Ӂенеза 44
1 Иосиф а дат урмэтоаря порункэ економулуй касей луй: „Умпле ку меринде сачий оаменилор ачестора кыт вор путя сэ дукэ ши пуне арӂинтул фиекэруя ла гура сакулуй сэу.
E deu ordem ao que estava sobre a sua casa, dizendo: Enche os saccos d'estes varões de mantimento, quanto poderem levar, e põe o dinheiro de cada varão na bocca do seu sacco.
2 Сэ пуй ши пахарул меу, пахарул де арӂинт, ла гура сакулуй челуй май тынэр, ымпреунэ ку арӂинтул кувенит пентру прецул грыулуй луй.” Економул а фэкут кум ый порунчисе Иосиф.
E o meu copo, o copo de prata, porás na bocca do sacco do mais novo, com o dinheiro do seu trigo. E fez conforme a palavra de José, que tinha dito.
3 Диминяца, кум с-а крэпат де зиуэ, ау дат друмул оаменилор ачестора ымпреунэ ку мэгарий лор.
Vinda a luz da manhã, despediram-se estes varões, elles com os seus jumentos.
4 Дар абя ешисерэ дин четате ши ну се депэртасерэ делок де еа, кынд Иосиф а зис економулуй сэу: „Скоалэ-те, аляргэ дупэ оамений ачея ши, кынд ый вей ажунӂе, сэ ле спуй: ‘Пентру че аць рэсплэтит бинеле ку рэу?
Saindo elles da cidade, e não se havendo ainda distanciado, disse José ao que estava sobre a sua casa: Levanta-te, e persegue aquelles varões: e, alcançando-os, lhes dirás: Porque pagastes mal por bem?
5 Де че аць фурат пахарул дин каре бя домнул меу ши де каре се служеште пентру гичит? Рэу аць фэкут кэ в-аць пуртат астфел.’”
Não é este o copo por que bebe meu senhor? e em que elle bem attenta? fizestes mal no que fizestes.
6 Економул й-а ажунс ши ле-а спус ачесте кувинте.
E alcançou-os, e fallou-lhes as mesmas palavras.
7 Ей й-ау рэспунс: „Домнуле, пентру че ворбешть астфел? Сэ феряскэ Думнезеу пе робий тэй сэ фи сэвыршит о асеменя фаптэ!
E elles disseram-lhe: Porque diz meu senhor taes palavras? longe estejam teus servos de fazerem similhante coisa.
8 Ятэ, ной ць-ам адус дин цара Канаанулуй арӂинтул пе каре л-ам гэсит ла гура сачилор ноштри. Кум ам фи путут сэ фурэм арӂинт сау аур дин каса домнулуй тэу?
Eis que o dinheiro, que temos achado nas boccas dos nossos saccos, te tornámos a trazer desde a terra de Canaan: como pois furtariamos da casa do teu senhor prata ou oiro?
9 Сэ моарэ ачела динтре робий тэй ла каре се ва гэси пахарул ши ной ыншине сэ фим робь ай домнулуй ностру!”
Aquelle, com quem de teus servos fôr achado, morra; e ainda nós seremos escravos do meu senhor.
10 Ел а зис: „Фие дупэ кувинтеле воастре! Ачела ла каре се ва гэси пахарул сэ фие робул меу, яр вой вець фи невиноваць.”
E elle disse: Ora seja tambem assim conforme as vossas palavras; aquelle com quem se achar será meu escravo, porém vós sereis desculpados.
11 Ындатэ, шь-а коборыт фиекаре сакул ла пэмынт. Фиекаре шь-а дескис сакул.
E elles apressaram-se, e cada um poz em terra o seu sacco, e cada um abriu o seu sacco.
12 Економул й-а скоточит, ынчепынд ку чел май ын вырстэ ши сфыршинд ку чел май тынэр, ши пахарул а фост гэсит ын сакул луй Бениамин.
E buscou, começando do maior, e acabando no mais novo: e achou-se o copo no sacco de Benjamin.
13 Ей шь-ау рупт хайнеле, шь-а ынкэркат фиекаре мэгарул ши с-ау ынторс ын четате.
Então rasgaram os seus vestidos, e carregou cada um o seu jumento, e tornaram á cidade.
14 Иуда ши фраций луй ау ажунс ла каса луй Иосиф пе кынд ера ел ынкэ аколо ши с-ау арункат ку фаца ла пэмынт ынаинтя луй.
E veiu Judah com os seus irmãos á casa de José, porque elle ainda estava ali; e prostraram-se diante d'elle na terra.
15 Иосиф ле-а зис: „Че фаптэ аць фэкут? Ну штиць кэ ун ом ка мине аре путере сэ гичаскэ?”
E disse-lhes José: Que é isto que obrastes? não sabeis vós que tal homem como eu bem attentara?
16 Иуда а рэспунс: „Че сэ май спунем домнулуй ностру? Кум сэ май ворбим? Кум сэ не май ындрептэцим? Думнезеу а дат пе фацэ нелеӂюиря робилор тэй. Ятэ-не робь ай домнулуй ностру: ной ши ачела ла каре с-а гэсит пахарул.”
Então disse Judah: Que diremos a meu senhor? que fallaremos? e como nos justificaremos? Achou Deus a iniquidade de teus servos; eis que somos escravos de meu senhor, tanto nós como aquelle em cuja mão foi achado o copo.
17 Дар Иосиф а зис: „Сэ мэ феряскэ Думнезеу сэ фак аша чева! Омул ла каре с-а гэсит пахарул ва фи робул меу, дар вой суици-вэ ынапой ын паче ла татэл востру.”
Mas elle disse: Longe de mim que eu tal faça; o varão em cuja mão o copo foi achado, aquelle será meu servo; porém vós subi em paz para vosso pae.
18 Атунч, Иуда с-а апропият де Иосиф ши а зис: „Те рог, домнул меу, дэ вое робулуй тэу сэ спунэ о ворбэ домнулуй меу ши сэ ну те мыний пе робул тэу! Кэч ту ешть ка Фараон.
Então Judah se chegou a elle, e disse: Ai! senhor meu, deixa, peço-te, o teu servo dizer uma palavra aos ouvidos de meu senhor, e não se accenda a tua ira contra o teu servo; porque tu és como Pharaó.
19 Домнул меу а ынтребат пе робий сэй, зикынд: ‘Май трэеште татэл востру ши май авець вреун фрате?’
Meu senhor perguntou a seus servos, dizendo: Tendes vós pae, ou irmão?
20 Ной ам рэспунс домнулуй меу: ‘Авем ун татэ бэтрын ши ун фрате тынэр, копил фэкут ла бэтрынеця луй; бэятул ачеста авя ун фрате каре а мурит ши каре ера де ла ачеяшь мамэ; ел а рэмас сингур ши татэл луй ыл юбеште.’
E dissemos a meu senhor: Temos um pae velho, e um moço da sua velhice, o mais novo, cujo irmão é morto; e elle ficou só de sua mãe, e seu pae o ama.
21 Ту ай спус робилор тэй: ‘Адучеци-л ла мине ка сэ-л вэд ку окий мей.’
Então tu disseste a teus servos: Trazei-m'o a mim, e porei os meus olhos sobre elle.
22 Ной ам рэспунс домнулуй меу: ‘Бэятул ну поате пэрэси пе татэл сэу; дакэ-л ва пэрэси, татэл сэу аре сэ моарэ.’
E nós dissemos a meu senhor: Aquelle moço não poderá deixar a seu pae: se deixar a seu pae, morrerá.
23 Ту ай спус робилор тэй: ‘Дакэ ну се ва коборы ши фрателе востру ымпреунэ ку вой, сэ ну-мь май ведець фаца.’
Então tu disseste a teus servos: Se vosso irmão mais novo não descer comvosco, nunca mais vereis a minha face.
24 Кынд не-ам суит ла татэл меу, робул тэу, й-ам спус кувинтеле домнулуй меу.
E aconteceu que, subindo nós a teu servo meu pae, e contando-lhe as palavras de meu senhor,
25 Татэл ностру а зис: ‘Дучеци-вэ ярэшь сэ не кумпэраць чева меринде.’
Disse nosso pae: Tornae, comprae-nos um pouco de mantimento.
26 Ной ам рэспунс: ‘Ну путем сэ не дучем, дар, дакэ фрателе ностру чел тынэр ва фи ку ной, не вом дуче, кэч ну путем ведя фаца омулуй ачелуя декыт дакэ фрателе ностру чел тынэр ва фи ку ной.’
E nós dissemos: Não poderemos descer; se nosso irmão menor fôr comnosco, desceremos; pois não poderemos ver a face do varão, se este nosso irmão menor não estiver comnosco.
27 Робул тэу, татэл ностру, не-а зис: ‘Вой штиць кэ невастэ-мя мь-а нэскут дой фий.
Então disse-nos teu servo meu pae: Vós sabeis que minha mulher me pariu dois;
28 Унул а ешит де ла мине ши кред кэ а фост сфышият, негрешит, де фяре, кэч ну л-ам май вэзут пынэ астэзь.
E um saiu de mim, e eu disse: Certamente foi despedaçado, e não o tenho visto até agora;
29 Дакэ-мь май луаць ши пе ачеста ши и се ва ынтымпла врео ненорочире, ку дурере ымь вець коборы бэтрынециле ын Локуинца морцилор.’ (Sheol h7585)
Se agora tambem tirardes a este da minha face, e lhe acontecesse algum desastre, farieis descer as minhas cãs com dôr á sepultura. (Sheol h7585)
30 Акум, дакэ мэ вой ынтоарче ла робул тэу, татэл меу, фэрэ сэ авем ку ной бэятул де суфлетул кэруя есте недезлипит суфлетул луй,
Agora pois, vindo eu a teu servo meu pae, e o moço não indo comnosco, pois que a sua alma está atada com a alma d'elle,
31 ел аре сэ моарэ кынд ва ведя кэ бэятул ну есте, ши робий тэй вор коборы ку дурере ын Локуинца морцилор бэтрынециле робулуй тэу, татэл ностру. (Sheol h7585)
Acontecerá que, vendo elle que o moço ali não está, morrerá; e teus servos farão descer as cãs de teu servo, nosso pae, com tristeza á sepultura. (Sheol h7585)
32 Кэч робул тэу с-а пус кезаш пентру копил ши а зис татэлуй меу: ‘Дакэ ну-л вой адуче ынапой ла тине, виноват сэ фиу пентру тотдяуна фацэ де татэл меу.’
Porque teu servo se deu por fiador por este moço para com meu pae, dizendo: Se não t'o tornar, eu serei culpado a meu pae todos os dias.
33 Ынгэдуе дар, те рог, робулуй тэу сэ рэмынэ ын локул бэятулуй, ка роб ал домнулуй меу, яр бэятул сэ се суе ынапой ку фраций сэй.
Agora, pois, fique teu servo em logar d'este moço por escravo de meu senhor, e que suba o moço com os seus irmãos.
34 Кум мэ вой путя суи еу ла татэл меу дакэ бэятул ну есте ку мине? Ах! сэ ну вэд мыхниря татэлуй меу!”
Porque como subirei eu a meu pae, se o moço não fôr commigo? para que não veja eu o mal que sobrevirá a meu pae.,
