Ӂенеза 48
1 Дупэ ачея, ау венит ши ау спус луй Иосиф: „Татэл тэу есте болнав.” Ши Иосиф а луат ку ел пе чей дой фий ай сэй, Манасе ши Ефраим.
E sucedeu depois destas coisas que foi dito a José: Eis que teu pai está enfermo. E ele tomou consigo seus dois filhos Manassés e Efraim.
2 Ау дат де штире луй Иаков ши й-ау спус: „Ятэ кэ фиул тэу Иосиф вине ла тине.” Ши Исраел шь-а адунат путериле ши с-а ашезат пе пат.
E se fez saber a Jacó, dizendo: Eis que teu filho José vem a ti. Então se esforçou Israel, e sentou-se sobre a cama;
3 Иаков а зис луй Иосиф: „Думнезеул чел Атотпутерник ми С-а арэтат ла Луз, ын цара Канаан, ши м-а бинекувынтат.
E disse a José: O Deus Todo-Poderoso me apareceu em Luz na terra de Canaã, e me abençoou,
4 Ел мь-а зис: ‘Те вой фаче сэ крешть, те вой ынмулци ши вой фаче дин тине о чатэ де попоаре; вой да цара ачаста семинцей тале дупэ тине, ка с-о стэпыняскэ пентру тотдяуна.’
E disse-me: Eis que, eu te farei crescer, e te multiplicarei, e te porei por conjunto de povos: e darei esta terra à tua descendência depois de ti por herança perpétua.
5 Акум, чей дой фий каре ци с-ау нэскут ын цара Еӂиптулуй, ынаинте де вениря мя ла тине, ын Еӂипт, вор фи ай мей; Ефраим ши Манасе вор фи ай мей, ка ши Рубен ши Симеон.
E agora teus dois filhos Efraim e Manassés, que te nasceram na terra do Egito, antes que viesse a ti à terra do Egito, meus são; como Rúben e Simeão, serão meus:
6 Дар копиий пе каре й-ай нэскут дупэ ей вор фи ай тэй; ей вор пурта нумеле фрацилор лор ын партя лор де моштенире.
E os que depois deles geraste, serão teus; pelo nome de seus irmãos serão chamados em suas propriedades.
7 Ла ынтоарчеря мя дин Падан, Рахела а мурит пе друм лынгэ мине, ын цара Канаан, ла о депэртаре буничикэ де Ефрата, ши ам ынгропат-о аколо, пе друмул каре дуче ла Ефрата, сау Бетлеем.”
Porque quando eu vinha de Padã-Arã, se me morreu Raquel na terra de Canaã, no caminho, como certa distância vindo a Efrata; e sepultei-a ali no caminho de Efrata, que é Belém.
8 Исраел с-а уйтат ла фиий луй Иосиф ши а зис: „Чине сунт ачештя?”
E viu Israel os filhos de José, e disse: Quem são estes?
9 Иосиф а рэспунс татэлуй сэу: „Сунт фиий мей пе каре ми й-а дат Думнезеу аич.” Исраел а зис: „Апропие-й, те рог, де мине, ка сэ-й бинекувынтез.”
E respondeu José a seu pai: São meus filhos, que Deus me deu aqui. E ele disse: Achegai-os agora a mim, e os abençoarei.
10 Окий луй Исраел ерау ынгреуяць де бэтрынеце, аша кэ ну май путя сэ вадэ. Иосиф й-а апропият де ел, ши Исраел й-а сэрутат ши й-а ымбрэцишат.
E os olhos de Israel estavam tão agravados da velhice, que não podia ver. Fez-lhes, pois, chegar a ele, e ele os beijou e abraçou.
11 Исраел а зис луй Иосиф: „Ну кредям кэ ам сэ-ць май вэд фаца ши ятэ кэ Думнезеу м-а фэкут сэ-ць вэд ши сэмынца.”
E disse Israel a José: Não pensava eu ver teu rosto, e eis que Deus me fez ver também tua descendência.
12 Иосиф й-а дат ла о парте де лынгэ ӂенункий татэлуй сэу ши с-а арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй.
Então José os tirou dentre seus joelhos, e inclinou-se à terra.
13 Апой Иосиф й-а луат пе амындой, пе Ефраим ку мына дряптэ, ла стынга луй Исраел, ши пе Манасе ку мына стынгэ, ла дряпта луй Исраел, ши й-а адус апроапе де ел.
E tomou-os José a ambos, Efraim à sua direita, à esquerda de Israel; e a Manassés à sua esquerda, à direita de Israel; e fez-lhes chegar a ele.
14 Исраел шь-а ынтинс мына дряптэ ши а пус-о пе капул луй Ефраим, каре ера чел май тынэр, яр мына стынгэ а пус-о пе капул луй Манасе; ынадинс шь-а ынкручишат мыниле астфел, кэч Манасе ера чел динтый нэскут.
Então Israel estendeu sua mão direita, e a pôs sobre a cabeça de Efraim, que era o mais novo, e sua esquerda sobre a cabeça de Manassés, colocando assim suas mãos propositadamente, ainda que Manassés era o primogênito.
15 А бинекувынтат пе Иосиф ши а зис: „Думнезеул ынаинтя кэруя ау умблат пэринций мей Авраам ши Исаак, Думнезеул каре м-а кэлэузит де кынд м-ам нэскут пынэ ын зиуа ачаста,
E abençoou a José, e disse: O Deus em cuja presença andaram meus pais Abraão e Isaque, o Deus que me mantém desde que eu sou até hoje,
16 Ынӂерул каре м-а избэвит де орьче рэу, сэ бинекувынтезе пе копиий ачештя! Ей сэ поарте нумеле меу ши нумеле пэринцилор мей Авраам ши Исаак ши сэ се ынмулцяскэ фоарте мулт ын мижлокул цэрий!”
O Anjo que me liberta de todo mal abençoe a estes moços: e meu nome seja chamado neles, e o nome de meus pais Abraão e Isaque: e multipliquem em grande maneira em meio da terra.
17 Луй Иосиф ну й-а венит бине кынд а вэзут кэ татэл сэу ышь пуне мына дряптэ пе капул луй Ефраим, де ачея а апукат мына татэлуй сэу ка с-о я де пе капул луй Ефраим ши с-о ындрепте пе ал луй Манасе.
Então vendo José que seu pai punha a direita sobre a cabeça de Efraim, causou-lhe isto desgosto; e pegou a mão de seu pai, para mudá-la de sobre a cabeça de Efraim à cabeça de Manassés.
18 Ши Иосиф а зис татэлуй сэу: „Ну аша, татэ, кэч ачела есте чел ынтый нэскут; пуне-ць мына дряптэ пе капул луй.”
E disse José a seu pai: Não assim, meu pai, porque este é o primogênito; põe tua mão direita sobre sua cabeça.
19 Татэл сэу н-а врут, чи а зис: „Штиу, фиуле, штиу; ши ел ва ажунӂе ун попор, ши ел ва фи маре; дар фрателе луй чел май мик ва фи май маре декыт ел ши сэмынца луй ва ажунӂе о чатэ де нямурь.”
Mas seu pai não quis, e disse: Eu sei, meu filho, eu sei: também ele virá a ser um povo, e será também acrescentado; porém seu irmão mais novo será maior que ele, e sua descendência será plenitude de povos.
20 Ел й-а бинекувынтат ын зиуа ачея ши а зис: „Нумеле тэу ыл вор ынтребуинца исраелиций кынд вор бинекувынта, зикынд: ‘Думнезеу сэ Се поарте ку тине кум С-а пуртат ку Ефраим ши ку Манасе!’” Ши а пус астфел пе Ефраим ынаинтя луй Манасе.
E abençoou-os aquele dia, dizendo: Em ti Israel abençoará, dizendo: Deus faça de ti Deus como a Efraim e como a Manassés. E pôs a Efraim diante de Manassés.
21 Исраел а зис луй Иосиф: „Ятэ кэ ын курынд ам сэ мор! Дар Думнезеу ва фи ку вой ши вэ ва адуче ынапой ын цара пэринцилор воштри.
E disse Israel a José: Eis que eu morro, mas Deus será convosco, e vos fará voltar à terra de vossos pais.
22 Ыць дау май мулт декыт фрацилор тэй – о парте пе каре ам луат-о дин мына аморицилор ку сабия мя ши ку аркул меу.”
E eu dei a ti uma parte sobre teus irmãos, a qual tomei eu da mão dos amorreus com minha espada e com meu arco.
