseva.
31 Грозав лукру есте сэ казь ын мыниле Думнезеулуй челуй виу!
Hirmuinen on langeta elävän Jumalan käsiin.
32 Адучеци-вэ аминте де зилеле де ла ынчепут, кынд, дупэ че аць фост луминаць, аць дус о маре луптэ де суферинце:
Muistakaa siis entisiä päiviä, joina te valistetut olitte ja kärsitte monen vaivan kilvoituksen:
33 пе де о парте, ераць пушь ка привелиште ын мижлокул окэрилор ши неказурилор ши, пе де алта, в-аць фэкут пэрташь ку ачея каре авяу ачеяшь соартэ ка вой.
Puolittain silloin, kuin te sekä pilkkain että tuskain kautta kaikille ihmeeksi olitte: puolittain, kuin te niiden kanssa osalliset olitte, joille myös niin kävi.
34 Ын адевэр, аць авут милэ де чей дин темницэ ши аць примит ку букурие рэпиря аверилор воастре, ка уний каре штиць кэ авець ын черурь о авуцие май бунэ, каре дэйнуеште.
Sillä te olette myös niistä vaivoista, jotka minun siteistäni tapahtuivat, osalliset olleet, ja teidän hyvyytenne raatelemisen olette te ilolla kärsineet, tietäen, että teillä on parempi ja pysyväisempi tavara taivaissa.
35 Сэ ну вэ пэрэсиць дар ынкредеря воастрэ, пе каре о аштяптэ о маре рэсплэтире!
Älkäät siis heittäkö pois teidän uskallustanne, jolla suuri palkan makso on.
36 Кэч авець невое де рэбдаре, ка, дупэ че аць ымплинит воя луй Думнезеу, сэ путець кэпэта че в-а фост фэгэдуит.
Sillä kärsivällisyys on teille tarpeellinen, tehdäksenne Jumalan tahtoa, että te lupauksen saisitte.
37 „Ынкэ пуцинэ, фоарте пуцинэ време, ши Чел че вине ва вени ши ну ва зэбови.
Sillä vähän hetken perästä tulee se, joka tuleva on, ja ei viivyttele.
38 Ши чел неприхэнит ва трэи прин крединцэ, дар, дакэ дэ ынапой, суфлетул Меу ну гэсеште плэчере ын ел.”
Mutta vanhurskas elää uskosta: ja joka välttää, siihen ei minun sieluni mielisty.
39 Ной ынсэ ну сунтем дин ачея каре дау ынапой ка сэ се пярдэ, чи дин ачея каре ау крединцэ пентру мынтуиря суфлетулуй.
Mutta emme ole ne, jotka meitämme kadotukseen vältämme, vaan jotka uskomme sielun tallella pitämiseen.
